Amuseleute – Pagina 2

Het zit er weer op

En dat hebben we dus ook weer overleefd: Gentse Feesten 2016.

Er was een planning, maar in tegenstelling tot voorgaande jaren werd die eigenlijk niet echt gevolgd: het was meer een informatieblaadje van mogelijke dingen om te doen dan een planning om te volgen. Resultaat: dagelijks werd die dan ook gewijzigd: er werden dingen afgevinkt, verplaatst, verschoven, afgelast en bijgevoegd. Alles mocht, niets moest. Zeer relax.

De kinderen waren minder mee: Zelie werkte in de ochtend en sprak in de namiddag en avond veel af met haar eigen vrienden; Louis is een echte puber momenteel en wou liefst gewoon niet buitenkomen (af en toe lukte het wel, maar meestal onder zwaar protest)Â en Jan trad op met zijn dansschool, zodat hij ook minder mee kon (en eigenlijk mee wou gaan). Ik was dus voornamelijk in gezelschap van Anna (en de pleegkindjes, als ze er in het weekend waren). Uiteraard zijn weÂ naar Jan gaan kijken op de Korenmarkt, want ze mochten zelfs op het podium daar optreden! Machtig om zien.

Langs de andere kant: den anderen was wÃ©l meer mee en ging zelfs zonder gezelschap de Feesten rond (en zat dan vooral bij de buren) enÂ zag zoÂ zijn eigen ‘helden‘ optreden. Zeer leuk om zien.

Dit jaar veelÂ meer Puppetbuskersfestival gezien dan vorig jaar, maar dat had er vooral mee te maken dat opÂ de programmatie van MiramirO veel minder gratis voorstellingen stonden, zodat de combinatie beter lukte en er dus veel minder overlappingen waren.

Een aantal heel mooie dingen gezien en ook een aantal mindere of dingen die minder ‘mijn’ ding waren.

Onze jaarlijkse traditie van aperitief-voor-het-vuurwerk en daarna vuurwerk-bekijken-met-vrienden voortgezet en genoten van de avond, het gezelschap en het prachtige vuurwerk: echt een machtige combinatie dit jaar van muziek en lichtspel.

Een paar keer uit geweest (jaja, ’s avonds hebben zij mij ook opnieuw gezien) en de rust en vriendschap gevonden op een zalig binnenterras waar het zeer aangenaam vertoeven was maar ook heel gevaarlijk was om te blijven plakken.

Uiteraard zelf ook regelmatig bij de ‘buren’ binnengesprongen: steeds een zeer aangename plek om te vertoeven. Apart dat wel, maar toch komen we elk jaar terug, al was het maar om de kinderen te laten verminken of een verhaaltje voor het slapengaan te krijgen.

Voor de rest veel rondgewandeld met de (pleeg)kinderen en genoten van het goede weer dit jaar (zon is toch nog altijd veel aangenamer dan gietende regen 😉 ) en vooral, van het mindere volk op de Feesten: lekker druk maar je moest tenminste niet over koppen lopen. Gewoon aangenaam.

Tijd om te gaan slapen en te beginnen aftellen naar volgend jaar.

PS: foto’s van den anderen, uiteraard

Orka doet iets met een patattenveld

Gentse Feesten staat de laatste jaren ook synoniem met Studio Orka. Vroeger speelden ze onder de vlag van MiramirO, maar dit jaar doen ze het onder de vlag van het NTG.

Louis en Jan zaagden dit jaar, als ze mee ‘moesten’ van mij naar de Gentse Feesten. Behalve voor dit: hier keken alle kinders ongelooflijk naar uit.

Opnieuw locatietheater en deze keer moesten we naar Evergem trekken: Chasse Patate speelt zich afÂ in een veld, langs een zandwegel.

Opnieuw met open mond staan (of zitten) kijken. De setting: machtig; de techniek en genialiteit achter het geheel: ongelooflijk; maar vooral en belangrijkst: het acteerwerk, het verhaal, de manier waarop zij u meenemen en alles laten meebeleven, alsof je het zelf doormaakt en meemaakt: prachtig.

