Vernieuwing

Ik was de header van mijn blog zo ongelooflijk beu gezien. Zo kinderachtig en vooral, zo knullig.

Zo af en toe had ik subtiel al eens iets laten vallen bij de wederhelft (die weet zo wel iets af van die dingen) maar dat viel in dovemans oren (niet dat hij ooit zal toegeven dat ik ook maar iets zou gezegd hebben).

Gisterenavond dan maar eindelijk de stoute en, vooral, expliciete schoenen aangetrokken en hem vlakaf gezegd dat ik graag zou hebben dat hij iets met mijn blog deed, zeker toen ik hem erop wees dat hij dat bij andere mensen wel deed, zelfs als ze er niet om vroegen.

En dus vroeg hij mij wat ik in gedachte had, wat ik dan zei, zodat hij een foto uitkoos die helemaal niet in mijn gedachten zat maar toch zooo volledig was wat mijn gedacht was. Brrr. Ik denk dat hij mij al een beetje te goed kent 🙂

Moet ik het nog zeggen dat ik wreed content ben van het resultaat.

Stemmen! Doen!

Ik ga hier een beetje verder een schaamteloze copy-paste doen, niet alleen omdat ik weet dat ik dat mag, maar vooral: beter zou ik het niet kunnen zeggen en een goede uitleg is belangrijk om mensen te overtuigen.

Want het is weer zover: u kan weer stemmen voor Site van het Jaar. Daar waar er nogal wat controverse rond was vorig jaar, is het dit jaar allemaal veel duidelijker verlopen en ik heb zo de indruk dat de meesten nu wel content zijn met de gang van zaken dit jaar.

Er zijn 22 categoriën waarin u telkens 10 mogelijkheden hebt. Per categorie kan u telkens voor drie blogs stemmen maar u bent niet verplicht om in elke categorie te stemmen.

En hier dan de copy/paste, want ik zou heel graag hebben dat u voor Gentblogt stemt in de categorie ‘Groepsblog’:

“Als u voor Gentblogt stemt, dan stemt u op een site die zonder enige overdrijving uniek is. Gentblogt bestaat binnenkort drie jaar, met een hechte ploeg enthousiaste vrijwilligers. Elke dag (élke dag, weldra drie jaar aan een stuk), staan er boeiende, interessante, grappige artikels op. Iedereen van de redactie heeft een dagtaak, vaak zelfs meer dan één. Niemand wordt betaald voor wat hij doet.

Er is een aparte categorie Fotoblog bij Clickx, maar Gentblogt heeft gewoon al sinds jaar en dag, naast de rest van de inhoud ook een dagelijkse Foto van de dag.

Kranten en Magazines? Elke dag staan op Gentblogt de Gentse actua, die elke dag ook weer druk becommentarieerd wordt: uit de andere media, maar meer en meer ook eigen berichtgeving.

De categoriën Kunst en Cultuur en Muziek en Film? We bespreken stapels en stapels, en voor sommig zaken is Gentblogt gewoon zowat de referentie geworden: het Blue Note Records Festival en jazz in het algemeen vinden er een internetthuis, de Literaire Lente (die zelfs nog doorloopt in de zomer en de herfst), het Filmfestival… Tijdens de Gentse Feesten wordt het team uitgebreid—deze zomer meer dan vijftig—en zijn we zowat incontournable, zelfs in die mate dat we dit jaar de artikels leverden voor Gentsefeesten.be!

En vooral, vooral, de categorie Community... Gentblogt is naar verschijningsvorm inderdaad een weblog: artikels met commentaar erop, omgekeerd chronologisch gesorteerd. Naar inhoud en (interne) werking zijn we mischien meer een magazine, maar kijk naar de commentaren op die artikels, en u zal zien dat de lezers van Gentblogt én de redactie noch meer noch minder dan een echte, hechte community zijn.

Dat gaat zelfs zo ver dat Gentblogt financieel overleeft dank zij de die community: tientallen en tientallen vrienden van Gentblogt helpen ons, zowel noniem als anoniem.

Het onverdroten werk van schrijvers en fotografen, en de manier waarop Gentblogt omgaat met de dingen en de mensen: kritisch, mét humor en zelfrelativatie, maar steeds geëngageerd en met respect voor alle betrokkenen: daarvoor vind ik persoonlijk dat Gentblogt de Site van het jaar 2007 mag worden en niet énkel de groepsblog van het jaar.

Ga naar http://www.sitevanhetjaar.be, klik op “Stem nu” en volg de instructies. U krijgt dan een wachtwoord toegestuurd, en daarmee komt u op het stemformulier. Gentblogt staat onder “Blogs: groepsblog”.

Stemvooralalhier

Doén!”

*

*        *

Veel ander advies kan ik u niet geven: ik ken niet zoveel blogs, lees alleen de blogs van mensen die ik (al dan niet vaag) ken en dat beperkt mijn kennis tot nog één andere categorie.

