Een welgemeende dank aan alle hulpaanbiedingen.
Ik moet eerlijk toegeven dat zowel Michel als ikzelf niet goed zijn in het vragen om, en aanvaarden van hulp, maar ik kan jullie verzekeren dat ik deze keer niet zal aarzelen om alle hulp te aanvaarden indien nodig.
Houdt ulder vast.
Update: hulp zoals in als iemand op woensdagavond toevallig zou passeren en de vuilzak dan buitenzet …
Voila.
’t Is zondagochtend en we hebben het drukste gehad: vrijdagavond dus en alles is hectisch verlopen voordat het beter werd.
De valies van Zelie is op tijd klaar geraakt, maar ik heb ze moeten klaarmaken vóór we naar mijn schoonouders gingen en dus zijn we daar veel te laat toegekomen. In plaats om op de gehoopte 17u30 toe te komen was het 18u30.
Een ontspannen bad zat er dus niet meer in nadien gezien we om 19u al afgesproken hadden om te gaan eten in “Fin du Monde” hier bij ons (letterlijk) om de hoek.
Enfin, vanaf dan liep alles zeer vlot: het eten was zeer lekker (mag altijd gezegd worden), het gezelschap meer dan te genieten en de virgin caipirinha’s (waarschijnlijk verkeerd geschreven) zeer te smaken.
Daarna naar het feestje van Gentblogt. ’t Was zeer leuk maar ik heb het niet te lang getrokken: mijn buikje wordt een beetje te zwaar en ik ben sowieso al moe, dus tegen 00u ben ik naar mijn bedje gegaan.
Gisteren dan eerst Zelie naar haar weekendlocatie gebracht en dan Louis naar de turnles. Eens Louis weer thuis was is het rustig geworden.
Ik heb in de namiddag een dutje gedaan tegelijk met Jan: van 14u tot 17u. We waren beiden duidelijk moe. Dus van rondhotsen om naar dingen te gaan kijken is er niet veel van in huis gekomen.
Vandaag ga ik het ook rustig houden. We zitten nu TV te kijken (we = Louis, Jan en ik) dus doe ik vandaag een beetje van “slecht” opvoeden en ga het mezelf gemakkelijk maken 🙂
Deze namiddag alleen nog Zelie afhalen van haar weekend en tegen dan kunnen we dit weekend ook weer afsluiten.
Het wordt een druk weekend, of misschien toch niet.
Op de trein deze ochtend plannen zitten maken van wat we allemaal zouden moeten/willen doen dit weekend.
“Moeten”:
1. fuiven vanavond. ’t Is toch zielig hé als dat moet 🙂
2. vanavond de kinderen naar mamie en grandpère brengen zodat ze daar kunnen overnachten. Dat moet vroeg genoeg gebeuren, rekening houdend met volgende punten.
3. Zelie vertrekt op weekend met de scouts morgenvroeg. Dat houdt in dat ik nog vanavond haar bagage ga moeten klaarmaken en een hoop naaien want alles moet “getekend” zijn: naametiketjes naaien dus. Nu, dat naaien kan ik aan Michel overlaten: hij doet dat zeer goed 🙂 Dan zeker niet vergeten om alles nog in de auto te steken voor we aan hogergenoemd 1. beginnen, want ik ga na het fuiven ook bij de schoonouders slapen zodat we morgen op tijd kunnen vertrekken.
4. vanavond, voor 1. en na 2. en 3., een bad nemen: lang en heet (het water dus). Van mijn schatje heb ik voor mijnen kerst een soort badtapijt gekregen waardoor ge van uw bad een bubbelbad zou kunnen maken. Dat moet ik dus uitproberen vanavond (nu ik zeker niet ga gestoord worden door kindjes).
5. morgen Louis nog naar de turnles brengen ook.
“Willen”
1. naar een meubel-/keukenwinkel gaan kijken in Kluisbergen. Michel zijn mama is daar eens op gevallen en ze lijken daar zeer schoon dingen te hebben die misschien wel prachtig/ideaal zouden zijn voor in ons “middeleeuws” pand(je) (en met naar de link te zoeken zie ik opeens dat het gesloten is tot 6 maart, dus dit kunnen we al van ons lijstje schrappen 🙁 We zullen dan misschien eens naar de opendeurdagen gaan van 24-26 maart…)
2. een kookvuur vinden voor in onze toekomstig prachtig nieuwe keuken. We zijn er nog niet uit welk merk we willen en hoe het er precies moet uitzien, maar we weten dat we het zullen weten als we het zien … we zijn niet moeilijk hé?
