Tag: fret

Leuke week voor de boeg

Er zal veel gegeten worden volgende week:

  • maandag lunch ik met mijn nieuwe collega’s. Twee van die collega’s zijn onze buren, en dan zullen er nog een paar nieuwe collega’s bij zijn en dat vind ik ideaal, want als ik al een paar mensen ken, dan kom ik tenminste redelijk sociaal over
  • woensdag gaan we de oud-gedienden van de oudervereniging uitzwaaien
  • donderdag ga ik nog eens bijkletsen met een vriendin over koffie (en hopelijk een lekker stukje taart)
  • vrijdag ga ik eten met mijn vriendinnen sinds het eerste studiejaartje én met een vriendin van het eerste middelbaar. Oude vrienden dus

Nog goed dat ik niet op mijn lijn moet letten.

De gevolgen

Ne mens voelt zich soms al een beetje licht in het hoofd als hij gedronken heeft en eigenlijk vind ik dat al bij al nogal meevallen.

Deze ochtend sms’te mijn nicht mij of ik het zag zitten om vanavond iets te gaan eten. Voor de mensen die mijn blog nog niet veel gelezen hebben, ik heb ongeveer de meest fantastische familie die er is, en dan nog zeker mijn nichten, dus als zij zoiets vraagt, dan zeg ik uiteraard ‘absoluut’.

Gereserveerd bij de Japanner waar wij een ongelooflijke gezellige avond hebben gehad, en geëindigd hier thuis, alwaar den anderen ons laten proeven heeft van zijn zelfgemaakte limoncello en bananenlikeur.

Op restaurant is de drank binnen de perken gebleven, maar hier thuis was het anders. Ik voel mij wel een beetje licht in het hoofd, maar ‘zat’ is een groot woord. Nu, typen zou toch niet lukken moest ik zat zijn, dus dat stadium heb ik niet bereikt. Maar dat het een goed idee is om nu te gaan slapen, dat staat buiten kijf, want morgen is het toch weer een werkdag.

Goulash

Meer dan 18 jaar geleden leerde ik den anderen kennen, op reis met de faculteit naar Budapest.

Zeer fijne herinneringen aan die reis, niet in het minst aan het eten daar. We hebben daar zeer veel en zeer lekker gegeten. Ook gedronken, daar niet van (we waren nog studenten), maar dus zeer veel gegeten en aangezien we in Hongarije waren, zat er af en toe ook wel eens goulash tussen.

Sinds de kinderen thuis eten, maak ik de menu van de school en zo heb ik een paar maanden geleden voor het eerst zelf goulash gemaakt: internet to the rescue en een recept vinden was niet moeilijk. Voor vandaag stond het weer op het menu en het recept dat ik eerst gebruikt had vond ik niet direct terug op het internet, maar gelukkig had ik het wel gekopiëerd op mijn laptop. Maar door de perikelen met die laptop durf ik hem niet meer van de stroomkabel halen en ik was te lui om hem met kabel en al naar beneden mee te nemen, dus zocht ik op de i-pod naar een ander recept.

Het leek een goed recept, maar er ontbraken naar mijn goesting toch een paar dingen. Dus heb ik de twee recepten dan maar gecombineerd en ik vond het eindresultaat zeer lekker én gemakkelijk. Dus ga ik dat hier eens delen met jullie.

Benodigdheden
boter (+/- 2 eetlepels)
1kg rundsstoverij
2 ajuinen
peper en zout
3 eetlepels paprikapoeder
3 rode paprika’s
1 blik tomatenblokjes (400g)
8 vastkokende aardappelen
rundsbouillonblokje
1 glas water

Bereiding
De dag voordien:
ajuinen fijn snijden en in de boter stoven tot glazig. Stoofvlees erbij doen, kruiden met peper en zout, paprikapoeder erbij, even aanbraden en dan afdekken en op een zeer laag vuurtje laten sudderen in eigen vocht (het vlees zal dus vocht afgeven als het vuur laag genoeg staat) gedurende ongeveer een uur.
Terwijl je wacht, de paprika’s vierendelen, ontpitten en onder de grill leggen tot het vel verbrand is. Kwestie om ze dan gemakkelijker te kunnen pellen. De gepelde paprika’s in fijne reepjes snijden. Ook de aardappelen schillen en in stukken snijden.
Na een uur de tomaten erbij voegen, de reepjes paprika, aardappelen, het bouillonblokje, water, even laten opkoken en dan weer op een laag vuurtje zetten en laten sudderen gedurende zeker een half uur: de patatjes moeten zacht zijn.
De dag zelf: opwarmen en laat het gemakkelijk nog een tijdje sudderen: het is een stoofpotje, dus laat maar lekker lang staan.

