Drup drup

De kogel is door de kerk. Niet volledig uit vrije wil maar eerder door omstandigheden.

Waarover het eigenlijk gaat? Wel, deze morgen heeft Anna haar laatste fles borstvoeding gekregen. Ik had mijzelf het doel gesteld haar enkel moedermelk te geven tot ze één jaar zou worden, maar dat is dus niet gelukt.

De laatste weken ging het al niet te vlot maar met Anna ziek te worden vorige week en haar eetlust die de mist inging is het ook de mist ingegaan met de aanmaak van melk. Sinds vorige woensdag kwam Anna dan ook opnieuw wakker elke nacht en toen ze vorig weekend nog steeds wakker werd, ook al was ze niet echt ziek meer, begon het te dagen: ze kreeg ’s avonds niet meer genoeg te drinken. Overgeschakeld op een flesje en presto: weer stille nachten.

Dus heb ik besloten om niet meer tot het uiterste te gaan om de productie weer op gang te brengen maar over te schakelen op poedermelk.

Anna maakt er gelukkig niets van: ze drinkt even gretig van haar nieuwe melk als van moedermelk. Ikzelf moet er evenwel nog een beetje aan wennen. Vandaar nog geen cold turkey: na haar flesje ’s avonds zal ze nog mogen drinken tot het niet meer mogelijk is. Een toetje, laten we zeggen.

Flesjes

Een weekend weggeweest en het flessenprobleem is absoluut geen probleem meer.

Ergens had ik het wel verwacht: Anna dronk van een fles, maar eigenlijk alleen als het haar uitkwam en nooit zeer veel en/of lang. Het was dus gewoon een kwestie om de techniek volledig onder de knie te krijgen, en dat is haar ook gelukt.

Mijn vrees was dat ze eventueel niet meer aan de borst zou willen drinken (Zelie heeft mij dat gelapt na een dag flesjes krijgen), maar dat bleek ongegrond. Deze middag waren we bij haar voor ze moest drinken en ik heb haar zonder probleem kunnen aanleggen.

Het voordeel van het flesje is dat ik nu weet hoeveel ze (ongeveer toch) drinkt. Vrijdag en zaterdagochtend bleef het bij zo’n 90cc maar sinds zaterdagmiddag dronk ze een volledige fles van 180cc. Dat laatste is de hoeveelheid dat ze zou moeten drinken maar ik had al zo’n vermoeden dat ze aan de borst daar maar de helft van dronk.

Deze avond heb ik haar dus een fles gegeven in de hoop dat, met een grotere hoeveelheid, ze eindelijk haar nacht zal beginnen doorslapen. Ze heeft haar volledig flesje bij mij zonder enig probleem leeggedronken en na haar boertje heb ik haar nog even aangelegd: als ze dronk goed, zoniet kon het ook geen kwaad. Ze heeft nog een beetje gedronken en is dan prompt in een diepe slaap gevallen.

Nu kijken hoe lang ze zal slapen, maar ik heb er goede hoop op: gisteren, bij haar meter, heeft ze toch acht uur geslapen.

Op naar ononderbroken nachten?

We boeken vooruitgang

Zowaar.

Met de hulp van twee buur(t)meisjes, de illustere i. en Lien, proberen we nu al twee dagen Anna van een fles te laten drinken, en zowaar, het lijkt eindelijk te beginnen lukken.

Dus heb ik goede hoop op het weekend.

Het mag nog eens gezegd worden: wij wonen in een goede buurt. Duimen dat i. haar zoektocht naar een huis hier in de buurt eindigt.

Wie heeft de sterkste wil?

Tja, dat is de vraag hier momenteel: ik of Anna?

Volgend weekend zouden Michel en ik een weekendje samen kunnen doorbrengen. Voor mijnen nieuwjaar heeft mijn schatje mij een gastronomisch weekend kado gedaan en dat hebben we vastgelegd op het laatste weekend voor ik weer moet gaan werken.

Alle kinderen hebben een ‘onderkomen’ gevonden, maar dat zou sowieso geen probleem geweest zijn. Hebben we al gezegd dat we brave kinderen hebben? En het zijn stuk voor stuk hartedieven, dus kandidaten genoeg.

Nu probeer ik al twee weken aan een stuk om Anna te laten wennen aan een fles. Vorige week leek het te lukken. Ik kolfde een 50cc af en dat werd haar dan per fles aangeboden. Het ging zeer traag en niet van harte, maar het ging.

