Van Anna mag ik niet zingen. Telkens als ik begin te zingen, begint zij luid te roepen in protest. Ik ga hier nu niet beweren dat ik een prachtige stem heb, maar zo vals zing ik nu ook niet om protest uit te lokken. Zeker niet als ik zachtjes zing.
Maar van Anna mag ik dus niet zingen.
Vanavond heb ik er voor eens een mouw aan kunnen passen. Het was ‘Vlaanderen zingt’ hier in Gent en omdat ik iemand moest spreken en zij er naartoe ging, hebben we daar afgesproken. Ik ben er met alle kinderen naartoe geweest en we hebben daar toch anderhalfuur gebleven en ik mocht mij uitleven.
Luidkeels meegezongen. Dat heb ik gedaan. Zonder ook maar één kreet van protest van Anna. Plezant dat dat was. Anna kon wel niet meezingen, maar dansen wel en dat heeft ze ook volop gedaan. Eerst op mijn arm, maar daarna moest ik haar neerzetten en stond ze op haar beentjes te dansen of ze zette zich neer en bewoog zo op de muziek. De drie anderen zijn vanaf het begin door de mensenmassa naar voor gelopen om daar het gebeuren mee te maken en te dansen en zingen.
’t Was een leuke avond maar de kinderen zaten erdoor (uiteraard) veel te laat in bed: het was kwart voor elf. Morgen zou Zelie om 9u moeten gaan turnen. We zullen dus wel zien of we er geraken.
In elk geval waren mijn dochter en haar vriendinnen bijzonder gecharmeerd over jouw dochter. Ze vonden het zooooo’n schatje
lol, als ik begin te zingen roept Jona ook altijd ‘nee, mama!!!’