Tag: Groot worden

Ze kan nog niet spreken, maar ze kan het zeer goed uitleggen

Vanavond zitten we met het hele gezin aan tafel boterhammetjes te eten.

Terwijl Anna haar boterhammetje eet maak ik haar flesje klaar. Als ik klaar ben wil ze geen volgend stukje meer, dus wil ik haar haar fles geven. Resoluut duwt ze de fles weg.

Ik geef haar dan aan haar papa, want misschien wil ze dan wel drinken, maar hetzelfde herhaalt zich: de fles wordt weggeduwd. Michel geeft haar dan maar terug aan mij. Ze heeft misschien geen honger en dus willen we wel nog wat wachten. Maar Anna blijft lastig doen.

Uiteindelijk neemt Michel haar terug en terwijl hij langs de tafel passeert probeert Anna haar fles te pakken. Michel neemt de fles voor haar en wil zich neerzetten om nog eens te proberen, maar voor hij een stap kan verzetten duwt ze haar fles opnieuw hard weg. Fles terug op tafel en onmiddellijk buigt Anna zich opnieuw naar haar fles als wil ze ze pakken.

Deze keer laat Michel haar tot bij haar fles komen en Anna pakt haar fles dan zelf: doodcontent dat ze was. Michel wil zich neerzetten om haar te drinken te geven, maar Anna protesteert luidruchtig en met in haar ene hand haar fles, probeert ze met haar andere hand mij te pakken.

Een duidelijk teken dus geeft Michel Anna dan maar terug aan mij. Eenmaal op mijn schoot legt ze zich achteruit, heft met beide handjes de fles op en begint gulzig te drinken.

Éen jaar en ze heeft mij al (bijna) niet meer nodig 😉

Ze worden groter meneer

Sinds een week of twee doet Jan geen middagdutje meer op woensdag en in het weekend.

Niet dat hij niet meer wou gaan slapen of dat hij niet sliep als hij in zijn bedje kroop. Integendeel. Je legde hem in zijn bedje en hij viel als een blok in slaap.

Maar het probleem was dan ’s avonds. Als hij ’s middags geslapen had was hij ’s avonds niet moe genoeg meer om te gaan slapen. We staken hem, zonder protest van hem, op zijn gewone uur in zijn bedje, maar als Zelie en Louis een klein uur later kwamen slapen was hij nog klaarwakker.

Op zich niet echt een probleem behalve dat hij dat doodleuk vond dat broer en zus er nu ook waren en dat hij dus begon te spelen. Gevolg hiervan was natuurlijk dat Zelie en Louis niet konden slapen en dat, na een tijdje, Zelie of Louis hier beneden stond(en) om te klagen.

Na een aantal van dergelijk ervaringen heb ik dus maar wijslijk besloten om Jan zijn middagdutje te laten overslaan.

Hij slaapt nu weer onmiddellijk in ’s avonds en houdt niemand wakker. Als zou blijken dat hij toch oververmoeid geraakt kunnen we hem deze vakantie af en toe nog eens in bed steken. Afwachten wat het zal geven.

Vliegensvlug

Dat gaat het worden deze namiddag: vliegensvlug alles doen en organiseren en in orde brengen.

Deze avond vertrekt Zelie op weekend met de scouts. Om 20u moeten wij haar gaan afzetten en zondag om 12u mogen we haar weer gaan afhalen.

Ze zit niet ver hoor: in Mariakerke, en gelukkig is de school al gedaan om 15u en hebben we tot vanavond tijd, anders zag ik het mij niet echt doen.

Nu, zoveel heeft ze dus ook niet nodig hé, voor een weekend: slaapzak en matje, verkleedkledij, toiletgerief, genoeg kleren, schoenen en regenkledij (bij haar zal dat haar winterjas worden want die heeft ook een kap en het is nog te koud voor een gewone regenjas), … ‘k Heb het briefje bij mij kwestie dat ik, nadat ik hen zal afgehaald hebben op school, misschien nog langs thuis kan passeren om zeker niets te vergeten.