Deze week is madam van gedachte veranderd: ze weigert pertinent. Al drie dagen op rij dat we haar een fles proberen geven en noppes. Krijsen en tieren van de honger maar van de fles drinken: vergeet het.

Vandaag heeft mijn vriendin het gedurende een klein half uur geprobeerd en uiteindelijk heeft ze 20cc gedronken … om daarna weer te weigeren en opnieuw te beginnen krijsen. Uiteindelijk heb ik dus maar (weer) toegegeven.

Nog 7 dagen heb ik om haar van gedachte te doen veranderen of anders wordt ons romantisch weekend met twee een niet zo romantisch weekend met drie, zeker nu Anna ook genen goede slaper is 🙁

Te kort

Het slaapprobleem met Anna is opgelost of beter: de oorzaak is gevonden. Slaapprobleem in de zin dat ze van 9 uur slapen terug naar 4 of 6 uur gegaan is. ‘k Had het natuurlijk al vroeger kunnen weten als ik er een beetje meer aandacht aan besteed had.

De oorzaak? Een melktekort. Het is begonnen met dat zeer warme weer. Ik merkte dat ik veel meer moest drinken en dat mijn borsten toch niet zo vol waren. Vandaag duidelijk gemerkt dat ik niet veel melk meer aanmaak. Blijkbaar nog genoeg om Anna zo een kleine drie uur zoet te houden, maar langer ook niet. Niet genoeg dus.

Ik drink nochtans genoeg, zo’n vier liter per dag, minimum. Ben niet uitzonderlijk moe. Geen flauw idee dus hoe het komt: bij de vorige drie heb ik er nooit problemen mee gehad.

Het drinken wordt dus nog vermeederd en ik ben beginnen afkolven: als de vraag stijgt zou het aanbod moeten volgen. Ik hoop het toch.

Er zit nog een beetje melk in de diepvries, dus voorlopig ben ik nog niet zo ongerust. Enig probleem daarmee is dat Anna (nog) niet van de fles wil drinken, maar hopelijk zal ze er nu gauw aan wennen. Eens ze dat doet slaapt ze misschien ook weer haar 9 uur.

Extreme breastfeeding

Vandaag op Vitaya een programma gezien over borstvoeding geven aan oudere kindjes … de oudste was 8 jaar.

Ik zie het mezelf niet zo rap doen, maar op zich heb ik er niets op tegen: ’t is gezond dus ik zie niet echt in wat er mis mee is en als de kinderen er zich goed bij voelen, waarom niet. Vele “oudere” kindjes stoppen blijkbaar zelf spontaan als ze er genoeg van hebben, dus waarom niet wachten tot het kind het zelf aangeeft?

Waar ik wel een probleem mee had is dat de vrouwen die ze toonden de borst eerder gebruikten als fopspeen: om te troosten, om in slaap te vallen, uit verveling, … Het resultaat was dat die kinderen aanlagen op elk moment van de dag en dàt vind ik niet zo gezond. Uiteindelijk is (voor mij toch) borstvoeding euhm … voeding, eten, en wij eten toch ook niet constant de hele dag door.

Bij mijn kinderen is de borstvoeding een beetje vanzelf gestopt, zijnde de productie bij mij. Het lag dus niet aan enige keuze bij de kinderen. Gezien de kinderen eigenlijk respectievelijk vier, drie en een half en vijf en een half maanden waren was dat ook niet echt mogelijk 🙂 Heeft er hoogstwaarschijnlijk mee te maken dat ik na die tijd opnieuw (voltijds) begon te werken.

We zullen zien hoe lang ik het deze keer zal trekken.

Borstvoeding

In het nieuws: een nieuw record van vrouwen die samen hun babies borstvoeding hebben gegeven: in de Filippijnen deden 3738 vrouwen dat. Eerder een ludieke actie ter promotie van borstvoeding. Needless to say: my total support.

Maar er is ook de andere kant: vrouwen die het (om een of andere reden) niet kunnen en toch hardnekkig blijven volharden. Vandaag gehoord van een vrouw die borstvoeding gaf maar objectief gezien lukte het niet: de baby is ondertussen 8 weken oud en weegt amper 3,2 kg. Niet goed. En de vrouw wil blijkbaar niet inzien dat haar baby niet voldoende heeft en weigert flesjes bij te geven. Nog minder goed.

Ik heb het al gezegd: alleen aan borstvoeding beginnen als je er 200% voor wil gaan en zelfs dan: luister naar je lichaam. Als het niet gaat, gaat het niet en er is niets om je schuldig over te voelen.