Zelie heeft nog eens haar tussentijds rapport meegekregen naar huis: vol “erenoten”. We zijn dus wel degelijk apetrots.
Het grappigste eigenlijk aan haar rapport is de nota van haar meester die er in staat van voor de vakantie: dat hij haar een heel lief meisje vindt en alles positief en zo maar of ze wat meer orde zou kunnen hebben in haar gerief.
Zelie vergeet af en toe wel eens iets: een boek te kaften, spullen om te knutselen mee te nemen, brieven afgeven… en af en toe gaat er ook wel eens iets verloren (zo zijn we nu al toe aan badmuts nr. 3). Mijn eerste reactie echter toen ik de nota las was er een van algemene hilariteit: zóó gelijk mezelf en eigenlijk ook Michel.
Hoe kunt ge daar dus kwaad op reageren als ge weet dat ge zelf geen haar beter zijt.
Mijn reactie was er dus één van glimlachende berusting: Zelieke, ge weet dat de meester gelijk heeft, maar ik begrijp je hoor 🙂
Nu proberen we daar samen wel op te letten en deze morgen was ze mij te rap af en heeft ze er zelf aan gedacht haar turngerief mee te nemen. We zijn dus duidelijk op de goede weg … hoop ik 🙂