Een lach, een traan, de hele opbouw en de manier waarop je als publiek zelf een deel wordt van het stuk. Studio Orka ten voete uit.

Genoten, genoten, genoten, niet normaal.

Opoffering

Er stond een dubbele boeking op het programma, maar niet echt: Zelie ging gisterenavond om 20.30u naar Bandits gaan kijken. Ik ging op hetzelfde moment met vriendinnen naar Pieter Embrechts. Voor elke leeftijd iets, nietwaar?

Scenario: avondeten. We zitten aan tafel. Zelie haar vriendin/gezelschap voor de avond zit erbij. De vriendin kent Bandits niet echt, dus wordt de muziek opgezet, kwestie dat zij dan toch tenminste een idee krijgt. Mijn 4Â kinders zingen in koor elk liedje mee: ondertussen kennen ze het wel.

Naarmate de cd en het eten vordert beginnen er twee te zagen:Â Jan en AnnaÂ willen ook naar het optreden. Toe? Alsjeblieft? Zelie en vriendin zien een babysit-opdracht voor de avond niet zitten: zij willen zich kunnen amuseren, waar ik volledig achtersta. Ik zie het trouwens ook niet zitten dat een 10- en 12-jarig met 2 (weliswaar zeer verantwoordelijke) pubers naar een avondoptreden gaan. Ik heb ookÂ plannen Ã©n een afspraak, dus kan ik zelf niet mee. Gaan kijken zit er dus niet in.

Een half uur voor aanvang van het concert zitten 2 triestige kindjes mij aan te kijken. Zo triestig dat ik overstag ga: we maken ons klaar, lopen Bij Sint-Jacobs (en dus Pieter Embrechts) voorbij en vinden nog een plaatsje op de allereerste rij voor Bandits, naast zus-lief en vriendin – wat een moeder lijden kan 😉

Twee zeer gelukkige kindjes hielden zich klaar.

En ik moet toegeven, het was een zeer, zeer goed concert. Dankzij mijn kinders ken ik de liedjes ook, daar niet van, maar live zijn die mannen echt wel zeer goed. En hun covers zijn ook zeer goed: nooit een kopie van het origineel, wel telkens hun eigen versie er van, en een goede versie erbovenop.

Eventjes was er paniek: plots schril gefluit en iedereen moest het plein verlaten. Het concert werd stilgelegd en de artiesten in allerijl afgevoerd terwijl wij op de rand wachtten. Anna was aan het huilen en Jan en Zelie waren ook bang, maar algauw bleek dat er niets ergs aan de hand was (oef!). Wel een zeer bizar iets om mee te maken en een zeer raar zicht, zo’n leeg concertplein terwijl errond alles als normaal doorgaat.

Het concert werd gelukkig niet afgelast en ze hebben hun set kunnen afmaken en tegen het einde van het concert waren Anna en Jan hun schrik al volledig vergeten.

En zo hebben Jan en Anna ook hun eerste live concert meegemaakt. Ze vonden het zo fantastisch dat ze wilden blijven voor Laura Tesoro, maar daar ik dan wÃ©l even mijn been voor stijf gehouden en zijn we naar huis gegaan.

Het zijn feesten!

We zijn al een paar dagen verder en het is al druk geweest, en tegelijkertijd ook niet.

Er was een planning, maar die is al elke dag aangepast geweest. Niet om meer te zien, maar minder. En er is geen stress dat dat zo is.

Het zijn dit jaar feesten waarbij ik vooral geniet, het rustig aan doe en mij amuseer. Dingen doe die gepland staan, maar evengoed mijn schema volledig omgooi omdat ik geen zin heb/zin heb om iets anders te doen. En zo ga ik verder doen.

Als je trouwens (veel) beelden wil zien, kijk dan eens bij Max: die maakt prachtige foto’s en het geeft goed weer hoe het hier is.

Wat ik wel al opgemerkt heb: er is minder volk en dat is gewoonweg ZALIG!

Gentblogt is dood. Leve Gentblogt!