In de categorie ‘Persoonlijke blogs’ ken ik niet minder dan de helft van de mensen en niet vaag, maar in het echt. Als dat we soms uitgaan, of iets gaan eten, of gewoon kletsen. Vijf toffe mensen die eigenlijk alle vijf verdienen om te winnen, dus er echt drie uithalen, dat kan ik voor u niet doen.

De vijf waarvoor ik u graag zou warm maken zijn, in alfabetische volgorde (net zoals op de site dus) de volgende:

Vijf zeer goede blogs (ook al heb ik een beperkte kennis, dat wil niet zeggen dat ik niet weet wat goed is hé 😉 ) en toevallig ook van vijf mensen die zich dag in dag uit voor de beste groepsblog inzetten: meneer Brutin doet veel redactiebox en planning, mevrouw Kerygma is de voormalige voorzit(s)ter en huidige PR vrouw, mevrouw Onnozelheid is penningmeester, meneer Tales of Drudgery and Boredom is de secretaris en meneer Volume 12 is de huidige voorzitter. Daarnaast schrijven ze ook allemaal voor Gentblogt. Dat spreekt vanzelf.

Allen hebben ze meer dan hun dagtaak als werkende mensen, schrijven ze leuke persoonlijke blogs en zijn ze zeer geëngageerd. Redenen genoeg dus om voor hen te stemmen.

Behalve ’the obvious’ ga ik u hier niet beïnvloeden door te zeggen voor wie ik gestemd heb. Op wie u stemt, dat kiest u zelf maar als u stemt wil ik alleen zeggen, kies onder hen.

Praktisch: surf naar http://www.sitevanhetjaar.be en klik op ‘stem nu’. U moet zich registreren (kwestie dat het stemmen eerlijk zou verlopen) en na registratie krijgt u onmiddellijk een mailtje terug met uw bevestiging. Eens dat ontvangen kan u beginnen stemmen.

Tweede vraag: contacteer al uw vrienden, familie en vijanden en vraag hen, neen: draag hen op ook te gaan stemmen voor Gentblogt als Site van het Jaar. Indien u verantwoording wilt of overtuigingskracht nodig hebt, doe maar gerust van copy/paste: een veel betere uitleg zal u denk ik niet kunnen vinden 🙂

Onbereikbaar

Een ganse dag off-line. Behalve vorig weekend, toen ik gewoon niet thuis was, is dat in eeuwen niet meer gebeurd.

Dat on-line zijn, dat is soms een soort verslaving. Als ik thuis ben ga ik geregeld naar de computer om te kijken of er geen nieuwe mails zijn, of er niemand iets gepost heeft op zijn/haar weblog of om gewoon te surfen.

Met vorig weekend eruit te zijn merkte ik zondagavond, toen we terug thuis waren, dat ik dat in het geheel niet gemist had, dat on-line zijn.

Vandaag dus nog eens een hele dag off-line en dat doet wel deugd. Pas vanavond laat (het was al 23u gepasseerd – m.a.w. ben ik 24u weg geweest) de computer open gedaan en ja, er waren een hoop mails en er waren een paar mails bij die ik misschien beter een beetje vroeger had gelezen en beantwoord, maar niemand ligt er van wakker of gaat ervan dood dat dat niet gebeurd is.

‘k Ga daar weer eens een beetje meer gewoonte van maken want ik heb daar altijd van gehouden om zo af en toe onbereikbaar te zijn.

‘Er is nog altijd uwen GSM’ hoor ik jullie denken. Awel, dan hebben jullie maar gedeeltelijk gelijk. Ja, ik heb een GSM, maar goed werken doet ie niet meer: als er iemand mij wil bellen besluit hij spontaan om zichzelf uit te zetten. Batterij probleempje denk ik.

Concreet houdt dit in dat, als ik niet af en toe mijn telefoon controleer om te zien of ie nog aanstaat (en dat doe ik niet echt), hij voor hetzelfde geld uit staat. Tot daar mijn bereikbaarheid dus en alhoewel dit een aantal mensen serieus op de heupen kan werken, stoort het mij in het geheel niet 🙂

Speelgoed

Eerst komen ze hier af met LinkedIn. Nu is het Facebook.

Al die speeltjes waarbij je naar elkaar mailtjes stuurt om vriendjes te zijn. Ha! Vroeger deden we dat gewoon op de speelplaats 🙂

Enfin. Mensen sturen mij mailtjes en ik klik dan om te aanvaarden (allez, meestal toch. Ik bezit op dat vlak een zeer lage discriminatiedrempel, maar een lage drempel wil nog niet zeggen dat ik er geen zou hebben hé).

Maar voordat ge dat kunt doen moet ge uiteraard zelf een profiel aanmaken en nitwit die ik ben doe dan het hoogstnoodzakelijke maar er effectief mee werken … dat is een andere zaak.

