Sinds deze middag is Anna officiëel “Anna Sofie Ester Vuijlsteke”: bijna rechtstreeks van het ziekenhuis naar het administratief centrum getrokken om Anna te gaan aangeven op de bevolking.
Bij de vorige drie gingen Michel en ik op voorhand de kleine gaan erkennen en terwijl ik dan in het ziekenhuis lag ging Michel dan alleen de geboorte gaan aangeven.
Om één of andere reden was het tot nu toe nog niet gelukt om deze kleine te gaan erkennen: geen tijd, geen vakantie, … enfin, de timing was altijd slecht. En vorig weekend hadden we dan eindelijk besloten maandagochtend de kleine te gaan erkennen. Buiten Anna gerekend dus want (zoals algemeen gekend ondertussen) zij besloot dus om 10 dagen te vroeg te komen: maandag dus.
Deze middag waren we net voor het sluitingsuur op het administratief centrum, want als het kindje niet op voorhand erkend werd moet ge er alle drie bij zijn om de geboorte aan te geven. De dame zag er niet wreed opgetogen uit: wij kwamen binnen om 12u59 en het centrum sluit om 13u, maar ze heeft ons toch vlot geholpen.
We moesten dan ook een papiertje ondertekenen waarbij verklaard werd dat Michel de kleine erkende en dat ik daartoe de toestemming gaf. Altijd leuk.
Nu heb ik me wel laten wijsmaken dat als je het eerste kindje laat erkennen je geen keuze meer hebt voor de volgende, kwestie dat alle kinderen dezelfde achternaam zouden hebben zeker. Uitzondering zal wel zijn zeker als ge zeker weet dat de kinderen niet van dezelfde vader zijn 🙂 Vandaag vroeg Michel (al lachend?) aan de madam of hij zo een papiertje kon krijgen waarop stond dat hij de vader was. De vrouw glimlachte eens vaag en ik heb Michel er dan maar van verzekerd dat hij toch wel de papa was hoor van alle vier 🙂