Kijk, het is niet omdat we de site op zich hebben stopgezet, dat wij elkaar niet meer horen of zien. Al die jaren samen werken en op stap gaan, dat heeft nu eenmaal gevolgen en zo hou je er toch wel een hoop vrienden aan over.

En vrienden die jaar in jaar uit met elkaar naar de Feesten gaan, een dergelijke traditie zet je niet zomaar stop.

DusÂ kwamen weÂ samen bijÂ Pharailde, bekeken we het programma van de Gentse Feesten, bekeken we onze eigen voorkeuren, legden we alles samen en maakten aanpassingen waar we dachten dat het toch nog dat ietsje leuker zou zijn om samen naar de voorstellingen te gaan.

Gentse Feesten: we zijn er klaar voor!

Kopenhagen

’t Is hier eindelijk een beetje op zijn plooien aan het komen. Tijd voor een verslagje over mijn reis.

Want Kopenhagen was uiteraard meer dan een concert alleen.

1. Het weer

Ik heb een beetje pech gehad en mijn altijd-goed-weer-op-vakantie geluk was deze keer afwezig. Ik zweer het: altijd, altijd als ik ergens naartoe ging had ik zeer goed weer. De dag ervoor kon het nog weken aan een stuk geregend hebben, op het moment dat ik toekwam kreeg ik mooi weer. Ook als ik vertrok sloeg het weer soms direct om, maar nooit terwijl ik er was. Deze keer niet dus 🙁

Verder lezen Kopenhagen

Voedselorgie

Het was een weekend van veel en lekker eten. Ge zult dat zien, dat dat altijd allemaal samen valt.

Donderdag was het de laatste kookles en dat houdt in dat wij (als studenten) niet zelf koken, maar naar Brugge gaan en verwend worden door de school met een driegangenmenu. Het was, net zoals vorig jaar, wel erg lekker (maar voor mij mochten de porties toch wat groter geweest zijn).

Vrijdagavond mijn maandelijkse afspraak met de vriendinnen. Een ‘nieuwe’ zaak uitgeprobeerd in Gent, Bodo, en ja, het was lekker, maar vooral: opnieuw uitstekend gezelschap en dat maakt de maaltijd des te lekkerder.

Gisteren dan ‘geÃ«indigd’ met zelf te koken, samen met den anderen natuurlijk. Bleek namelijk datÂ de nieuwe partner van een vriend, vroeger nogÂ een collega was van Michel zijn neef, toen hij in ItaliÃ« werkte. Neef en vrouw uitgenodigd, vriend en partner uiteraard ook en een heel gezellige avond rond onze tafel doorgebracht.

Veel en lekker gegeten dus de afgelopen dagen, maar ook en vooral veel genoten.

Wat een fantastisch project was me dat zeg

Dit jaar was er geen schoolfeest op de basisschool. Een heel jaar lang hebben ALLE klassen (en dusÂ ALLE leerlingen en leerkrachten)Â hun muzische uren gestoken in 1 project: in samenwerking met de Opera Vlaanderen hebben ze een rond ‘Babel‘ gewerkt.

Dit weekend brachten ze 3 (uiteindelijk) uitverkochte voorstellingen, in de opera zelf, en konden we zien wat ze het hele jaar dus uitgestoken hadden. In 1 woord: prachtig. En ik ben daar dus niet alleen in, in die superlatief en het is nu echt niet omdat mijn eigen kinderen daaraan meewerkten dat ik het prachtig vond.

Wat de mensen van de opera gepresteerd hebben om ons kinderen te laten doen, gewoonweg fantastisch. Als ouder zwol je van trots, en niet alleen voor je eigen kind, maar voor het hele project.

Alle foto’s en filmpjes kan je zien op de Facebookpagina van het project: Anna is komt redelijk in het begin aan bod als Ã©Ã©n van de kinderen met een gekleurde cape. Jan kan je niet zien, enkel horen: als je een trompet hoort bij de muziek, dat is hem. Hij mocht zelfs met een solo het project inblazen.