Kijk zie. Ik doe mijn best en soms lukken bepaalde dingen in die zaken maar de praktische kant ervan en hoe nuttig dat allemaal nu wel is, dat vraag ik mij soms toch af. Langs de andere kant: ik heb al acht vriendjes, nèh nèh nènè nèh 😉

Gemak

Het is toch echt een gemak als alles werkt zoals het moet.

Gisteren heeft mijn wederhelft eens dat draadloos probleem bekeken en het was (wat dacht ge) onmiddellijk opgelost.

Vandaag kan ik zonder probleem werken én mails bekijken/volgen én opzoeken op ’t internet en dat allemaal op maar één computer. En vlot dat dat gaat. Záálig.

Stoemmen boel

Met Anna ziek te zijn werk ik voorlopig van thuis uit.

Gisteren bij mijn schoonthuis was dat geen probleem: laptop van het werk mee, doe hem open en hup, aangesloten op het draadloos netwerk en werken maar.

Vandaag wou ik bij ons thuis werken, dus gisteren gevraagd of het draadloos netwerk wel werkt hier. “Zeer zeker, geen probleem” zei de wederhelft, en als hij zoiets zegt, zal het wel waar zijn zeker?

Beeldt u dus mijn frustratie in toen deze ochtend bleek dat dat niet het geval was. Een half uur heb ik verloren: bellen, zoeken, van hier naar daar, nog eens bellen … allemaal voor niets. Michel zei dan om een kabel aan te sluiten beneden in de bureau. Al goed en wel, moest ik nu nog weten welke kabel er werkt en, als er geen kabel klaarzit, waar ik een kabel in moet steken.

Resultaat: ik werk nu op twee computers: op die van het werk off line want er staat daar een programma op dat ik nodig heb, en dan die van Michel voor internet, kwestie dat ze mij per mail dan toch kunnen bereiken. Praktisch is anders maar, zoals ze zeggen, moeilijk gaat ook.

Beteuterd

Toen ik Zelie gisterenavond goedenacht wenste in haar bed keek ze zeer beteuterd naar mij.

– Wat is er?

– Ik vind dat niet leuk

– Wat vind je niet leuk

– *al mompelend* … ook schrijft … jongste kindje

– Watblieft?

– Dat Louis nu ook schrijft

– Waarom niet? Wat is daar mis mee?

– Want nu ben ik niet meer het jongst kindje dat op internet schrijft *kijkt nog sipper*

Tja, wat moet je daar op zeggen.

Stomme vragen

Dinsdag bellen de mensen van Telenet over dat veranderen van abonnement door mijnen vent en of dat zou inhouden dat wij waarschijnlijk dan ook een nieuwe modem zouden nodig hebben mevrouw?

Euh… Ik dacht dat zij de professionelen waren en dat zij dus wisten op welke modem wij nu zaten en of die al dan niet moest veranderd worden? Mijn antwoord was dan ook: ‘k zou het niet weten? Vermoedelijk? Het spijt me maar ik weet niet wat we nu hebben en of dat wat we nu hebben ook moet veranderd worden.

Volgende vraag: wanneer zoudt ge dat willen? Zo vlug mogelijk?

Opnieuw: euh… Neen, we hebben dat maar anderhalve week (of langer?) geleden aangevraagd, waarom niet nog een paar maanden wachten. Mijn antwoord dus: yep. Wat dachten ze?

Ok mevrouw, even kijken … Morgen kan er iemand langskomen: tussen 8u en 13u.

??? Typisch. Meneer, kan dat niet wat specifieker want ik zit hier met 4 kinderen en er moeten dus boodschappen en zo gedaan worden en misschien zouden we wel eens willen weggaan.

Sorry mevrouw, dat kan niet want onze techniekers doen onderweg ook reparaties. Maar ik zal het noteren, ge weet nooit.

Ik begrijp dat dus niet goed hé. Dat ge niet weet hoe lang een reparatie zal duren, tot daar toe. Maar waarom plant ge uwen dag dan niet door eerst de dingen te doen waarvan ge wel weet hoe lang het ongeveer gaat duren (zoals dus een simpele modem vervangen: draadje uit, bakje weg, nieuw bakje zetten, draadje in … zo moeilijk was het) en daarna de planning open te laten voor de niet in tijd bepaalbare zaken. Zo moet nen mens ook genen halven dag uittrekken om op iemand te zitten wachten.

En nu spreek ik niet alleen van Telenet hé. Hetzelfde geldt voor Belgacom, IMEWO, Electrabel, … en noem maar op: ge kunt ons verwachten ofwel *ergens* in de voormiddag of *ergens* in de namiddag.

Enfin, we hadden geluk: de mens stond hier om 8u20 en was weer buiten om 8u30 zodat we nog de ganse dag hadden om ‘dingen’ te doen.