Maar normaal gezien zal dat niet nodig zijn: ben deze ochtend thuis geweest om met de aannemer te praten over de gedane werken (en factuur dus :() en toen heb ik alles meegepakt dat ze nodig had dat niet bij mamie ligt.

’t Zal weer raar doen, onze spraakwaterval die anderhalve dag weg zal zijn.

Zindelijk

Het ziet er naar uit dat Jan nu ook zindelijk aan het worden is ’s nachts: al vier nachten op rij heeft hij een droge pamper. Eigenlijk drie nachten want die eerste nacht was ik vergeten hem een pamper aan te doen en hij is ’s ochtends opgestaan met een droge broek … en dus een droog bed.

Ge zoudt zijn gezichtje ’s ochtends moeten zien als hij ontdekt dat hij weer geen pipi gedaan heeft ’s nachts: zooooo trots en blij.

Tot nu toe heb ik het mij nog niet geriskeerd om hem ’s nachts geen pamper aan te doen want ge zult het altijd zien: net die ene nacht dat ik het bewust niet doet zal ik mogen opstaan om zijn bed te verversen.

Ik ga het nog een paar dagen bezien en als het zo doorgaat de pamper toch weglaten. Sowieso zal er af en toe nog een accidentje zijn in het begin (dat hadden Zelie en Louis ook), maar alleen zonder pamper zal hij het echt leren nietwaar.

Eerste verhaal

Louis heeft vanavond zijn eerste verhaaltje voorgelezen.

Er lag hier nog een verhaaltje dat bij zonnekind zat, over Sinterklaas, en Louis wou dat ik dat voorlas. Gezien zonnekind voor kinderen van het eerste en tweede leerjaar is en er dus twee verhaaltjes inzitten (één voor het leesniveau van het eerste en één voor het leesniveau van het tweede leerjaar) zei ik hem dat, als hij het verhaaltje voor het eerste leerjaar zou lezen, ik het verhaaltje voor het tweede zou doen.

En zo gebeurde het. Hij had hier en daar nog een beetje hulp nodig (de doffe ‘e’, de klank ‘ou’), maar uiteindelijk heeft hij het gans gelezen. Regelmatig begon hij te zeggen dat hij het niet kon (typisch Louis), om dan halverwege die uitspraak toch de woordjes goed te lezen.

Ongelooflijk trots dat ik ben op hem. Morgen, als ik thuis de kat ga eten geven, ga ik eens kijken of ik nog van die boekjes vind. Oefening baart kunst.

Onderhandelen

Louis kwam gisteren thuis en hij had een heel verhaal dat de juffrouw gezegd had dat je ergens in een winkel monstertjes kon kopen. Je had een centje nodig met het cijfertje één op en je ging er dan de winkel mee binnen en daar was een mand met monstertjes en dan kon je er eentje uitkiezen.

Hem uitgelegd dat die ‘cent’ hoogstwaarschijnlijk geen ‘1 cent’ was meer ‘1 euro’ en dat we dat wel eens zouden bekijken.

Een beetje later komt hij naar mij en vraagt 2 euro.

m: “waarom heb jij 2 euro nodig?”

L: “om aan juffrouw Lieve te geven zodat zij voor mij monstertjes kan kopen”

m: “ik dacht dat je net gezegd had dat zo’n monsterje 1 euro kostte”

L: “jawel, dat is ook zo, maar ik wil er twee hebben”

Tja…

Bezoekjes

De kinderen wouden deze vakantie bij vriendjes gaan spelen en/of vriendjes hier laten komen spelen. Ik heb daar in het geheel niets op tegen: als er al vier zijn maken een paar kinderen meer of minder niet echt veel uit.

De kerstvakantie is evenwel niet echt de goede vakantie om zulke plannen te maken. De eerste week is voor iedereen enorm druk: eerst kerst, daarna de volgende festiviteiten voorbereiden, kadootjes kopen, alles in orde brengen …

En dan plots is er de tweede week en met nieuwjaar is het dan onmiddellijk midden in de week en moest ik me plots haasten om nog vriendjes te kunnen bereiken voor school weer begint.

