Gisterenavond nog eens naar de film geweest. Niet zomaar een film, neen hoor. Het was in het kader van het Filmfestival, Memory of film en we gingen naar ‘Blade Runner, the Final cut’.
Nu, bij de ‘Final Cut’ heb ik zo mijn bedenkingen. Er zijn ondertussen al een aantal versies van die film op de markt dat het mij niet zou verbazen als ze erop blijven voortborduren. Maar dit geheel terzijde.
Ik heb ooit wel eens dus een versie gezien, waarin ik mij meen te herinneren dat op het einde het personage van Harrison Ford zelf begon te twijfelen of hij wel of niet een replica was … of wist hij dat hij het nu echt wel was. Enfin, ook details, gewoon maar om aan te geven dat ik die film (of een versie ervan) toch wel al gezien had en het altijd wel leuk is om films uit vervlogen tijden terug te zien.
Toen ik hem de eerste maal zag vond ik dat wel een zeer goede film. Meeslepend, intrigerend en de actie was zeer spannend. Moet ik erbij zeggen dat ik toen zeer jong en geheel kritiekloos was? Goes without saying, zou ik zo zeggen. Niet dat ik hem gezien heb bij het uitbrengen ervan, ik was amper 12 toen, maar ik vermoed dat het de tweede versie moet geweest zijn en dus was ik amper 22 toen (ondertussen heeft mijn wederhelft bevestigd dat het de tweede versie was en dat we die samen hebben bekeken in de cinema).
De film gisteren was goed, maar ook niet meer. Over de jaren ben ik dus wel een beetje kritischer geworden en ja, ook de snelheid waarmee we tegenwoordig een film beleven heeft invloed. Blade Runner dateert nog van de tijd dat het niet echt vooruit moest gaan. Alles is trager en dat ben ik echt niet meer gewoon.
Ook incongruenties vallen mij nu meer op en dat zal dan weer te maken hebben met de snelheid van de film: je hebt tijd om erop te letten, om te zien dat niet alles ‘klopt’.
Maar de actie blijft spannend en is zeer vlot en heeft de tand des tijds zeer goed doorstaan. Vijftien jaar geleden zal ik Michel zijn arm wel murm geknepen hebben en dat heb ik gisteren ook weer gedaan. Ik verschiet eigenlijk wel nogal rap.
Bijna twee uur duurde de film en daarna zijn we nog ‘eentje gaan drinken’. En dat eentje werd er nog eentje en nog eentje … tot het plots 2u ’s nachts was. Dat komt ervan als ge in goed gezelschap zit en aangename gesprekken kunt voeren, alhoewel de onderwerpen niet altijd even lichtvoetig waren.
Weinig geslapen dus vorige nacht maar raar genoeg viel het vandaag al bij al nog mee.
Gekookt deze morgen en deze middag leuk gezelschap over de vloer om ons te helpen de zuurkool op te eten. Het is jammerlijk mislukt, maar niet bij gebrek aan goede wil en een flinke appetijt. Het had er eerder mee te maken dat zelfs acht personen geen 4kg zuurkool kunnen opeten 🙂
Even een klop gekregen vlak na het eten maar niets dat een goed kopje koffie niet kon verhelpen. Eens het gezelschap terug huiswaarts was gekeerd zat ik vol energie en heb ik de afwas gedaan, gewassen, gesorteerd en geplooid.
De kinderen zitten nu in bed en nu ben ik wel volledig op. ’t Zal niet laat worden vanavond … maar ik heb dat nog al gezegd.