Het is geen weer …

om een kat door te jagen … of is het een hond? Enfin, toeternietoe.

Ik moet zeggen dat ik het eigenlijk niet wreed erg vind: het is nog altijd warm genoeg om in een T-shirt rond te lopen en dat is voor mij meer dan voldoende. Kou in de zomer vind ik het ergst. Regen is misschien niet leuk om mee buiten te komen, maar ik hou wel van het gekletter op de ramen.

Maar binnen blijven met drie zeer actieve kinderen is eigenlijk zo goed als geen optie als je ze geen ganse dag voor de TV wil zetten, dus zijn we deze namiddag nog maar eens gaan wandelen.

Goed begonnen: in T-shirts met een vaag zonnetje. Maar het zag er naar uit dat het geen blijvertje was door voor de zekerheid de regenjassen en paraplus maar meegenomen, en maar goed ook.

Doel van deze namiddag: de bibliotheek. Zelie en Louis met hun fietsen, Jan en Anna in de dubbele buggy en ik achter de buggy … te voet.

Mooi weer gehad tot we zo’n goede 250m verwijderd waren van de bibliotheek en dan openden de hemelen zich big time. Een plensbui dat het geen naam had. Geen probleem: we stonden net bij een klein afdakje, net groot genoeg om de regenjassen uit te halen en iedereen aan te kleden. Eenmaal iedereen aangekleed dacht ik dat het al bij al nog mee viel en liepen/reden we verder tot ik vijf meter later besefte dat het toch beter was om nog even te schuilen. Nog vijf meter later was er een groter afdak waar we allemaal zonder probleem onder pasten en daar hebben we de bui dan maar even laten uitregenen.

We moesten niet lang wachten en een goede 5 minuten later stonden we in de bibliotheek. Louis en Jan konden daar een beetje spelen terwijl Zelie en ik rondneusden en boekjes uitzochten.

Na de bibliotheek eerst naar het shoppingcenter op het Zuid om een bikini te zoeken voor Zelie: incasseren op een uitstaande belofte. Toen we daar niets vonden langs een andere weg naar huis om door het centrum te gaan en daar eens te kijken. Jammer genoeg niets gevonden wegens o.a. ook te weinig tijd voor de winkels sloten.

Verder op het gemak naar huis gewandeld. Alhoewel, gemak. Tussen het Zuid en het centrum hadden we al twee (kleine) buien over ons gehad en eens de Langemunt in was het weer van dattem. Dus in plaats van naar huis te slenteren hebben we er goed de pas in gezet om toch niet doornat thuis te komen: er leek een heviger bui in de lucht te hangen dan dat we al gehad hadden.

We zijn de bui kunnen voorblijven een zonder nog een druppeltje op ons hoofd thuisgeraakt.