3. naar karnaval gaan zondag. Ik heb nl. familie wonen in Aalst en het is een jaarlijkse traditie om daar met z’n allen naartoe te gaan. Dit is vooral wishfull thinking want we moeten Zelie op zondagnamiddag gaan afhalen van haar weekend. Het eindigt om 16u dus als we eerst naar Aalst willen en dan op tijd terug zijn voor Zelie, zal dat niet gaan. Geen karnaval dus dit jaar, jammer. Louis zal het ook niet leuk vinden maar wat doe je er aan? Of misschien zondagmiddag toch gaan om alleen te blijven eten???
Dus het staat zeker vast dat het vanavond druk wordt. Voor de rest van het weekend zullen we wel zien op het moment zelf hoe druk we het gaan maken.
Volledig uitgeput. Ik kan het niet anders beschrijven.
Niet dat ik vandaag uitzonderlijke dingen gedaan heb. Nee hoor: de kinderen waren braaf deze morgen, ze waren op tijd klaar zodat alles vlot verliep en we ons niet moesten opjagen, het was een goed dagje op het werk zonder pieken (hoog noch laag). Alles verliep dus zeer goed … tot ik vannavond Jan ging afhalen.
Hij heeft vandaag zijn verjaardag in de peutertuin gevierd en ik denk dat het een beetje té is geweest. Hij was goed als ik hem afhaalde, deed braaf zijn jas aan en ging vlot mee naar buiten. Alles in orde. Tot we bij de auto kwamen.
In de auto is hij beginnen bleiten, niet normaal. En ik weet eigenlijk nog altijd niet waarom. En hij is niet opgehouden tot, ik zweer het, 35 minuten later. 35 minuten onophoudelijk gehuil.
Ik ben kapot thuis gekomen en ben nu bekaf.
Op Vijf TV een programma over “Helse Tieners”. Ge moogt het niet gedroomd hebben.
OK, het komt van twee kanten en beide partijen zijn over het algemeen schuldig, maar toch: nachtmerrie!
Ik slaap de laatste tijd nogal raar.
Het is eigenlijk dat ik niet echt weet of ik nu slaap of wakker ben.
Ik heb de indruk dat ik gedurende periodes tijdens de nacht wakker wordt en dan over allerlei dingen begin na te denken, maar dat dat evengoed kan zijn dat ik niet wakker ben en dus droom dat ik wakker wordt en over dingen nadenk. Want als ik dan effectief wakker wordt (bv. omdat één van de kinderen mij wakker maakt of omdat de wekker gaat) weet ik begod niet meer waarover ik aan het nadenken was.
Anderzijds ben ik wel constant moe, hoe vroeg of laat ik ook naar bed ga, wat een indicatie kan zijn dat ik dus effectief zou kunnen wakker worden tijdens de nacht en dus geen goede nachtrust heb.
Doet mij een beetje denken aan de discussie of we nu wakker zijn of slapen en hoe we nu zeker kunnen zijn dat we niet slapen en dromen dat we wakker zijn en een leven hebben en zo.
Ik zal het maar op “de hormonen” steken zeker. Altijd een goede oplossing.
Dat ik dat nog mag meemaken: na 14 jaar samen heb ik vandaag Michel (voor het eerst?) zien lopen.
Niet zo’n gezapig “jogske”, neen, echt lopen alsof zijn benen een eigen leven hadden.
Net op het nieuws: het veiligheidssysteem van de Metro in Brussel werkt niet goed. Wanneer de deuren sluiten en kledij blijft vaststeken tussen de deuren dan merkt het systeem dit niet.
Een oude vrouw haar jas was blijven vastzitten, ze werd meegesleurd en is dood.
Reactie van de Metro: “mensen, weest voorzichtig hé”
Ik had gisteren een fantastische avond, en dat op meer dan één gebied.