Smakelijk.

Voldaan

Het is nog gelukt, aan dat vlees te geraken. Dat is nu het voordeel van familie hebben die in Oudenaarde woont. Er is daar namelijk een wreed goede beenhouwerij. Wreed goed omdat die wreed goeie marchandise heeft, maar ook omdat die open is op zon- en feestdagen. Deze ochtend gebeld om te vragen of ze nog een lamsbout hadden en dan papa gebeld die hem dan mee gebracht heeft.

Er was aperitief met champagne en hapjes, gevolgd door Zelie haar heerlijke courgettesoep. Tegen dan was de lamsbout klaar, zeer klassiek geserveerd met prinsesseboontjes, flageolets, worteltjes en gratin dauphinois. Uiteindelijk geeindigd met een assortiment van zelfgemaakte desserts: chocolademousse in een gekruid koekje, ijstaart met witte chocolade, chocoladetaart met wolkjes en niet te vergeten, koffie.

Het is in principe tijd voor het avondeten, maar wilt ge geloven dat ik dat niet echt zie zitten 🙂

Voorbereidingen

Paasmaandag wordt al een paar jaar hier bij ons gevierd. Daar zijn een paar redenen voor, de belangrijkste dat wij ook wel eens de familie wouden ontvangen en verwennen. Sinds de kinderen er zijn zijn daar bij gekomen de verjaardagen van Anna en Louis: de ene valt kort voor Pasen, de andere er meestal op of kort erna.

Het menu voor morgen zit al een paar dagen in mijn hoofd en zo heb ik gisteren ook boodschappen gedaan. Nog een keer moeten teruggaan wegens verkeerde/tekort dingen mee, maar uiteindelijk zo goed als alles in huis.

Vandaag moest ik nog naar de bloemenmarkt om verse kruiden en naar de slager om het bestelde vlees op te halen.

Maar we hebben een beetje zeer lang geslapen vandaag en dat ik naar de bloemenmarkt moest, dat wist ik nog en daar was in nog op tijd geraakt. Dat van de slager was ik compleet vergeten … tot rond 21u deze avond.

Er is een backup plan, maar niet waterdicht en dat gaan we maar morgenvroeg weten. Als dat niet lukt, dan wordt het wellicht een vegetarische Paasmaandag, wat ook niet slecht is.

Verder veel gekookt vandaag. Den anderen was dessertverantwoordelijke (desserts, daar riskeer ik mij niet aan) en ik heb dan gezorgd voor de courgettesoep, die Zelie volledig heeft mogen klaarmaken, en de gratin.

Met of zonder vlees, het zal sowieso lekker worden.

Lam en courgettes

Ooit, in een ver verleden, heb ik eens gedieet. Normaal gezien heb ik dat niet nodig en blijft mijn gewicht zeer stabiel, maar in 1997 was het plots anders. De eerste keer in mijn leven en sindsdien ook de enigste keer.

Samen met een vriendin begon ik eraan: 5 kg was mijn streefdoel en dat leek me zeer haalbaar. Mijn vriendin keek naar 10 kg. Het was de tijd van Montignac en dat leek ons wel iets om te proberen: eten wat je wil maar alleen opletten op de combinaties.

Het dieet lukte en zonder problemen van honger of goesting hebben we ons doel bereikt.

Dit is een receptje dat ik eraan overgehouden heb. Of beter: het basisrecept (courgette met pasta) aten we toen. Na het dieet heb ik er dit van gemaakt, absoluut geen Montignac meer. Absoluut niet.

Nodig:

olijfolie, boter, peper en zout
1 courgette en 1 teentje look per 200 gr lamgsgehakt
room naar goeddunken
pasta naar keuze

Bereiding

Stoof in een pot de zeer fijngesneden courgette in een beetje olijfolie. Doe er de fijngeknepen look bij en kruid met peper en zout. Stoof tot de groenten zacht zijn. Zet het vuur uit.

Bak in een pan het lamsgehakt rul in een beetje olijfolie. Voeg bij de (zachte) courgetttes maar hou zoveel mogelijk van het ‘vet’ in de pan.

Doe een klont(je) boter bij het lamsgehaktvet, laat smelten en giet dan de room erbij en eventueel vocht van de courgettes. Kruid met peper en zout en laat inkoken tot gewenste dikte. Giet de saus bij het courgette/gehakt mengsel.

Kook uw pasta. Meng alles als de pasta gaar is of dien apart op.

Niet echt dieetmateriaal, maar wel zeer lekker. Smakelijk!

Er is een eerste keer voor alles

Zoals reeds geschreven volg ik het schoolmenu om te weten wat klaar te maken ‘s avonds.