Gisteren is C. dan komen spelen, Zelie haar vriendinnetje. Ze was hier van 11u tot 16u30 en het was heel aangenaam: de kinderen hebben zich goed geamuseerd en er is amper ruzie geweest. Niets tussen de meisjes en maar één keer met de jongens. Geslaagd dus. Wel even traantjes van Louis want hij ‘wou ook dat er een vriendje kwam spelen’.

’s Avonds heb ik dan direct de telefoon opgepakt om Louis zijn vriendje te bellen en ’s ochtends moest ik hem het slechte (en daarna het goede) nieuws vertellen: L. kon niet komen vandaag … maar in de namiddag, na het werk, zou zijn mama Louis komen ophalen om daar te gaan slapen en morgen de ganse dag te spelen.

De blijdschap op zijn gezicht, goud waard. Sinds deze middag was hij al bezig met zijn valies klaar te maken en ongeveer elk uur vroeg hij wanneer de mama nu eindelijk zou komen.

Minder was dat Jan er zichzelf van had overtuigd dat hij ook mee zou mogen: het broertje van L. is namelijk zijn vriendje. Maar hij is toch nog een beetje te klein om te gaan overnachten bij een vriendje en bovendien is de papa alleen thuis met de kinderen. Het zou een beetje te veel van het goede geweest zijn.

Rond 17u was het dan zover: de mama kwam en Louis mocht mee. Groot drama bij Jan toen hij niet mee mocht maar we hebben dat nogal goed opgelost: ik zal morgen Louis gaan ophalen en dan kan Jan nog een beetje met A. spelen.

Een kindje minder dus tot morgennamiddag. Hij is nog maar vier uur weg en ik mis hem al, maar ik zie hem graag genoeg om hem niet tegen te houden hoor 🙂

Change will come

Het nieuwe bed voor Jan en de verhuis van Anna naar de kamer heeft niet enkel gevolgen voor hen, maar ook voor hun broer en zus.

Tot gisteren sliepen Zelie en Louis op dezelfde kamer. Jan lag op de tweede kamer.

Met de geboorte van Anna vroegen we ons af hoe we de kamerindeling zouden doen. Enerzijds niet echt. We hebben twee kinderkamers en we gingen altijd de meisjes samen leggen en de jongens. Maar de vraag was: doen we dat nu al of wachten we nog een paar jaren.

Zelie en Louis hadden er niet dezelfde mening over. Louis wou bij Zelie blijven, Zelie kon niet wachten tot haar zusje bij haar op de kamer zou komen.

Aangezien Jan nogal dol is op zijn klein zusje hebben we maar voor de veilige oplossing gekozen: Anna direct bij Zelie leggen en Louis moest naar Jan verhuizen. ‘Veilig’ want we zijn er van overtuigd dat Jan nooit iets zou doen aan Anna om haar pijn te doen, maar dat wel zou kunnen doen omdat hij zou proberen haar te troosten en in zijn enthousiasme iets verkeerd zou kunnen doen (haar oppakken bijvoorbeeld en, wegens te zwaar, laten vallen dus).

Dus werden de twee oudsten gisteren gescheiden. Tot verdriet van Louis. Gelukkig heeft het niet lang geduurd en zijn ze beiden braaf en stilletjes in hun bedjes gekropen. Stilletjes want de twee kleintjes lagen beiden al mooi te slapen.

Deze morgen heeft Anna Zelie wakker gemaakt … om 6u10. Ze zijn nog in bed gebleven tot 6u40 en dan was er voor Anna geen houden meer aan. Louis is stilletjes opgestaan om 7u, zonder Jan wakker te maken. Jan ligt nu (7u20) nog braaf te slapen. Ik vraag mij af of hij vanaf nu zelf uit zijn bedje zal komen of ik hem nog steeds zal moeten uit zijn bed halen.

Een update volgt nog 🙂