Louis kon tot voor kort de letter ‘r’ niet uitspreken. Soms een beetje lastig want in de plaats zei hij ‘j’ en soms ‘begjeep’ je dan niet goed wat hij wou zeggen.
Een tweetal maand geleden heeft mamie hem kunnen laten de ‘r’ zeggen en trots dat hij was. Het heeft daarna nog een tijdje geduurd vooraleer hij ze zelf wou gebruiken maar sinds een tweetal weken is hij er echt mee weg.
In het begin sprak hij voornamelijk de woorden die met een r begonnen mooi uit. Als de r in het midden voorkwam werd dat nog wel eens vergeten. Maar de laatste twee dagen is hij daar nu ook erg hard op aan het letten om de r in alle woordjes goed te zeggen.
Het heeft soms wel iets komisch als ge hem zo hoort woorden uitspreken terwijl hij zich concentreert om toch maar die r op de juiste plaats goed te zeggen, maar hij doet het toch maar.
Binnenkort zal iedereen gewoon vergeten zijn dat hij ooit de r niet kon uitspreken. Way to go Louis!
Mijn ‘r’ is ook een beetje kapot, en als ik ooit eens geld teveel heb betaal ik een logopediste om mij daar van af te helpen. Als ik zelf spreek valt het mij zo niet op, maar ik kan enorm geïrriteerd geraken door andere mensen hun spraakgebreken, dus ik vermoed dat het mijne voor andere mensen ook storend is.
’t Is knap dat Louis er op let. Ik herinner mij dat ik vroeger ‘sh’ zei in plaats van ‘sch’ (shoenen ipv schoenen), en dat dat uit gemakzucht was. Toen mijn moeder er mij attent op maakte dat dat ‘not cool’ was heb ik op relatief korte tijd geleerd om ‘sch’ te zeggen. Maar mijn ‘r’ zit er zo ingebakken nu dat ik waarschijnlijk wel hulp nodig zal hebben.
Oh 🙁 Geen Saja meer…