Donderdag is sinds dit jaar pastadag (net zoals vrijdag al jaar en dag frietjesdag is) en voor vandaag stond Penne Carbonara op het menu.

In een lang geleden verleden heb ik dat ooit eens gegeten en ik moet zeggen, ik heb het nooit meer besteld, laat staan dat ik het dus ooit al had klaargemaakt. Niet dat ik het afschuwelijk vond, eerder zwaar en niet echt mijn ding.

Maar het menu dicteert en zoals ik de kinderen zeg dat ze steeds moeten proeven, legde ik het dus mijzelf op om klaar te maken wat op het menu stond.

Even internet to the rescue om het juiste recept te vinden en wat las ik op La Cucina: “Wie room aan dit gerecht toevoegd, verknalt meteen de finesse van deze saus en maakt er een plomp en zwaar gerecht van.” Aha! dacht ik, zou het daaraan gelegen geweest zijn dat het mijn ding niet was.

Het recept van La Cucina heb ik niet gebruikt, wel dit op Good Food, versie zonder wijn.

Poepsimpel om maken en ja, deze keer vond ik het een pak lekkerder. Het zal niet direct mijn top 3 halen van favoriete pastas, maar ik zal niet meer ‘neen dank u’ zeggen als den anderen voorstelt om spaghetti carbonara te maken.

En de kinderen? Louis en Anna vonden het heerlijk. Zelie en Jan waren niet overtuigd maar hebben hun portie toch mooi opgegeten, een beetje gelijk mij dus.

Verandering van spijs

Werkloos zijn is niet echt iets voor mij. Ik verdoe heel veel tijd met nietsdoen. Er is geen structuur en dan verlies ik mijzelf wel eens. Maar het betert. We zijn nu een maand ver en er worden eindelijk dingen gedaan (dingen naast werk zoeken hé).

Eén van de dingen die helpen is dat ik nu weer elke dag kook. Toen ik werkte aten de kinderen warm op school en ik kon in de kantine op het werk eten. Nu eten we dus weer allemaal warm thuis, enfin, de kinderen en ik dus want den anderen is niet op tijd thuis om al mee te eten.

De ochtenroutine is nu wel iets drukker, want er moeten nu vier lunchdozen klaargemaakt worden, maar dat nemen we er maar bij.

Het koken geeft mij dus een reden om iets te doen. Elke dag verse dingen kopen en dan zorgen dat het zo goed als klaar is tegen dat we thuiskomen zodat we niet te laat eten. En aangezien ik dan bezig ben, doe ik voort met andere dingen-die-moeten-gedaan-worden.

De stress van ‘wat eten we vandaag’ heb ik ook weggenomen: de kinderen krijgen hetzelfde menu als op school, maar dan door mij klaargemaakt. Zo heb ik maandag zelf voor het eerst een Beef Stroganoff gemaakt en het was blijkbaar zeer goed gelukt. Toch als ik mocht afgaan op de hoeveelheid de kinderen gegeten hebben.

Er zijn dus ook voordelen aan werkloos zijn, want koken, daar kunt ge mij echt niet mee straffen.

Zalige Kerst

Aan u en de uwen (zo, dat is dan ook weer gedaan).

Kerstdag zelf wordt hier niet zo gevierd. Kerstavond daarentegen altijd. Vroeger was dat bij mijn ouders, maar sinds mijn mama overleden is gaan we ofwel bij mijn zus, ofwel bij mijn broer, afhankelijk van de wachtregeling bij mijn broer thuis (broer en schoonzus zijn allebei dokters, vandaar). Als ons huis redelijk afgewerkt geraakt, zal het dan ook wel eens bij ons lukken.

Gisteren trokken we dus richting Nederland want mijn broer ging deze ochtend voor twee dagen wacht op. Zoals altijd zeer lekker gegeten, want zowel broer als schoonzus kunnen zeer lekker koken. Genoten van het gezelschap. Bijgebabbeld en alles gewoon op het gemak en gezapig.

Vorig jaar hebben we de kadootjes afgeschaft voor de volwassenen wat een heel pak pre-kerst stress bespaart. Er waren enkel naar de kinderen om voor te kopen en kadootjes voor kinderen kopen vind ik makkelijker dan voor volwassenen. Zo te zien hebben we allemaal goed gekozen want er waren enkel blije gezichten.

Deze voormiddag teruggereden en dat was een pak minder leuk: veel smeltende sneeuw/regen en slecht zicht op de baan, dus anderhalf uur zeer gespannen in de auto gezeten, maar kijk, we zijn veilig thuis geraakt.

Nu even uitpuffen en de maag klaarmaken voor oudejaar.

Hopelijk hadden jullie een even leuke Kerstavond.