Tag: den anderen

Amaai

Drie daagjes niet op tinternet gekund en direct veel in te halen. Het is wat. Wie had er beweert dat het kalmer was tijdens de zomermaanden …?
Ja, sinds ze woensdag van Telenet moesten komen waren (en zijn) er hier wat computerproblemen.

Eerst kon ik niet op het internet. Michel heeft dus moeten prutsen om den boel hier weer te laten draaien. En nu werkt het draadloos internet nog niet zodat ik ’s avonds niet kan surfen en bloggen wegen geen computer.

Jaja, ik hoor jullie wel denken dat er hier toch genoeg computers staan en dat is ook zo, maar zo werkt het niet hé! Ge kent dat toch van die dokter die ziek is maar zelf niet naar een dokter wil gaan? Awel, hetzelfde gaat op voor alle beroepen, dus ook voor mensen die van computer moeten doen op het werk: hij zal dat *dan* wel eens in orde maken (geen verwijt hoor schatje) 🙂
Enfin. ‘k Heb er nog niet veel last van gehad: woensdag en donderdag was ik toch niet thuis behalve ’s avonds (eigenlijk het moment waarop ik meestal blog, maar enfin) en vandaag heb ik het kot voor mij alleen, allez, als ge Anna niet meerekent 😉

Dus tot het draadloos internet weer werkt zal ik mijn postjes moeten opsparen en dan allemaal ineens publiceren. ‘k Ga daar dan nu mee beginnen.

Serie

Wij kijken nogal graag naar The West Wing. Niet op TV maar op DVD.

Het probleem daarmee is: we beginnen te kijken naar één aflevering en voor we het weten hebben we een ganse DVD met vier afleveringen bekeken. We zeggen er onze marathonsessies tegen.

Seizoen 6 ligt hier nu al een paar maanden te wachten op ons en we zijn er een paar dagen geleden aan begonnen.

Resultaat: moe. En ik niet alleen 🙂

Vaderdag

Om 7u was Louis wakker en stond hij aan ons bed: kadootjes voor vaderdag, fluisterde hij opgewonden.

Eén kadootje had hij onder ons bed verstopt (een spiegeltje) het ander lag beneden samen met dat van Zelie en Jan en mij.

Zelie was ondertussen naar beneden de andere kadootjes gaan halen en twee minuten later stond ze er ook.

Even geaarzeld of ze Michel wel mochten wakker maken maar het enthousiasme en de anticipatie op hun gezicht deden me rap Michel aanporren: wakker worden, gelukkige vaderdag.

Ik kan niet zeggen dat hij het wreed kon appreciëren 🙂 maar de kinderen des te meer. Hij heeft gelukkig wel het nodige enthousiasme kunnen opbrengen voor hun kadootjes vooraleer weer in slaap te vallen.

Eens dat hij wakker was zijn we gaan sangria-aperitieven op het buurtfeest achter ons deur. De kinderen deden (uiteraard) mee aan de stoepkrijtwedstrijd en Louis was zelfs bij de winnaars: drie tekeningen werden als mooiste uitgeroepen en Louis zijn dinosaurus was er één van. De drie ‘winnaars’ mochten als eerste een prijs kiezen, daarna was het de beurt aan alle andere kindjes.

En dan was het een geluk bij een ongeluk voor mij dat Michel zijn ouders niet thuis waren zondagnamiddag: zo moesten we niet kiezen bij wie van onze vaders we vaderdag zouden vieren.

Gisterennamiddag zijn we dus naar Oudenaarde getrokken om gelukkige vaderdag aan mijn papa te wensen. Gezien mijn papa bij mijn zusje eet in het weekend zijn we daar naartoe getrokken.

Wij zaten gezellig in de tuin maar eigenlijk vooral zonder papa: de wereldbeker is begonnen en mijnen papa zal dus de komende maand heel veel voor de TV zitten. Gisteren was geen uitzondering. Maar we hebben toch een beetje kunnen kletsen tijdens de pauze en toen de match gedaan was.

De kinderen zaten in het zwembadje te spelen en onder crazy Daisy te lopen.

Great fun for everyone.

De buit

Gisteren dag één van de braderij en ik heb een goede buit binnengehaald.

Helaas, op één paar schoenen na, niets maar dan ook niets voor mijzelf. Wel een hoop voor de kinderen.

Zelie heeft de meerderheid van de kleren (zo’n 10 stuks), Anna en Louis hebben een mooie gedeelde tweede plaats (4 stuks) en Jan eindigt als laatste met … 0 stuks.

Ik heb immers de kinderen hun kasten gesorteerd en Jan zijn kast puilt uit van de kleren. Hij heeft dus absoluut niets nodig. De kleren dat hij nu heeft kan hij eigenlijk al niet aandoen op tijd. Bovendien heb ik niets uitzonderlijks moois gezien waarvan ik zei dàt moet hij hebben, en dus ben ik er goedkoop vanaf gekomen voor hem.

