Qua opvoeding gaan we soms toch in uitersten: terwijl Michel de intellectuele toer op gaat, kijk ik met de kinderen “hoogstaande” TV: Bumba, de tweenies, Musti, … In het kort: Ketnet.
’t Is ons zondagochtend ritueel: de eerste die wakker is (Zelie of Louis dan) mag TV beginnen kijken tot Jan wakker is. Terwijl zij kijken slaap ik verder met de babyfoon naast mij tot Jan wakker wordt.
Vandaag een beetje pech: Zelie was al wakker om 7u08. Ze brengt de babyfoon en installeert zich voor de TV terwijl ik mij goed leg om nog een beetje te slapen … en daar is Jan al. Louis is dan nog een tweetal minuten later ook wakker geworden. Geen extra slaap dus voor mij.
Maar niet getreurd voor de kinderen: we zitten nu samen TV te kijken, inclusief Jan dus, en alhoewel ik niet slaap: de kinderen zijn rustig en ik kan ook nog een beetje “bekomen”.
’t Zal sebiet anders zijn als ik zeg dat het genoeg geweest is en dat we gaan ontbijten.