Het begon simpel: voor het eerst sinds eeuwen moesten we weg en konden “the usual suspects” 🙂 ons niet uit de brand helpen. Geen paniek: de oppasdienst gebeld en een babysit gevraagd.
Ze hebben ons Jana gestuurd: 18 jaar en eerste jaar student in Gent. Ik had haar een uur “te vroeg” gevraagd, kwestie dat de kinderen haar een beetje zouden leren kennen. Lief meisje en de kinderen waren direct enthousiast, zelfs Jan die een normaal niet echt van vreemden moet weten.
Een zeer goed begin dus van een nog beter te worden avond.
Dan naar het Comedy Zone festival geweest in Gent met de reeds voordien genoemden.
We hebben Piet De Praitere en Henk Rijckaert gezien. Door omstandigheden hebben we de laatste act moeten missen, maar dat heeft geen enkele afbreuk gedaan aan de avond.
Piet De Praitere kwam traag op gang en de eerste helft vond ik maar zozo: het bracht regelmatig een glimlach op mijn gezicht maar meer ook niet. Eens in het midden van de act begon het evenwel te vlotten en heb ik meer moeten luidop lachen. Al bij al een leuke act.
Bij Henk Rijckaert daarentegen heb ik mij van het begin tot het einde fantastisch gehad: zéér grappig, bij momenten bijna in mijn broek gedaan van het lachen en zelfs een traantje gelaten.
Ik ga hiervoor waarschijnlijk afgeschoten worden maar het herinnerde mij aan de optredens van Toon Hermans die ik heb gezien toen ik een tiener was. Niet het soort humor, maar de hele sfeer van het optreden.
Indertijd toen ik de shows van Toon Hermans (weliswaar op TV) zag lag ik bij momenten te rollen over de vloer en vijf minuten later was ik aan het blijten gelijk een klein kind. Die man wist heel goed verschillende emoties boven te halen wat maakte dat het steeds zeer afwisselend en onvoorspelbaar bleef.
Henk heeft mij zo’n zelfde soort avond gebracht. Soms schaterlachtend, dan gewoon lachend, even kalm luisterend en dan tot tranen toe bewogen worden. Prachtig. En dan vertelt mijnen vent mij nog dat het nog niet af is. Ik moet dus absoluut gaan kijken als het af is. Ik kan nauwelijks wachten.
Na Henk zijn optreden dronken we iets en hebben we onze “invitees” de eigenlijke reden gezegd van de uitnodiging: niet alleen voor een leuke avond uit, maar kwestie dat we Ron en An wouden vragen respectievelijk peter en meter te worden van nummer 4.
Ze hebben beiden aanvaard. De reactie van An vond ik trouwens fantastisch want ze had er gewoon traantjes bij. Wreed wijs.
Niet dat wij religieus zijn of zo: geen van de kinderen zijn gedoopt en nummer 4 wordt dat ook niet, maar ik vind het een leuke gedachte dat er twee mensen zijn die zich “moreel” verbinden om voor je kind te zorgen moest er iets met jou gebeuren.
We zijn dan naar huis getrokken om het te vieren: ik had de champagne koud gezet. Geklonken op het meter- en peterschap en een hapje gegeten en nog een eindje doorgepraat.
De babysit kon daardoor ook iets vroeger weg en het bleek dat alles effectief zeer vlot verlopen was met de kinderen. Dus nog een succes.
Een zeer geslaagde avond dus. Voor herhaling vatbaar. Zeker weten.
Derde avond op rij dat ik alleen thuis ben ’s avonds.
Michel zit plichtsgetrouw zich te amuseren voor Gentblogt op de Comedy Zone en is pas laat thuis. En ik heb eindelijk eens de afstandsbediening én de computer voor mij alleen.
Niet dat ik een computerfanaat ben. Het enige dat ik doe op het machien is dit en spelletjes spelen. Interessant nietwaar 🙂
Maar morgen ben ik ook weg: samen met Michel naar de Comedy Zone … én met mijn nicht en haar “verloofde” én met Michel zijnen besten maat.
Er komt een babysit en wij hebben dus de avond vrij. En of ik daar naar uit kijk.