Vertrokken

De eerste werkweek na de vakantie zit er ook weer op en lastig dat dat was. Ben ik de enige of is het voor iedereen (velen?) zo lastig om er terug in te komen na de vakantie.

Niet dat er niets te doen was hé, maar gelukkig niets dringends. Misschien dat het daarom toch twee dagen kostte om mijn ritme terug te vinden: geen druk om mij rapper in te werken.

Ondertussen zit het ritme er al weer volledig in en zijn de kinders ook langzaam maar zeker uit vakantieritme en in schoolritme aan het geraken, want zij moeten ’s ochtends mee, naar de opvang.

Die opvang, mens daar ben ik toch content van. Het voordeel van aan de Provincie te werken is dat zij opvang aanbieden: kinders ’s ochtends afzetten op het Zuid, kinders met de bus naar Puyenbroeck waar ze de hele dag allerlei activiteiten doen (zwemmen, hockey, baseball, mountainbiken, naar De Gavers, gewoon allerlei spelletjes en zoektochten, …) en zich rot amuseren.

’s Avonds haal ik dan vier gelukkige kinders weer af in het Zuid. Zij content en ik ook. En nog zoiets leuk: ze gaan een hele dag. Halve dagen zijn niet mogelijk en omdat ik halftijds werk wil dat zeggen dat ik ’s middags nog wat langer kan werken én nog wat tijd overheb voor mijzelf en om wat boodschappen te doen.

Iedereen content na de eerste werkweek. Nog een weekje en de grote vakantie zit er ook al weer op. Mens, dat heeft gevlogen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *