Pffff

Ik ben lichtjes vermoeid, misschien zelfs oververmoeid.

Alles vraagt een dubbele of driedubbele inspanning, mijn geduld met de kinderen is zo goed als onbestaande en dus telkens ze mij iets willen vragen moet ik eerst diep ademhalen om dan een glimlach boven te halen en te antwoorden.

De dingen zien er ook niet wreed rooskleurig uit als ge zo moe zijt en alles steekt veel te rap tegen en ge zegt dan al eens rapper iets wat ge niet mocht zeggen of toch tenminste beter anders gezegd had.

Nochtans ziet te toekomst er goed uit: de kinderen amuseren zich op school, ja, zelfs Louis na zijn initiële valse start en Anna is content bij de onthaalmoeder. We gaan een keuken zetten en de ontwerpster is blijkbaar in haar nopjes met haar ideeën en ik heb alle vertrouwen in haar: al hetgeen ik al gezien heb valt meer dan in de smaak. Er komen overal kasten in ons huis zodat opruimen eindelijk ook zal lukken. Er zijn een aantal feestjes in aantocht die beloven zeer leuk te worden, te beginnen volgend weekend bij mijn broer. Het schooljaar is weer begonnen en dus ook de Oudervereniging en dat zijn altijd productieve en leuke (na)vergaderingen.

Maar ik heb nu even een dipje.

Vroeg naar bed vanavond en morgen zal alles er al veel beter uitzien. Moet wel want we hebben een ongelooflijk drukke week voor de boeg (monumentendag, infoavond school, vergadering, dokters- en tandartsbezoek, nog vergadering, kinderactiviteiten, Gentblogtactiviteiten, feestje verjaardag broer en schoonzus) en als ik niet niet op tijd uitgerust geraak zal het een ongelooflijk zware week worden.