Elke week probeer ik met de kinderen te gaan zwemmen. ‘Proberen’ is het belangrijkste woord in die zin, want het lukt meer niet dan wel. Maar als het lukt, doen we dat op zondag.
Vandaag goede voornemens dus: Anna niet te lang laten slapen zodat we tegen 16u in het zwembad zouden zijn en wonder boven wonder is het gelukt. Allez, het was wel 16u10 tegen dat we in het pashokje zaten, maar het streefuur was eigenlijk goed benaderd.
Kapstokken ophangen, jassen uit en ophangen … en toen viel mijn frank. Ik had namelijk gecontroleerd of alle kinderen al hun spullen meehadden, maar was in de ganse organisatie vergeten kijken of ik mijn zwempak wel meehad. Ge raadt het al: niet dus.
Gelukkig waren we ons nog niet beginnen uitkleden en tegen half vijf zaten we terug in de auto huiswaarts. De kortste zwembeurt ooit én we waren nog niet nat ook.