Anna heeft eigenlijk ook niets nodig, maar dat ligt anders. Ten eerste is het een baby en kledij voor babies is nu eenmaal enorm schattig. Ten tweede zijn de meeste kleertjes die ik heb ofwel unisex, ofwel voor jongens en dus heb ik me tegoed gedaan aan een paar kleedjes en typisch meisjes dingen.

Straks vertrek ik voor de tweede ronde. Deze keer voor Michel en heel misschien kom ik uiteindelijk toch nog iets tegen voor mijzelf?

Update:

Heb het mij toch niet geriskeerd voor Michel te kopen maar ben wel een vrolijk kleedje rijker voor mijzelf 🙂

Er zijn geen zekerheden meer

Vroeger was onze relatie duidelijk omlijnd: Michel de huismus, ik de uitgaander. Hij bleef thuis, ik zette de bloemetjes buiten met mijn vriend(inn)en. Simple comme bonjour.

Toen we kinderen kregen was dat nog beter: nooit een babysit nodig als ik uitnodigingen kreeg uit mijn vriendenkring want Michel bleef toch liever thuis.

Waarom oh waarom kreeg hij het toch in zijn hoofd om sociaal te worden 🙂

’t Is nu de omgekeerde wereld: hij gaat uit tot een gat in de nacht (zogenaamd aan het vergaderen) terwijl ik moederziel alleen bij de kinderen achterblijf.

Gisteren dacht ik toch nog eens uit te gaan maar mijn moederhart kon het niet verdragen om mijn dochter zo te zien: het was overduidelijk te veel voor haar en ze had dringend nood aan rust en slaap. Dus om 22u30 ben ik dan maar huiswaarts getrokken om, juist, moederziel alleen bij de kinderen achter te blijven (oké, het was technisch gezien maar één kindje en eens we thuis waren heb ik haar niet meer gehoord én momenteel kan niemand anders lang voor haar zorgen wegens borstvoeding, maar toch :(). Michel daarentegen heeft het tot 4u30 getrokken.

Maar ik zweer het, eens Anna de nacht doorslaapt neem ik mijn wraak: uitgaan tegen de sterren op. Allez, tenminste als ik er de energie toe vind…

Oogst

De oogst op moederdag:

  • drie wenskaarten, volledig zelfgemaakt (Zelie)
  • drie (papieren!) theelichthouders in de vorm van waterlelies, inclusief theelichtjes (Zelie)
  • één schilderij (Louis)
  • één juwelendoosje (Louis)
  • één onderlegger (Jan)

Of met andere woorden: de kinderen hun kunstwerkjes. Adorable!

Niets van de wederhelft want ‘ik en zijn moeder niet’ …

Uitzonderlijk

Gisterenavond zijn de drie “grote” bij mamie gaan slapen.

Wij zijn een avondje uit geweest: een etentje met twee vrienden, daarna een tentoonstelling en vroeg thuis. Anna was mee (uiteraard) en een beetje lastig, maar over het algemeen ging het nog.

Anna heeft dan een ganse nacht bij ons in bed gelegen: als ze had gegeten wou ik wachten tot ze goed sliep voor ik haar teruglegde in haar wieg, maar terwijl ik wachtte viel ik in slaap tot zij weer wakker werd voor haar volgende voeding.

Uiteindelijk deze morgen om 9u wakker geworden, bijna volledig uitgerust.

Zalig.

Virus

Er moet hier een virus aan het rondgaan zijn.

Vorige donderdagnacht is het bij mij begonnen: overgeven, de dag nadien gevolgd door diaree. Deze morgen zijn Michel en Louis gevloerd. Bij Michel lijkt het iets geheel anders, Louis daarentegen.

Louis is deze ochtend opgestaan met buikpijn en twee uur later was die over … nadat hij een paar keer overgegeven had. De rest van de dag erop gelet dat hij niet te veel at, maar alles leek over. Tot deze avond.

Rond 23u hard geween van boven. Anna was aan het eten dus Michel ging kijken en ja hoor, Louis had weer overgegeven.

We hebben hem dus maar naar beneden laten komen, Michel heeft hem zijn pyjama uitgedaan en ik ben het bed gaan verversen. Ik heb hem dan nog eventjes beneden gehouden, kwestie om zeker te zijn dat dit de sessie voor vanavond was, tot hij eigenlijk zelf vroeg om terug te mogen gaan slapen.

De kamerdeur staat nu open, het lichtje op de gang is aan, de deur van het toilet staat open en de toiletbril staat omhoog voor gemakkelijke toegang. Hopelijk is het niet nodig.