Der was gisteren een heel leuk feesteken waar ik naartoe zou gaan. Niet dat er veel opties waren hoor want hoedanook zou ik erbij zijn. Moest ik erbij zijn. We hadden een babysit gevraagd en ik had beloofd een lasagne te maken, en ik vind het niet leuk om beloftes niet na te komen.
Soms is er overmacht en zo en dat kan dat wel eens als excuus dienen, maar gisteren was er dat niet. Wat er wel was, was ongelooflijk veel zeer. Pijn dus. Op mijn heupen. Ontstoken zenuwen heet dat. Niet leuk. ‘k Heb er wel pillen voor, ontstekingsremmers, maar ik ben zo’n slechte in dingen regelmatig nemen, dus veel helpt dat niet. Eigen schuld dikke bult en al.
Pijn dus. En ook wel wreed moe wegens slecht slapen van de zeer. Het plan was dus: eten, klapke slaan en vroeg naar huis. Dansen zat er sowieso niet in en ik doe dat wreed graag en van drinken ben ik al een paar jaar afgestapt. Niet dat ik ooit een zuipschuit was, maar met zwanger worden en kindjes krijgen is dat herleid tot zo goed als nihil. Dus vroeg naar huis en proberen slapen.
De avond begon zoals gepland: lekker gegeten, leuke babbels en wreed lekkere taart erna. Vanaf ongeveer half tien ging de zaal open voor het grote publiek. Ik was als een van de eerste klaar met eten en zo en dus ging ik maar als eerste achter ons mini kassa zitten om drankbonnekes te verkopen … en ik ben daar gewoon blijven zitten.
Want die plaats had alleen maar voordelen: ik zag gewoon iedereen, ik zat daar geen seconde alleen: de mensen kwamen mij opzoeken en dus moest ik niets van moeite doen én doordat ik zat deed mijn heup veel minder pijn.
En zo moest ik plots vaststellen dat het half twee was. Iiiiieeee!!! De tijd was voorbij gevlogen. Het was een vreselijk leuke avond geweest en hij was nog niet gedaan want ik voelde mij helemaal niet meer moe of ambetant.
Rond die tijd kwamen de mensen van de zaal ons immers meedelen dat ze toch graag hadden dat het om 2u zou gedaan zijn en dus verkochten we ons laatste bonnetjes om 1u59. Uiteindelijk werden we om kwart voor drie nog eens vriendelijk (maar veel kordater) verzocht om weg te gaan, dat ze nu echt wel wouden sluiten.
Ik ben wijselijk niet meer ingegaan op het voorstel om het feest verder te zetten in andere gelegenheden zodat ik om 3u thuis was en onze babysit wakker maakte zodat ze ook (eindelijk) naar huis kon.
Dus als u ons feestje heeft gemist heeft u brute pech gehad want het was echt wel goed.
Rub it in!
*grmblfrpngg*