Yep: prachtig project, prachtige prestatie, fantastisch optreden. Ze hebben dat allemaal meer dan fantastisch gedaan.

Interessante mail

Geen flauw idee hoe ik in hun mailinglijst ben terechtgekomen, maar op 18 mei ontving ik dit:

“Beste,

Graag nodigen wij jullie dit jaar weer uit voor een exclusieve STOCKVERKOOP van tweedekeuze en eindereeks producten vanÂ Demeyere, Staub, Zwilling, Greenpan en Cuisipro.

Vanaf vrijdag 27 mei 2016 tot en met zondag 05 juni 2016 kunnen jullie bij ons terecht voor het volledige productgamma van Demeyere, Staub, Zwilling, Greenpan en Cuisipro.

Met een uitgebreid assortiment en keuze uit meer dan 25 000 artikelen zal je ook dit jaar vast en zeker niet teleurgesteld zijn en alles kunnen vinden wat je als kok nodig hebt. Neem gerust een kijkje op onze website www.premiumstock.be om een idee te krijgen van wat we zoal in de aanbieding hebben of like ons op Facebook door hier te klikken.

En natuurlijk hebben wij ook dit jaar weer kortingen tot -50%Â !!!”

Misschien hebben jullie het al gemerkt, maar hier ten huize wordt nogal eens graag en veel gekookt. We hebben over de jaren al een paar zeer goede potten gekocht, maar echt goede potten, dat is ook echt duur. Dus bleef het tot nu toe bij een paar echt goede potten, terwijl er toch een aantal in ons gamma zitten die wel werken, maar waar ondertussen al veel sleet op zit en dus voor sommige gerechten meer miserie dan resultaat geven.

De data genoteerd in onze agenda, want zeer goede potten met kortingen tot -50%: we konden toch maar eens gaan kijken. UiteindelijkÂ vandaag, de eersteÂ zaterdag, er naartoe getrokken en het was een succes. We hadden op voorhand de kasten uitgekuist en genoteerd wat aan vervanging toe was en we hebben bijna alles gevonden wat we zochten. Joepie!

De foto hieronder is niet alles wat we gekocht hebben, maar wel alles wat we nu in onze kasten zitten hebben van ‘goed gerief’. Ik kijk nu al uit naar ons volgende etentje.

We hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om direct ook een BBQ te kopen: onze vorige hadden we, wegens gebrek aan zorg, volledig verroest moeten wegdoen. Om dat nu te vermijden hebben we er ook direct een zeer goede hoes bij gekocht. En natuurlijk moest die ook direct uitgetest worden, mÃ©t de buren. Tja, we moesten toch weten wat hij aankan hÃ© 😉

Als we nog eens zo’n mail krijgen en we iets nodig hebben, ga ik wel proberen al de eerste dag te gaan: wij waren er op dag 2 en er was al een heel deel uitverkocht.

Spanje in beeld

Weinig woorden nodig om de trip te beschrijven. Er was de roadtrip met de nodige ontspanning onderweg (en uiteraard ook voetbal, wat dacht je dan)

Eigenlijk geen foto’s van in Malgrat, alleen deze van in het hotel: ik vond de uren redelijk hilarisch 🙂

Op een vrije voetbalnamiddagÂ deden weÂ een uitstap naar Tossa de Mar: zalig mooi stadje en een fantastische dag gehad. Uiteraard aan het strand gezeten en een ijsje gegeten.

Maar ook de oude stad bezocht en de jongens vonden het fantastisch (en wij ook, daar niet van).

We hadden een prachtig zicht ook vanuit die oude stad

Uiteraard kon een bezoekje aan Barcelona niet ontbreken. De voormiddag was voorbehouden voor een groepsuitstap in Camp Nou (geen foto’s van) en daarna zijn we richting MontjuÃ¯c getrokken en hebben dat gebiedje van beneden tot boven (met de kabelbaan) en terug beneden verkend.

We hebben het tornooi niet gewonnen (de andere ploeg wel, trouwens; wij 6e van de 16: ook niet slecht), maar we hebben ons wel geamuseerd.