Tag: Jan

Bijna volledig

Dit weekend was het laatste weekend dat nog niet alle kinderactiviteiten begonnen zijn. Vanaf maandag is het weer vollen bak. Er zijn meer activiteiten dan vorig jaar, maar bizar genoeg hebben we nu wel twee avonden niets te doen, dus eigenlijk meer vrije tijd.

Vanaf volgende week ziet de planning er als volgt uit:
dinsdag:
16u00-17u00: dwarsfluit – Louis (nieuw)
16u30-17u00: saxofoon – Zelie
17u00-18u00: AMV – Louis

woensdag:
13u30-15u00: turnen – Zelie
14u00-15u30: AMV – Louis
16u00-17u15: voetbal – Jan
17u30-18u30: Urban/Clipdance – Zelie & Breakdance – Louis (nieuw)

vrijdag:
16u45: ballet – Zelie
17u00: voetbal – Jan (nieuw)

zaterdag:
8u30-11u00: AMV – Zelie
9u00-10u00: ballet – Anna
10u30-11u30: turnen – Anna (nieuw)
12u00-13u00: zwemmen – Zelie, Louis, Jan (en als er een plaatsje vrijkomt in de club, ook voor Anna)
13u30-16u00: Animatiefilm – Louis (nieuw)
14u00-18u00: Scouts – Zelie
en ook, niet op een vast uur, soms voormiddag, soms namiddag, speelt Jan een voetbalmatch.

Voor dinsdag is het redelijk makkelijk: Zelie en Louis trekken hun plan en gaan samen naar de muziekschool. Het is niet ver van de school, ze kennen de weg en er zijn voldoende vriendjes die ook die richting uitmoeten zodat ze sowieso begeleid zijn.

Voor woensdag hebben we de routine al onder de knie. Mamie vangt ons gelukkig op op woensdag, zodat de kinderen die niets te doen hebben daar kunnen blijven terwijl ik de taxiservice doe.

Vrijdag gaat Zelie alleen naar ballet. Ik heb nu les tot 16u20 dus is het een beetje haasten om de andere kinderen van school te halen, naar huis te crossen en terug te vertrekken naar de voetbal. Gisteren waren we te laat (10 minuutjes) en ik heb de trainer dan maar ingelicht van mijn opleiding en dat het er dus dik in zat dat we op vrijdag iets later zouden zijn. Hij apprecieerde het dat ik hem waarschuwde en dat is dus in orde.

Afhankelijk van wanneer Jan zijn voetbalmatch heeft op zaterdag zal den anderen zich dit jaar dus ook moeten inzetten om te halen en te voeren: het is nogal moeilijk op verplaatsing te gaan (want dat is altijd in de voormiddag) én tegelijk in Gent de kinderen over en weer te voeren. Vorig weekend was het van dat en dat is dus prima verlopen.

Allez-hup. We zijn weer vertrokken.

Te laat

Vanavond was ik een beetje te laat op de infovergadering voor Jan. Een kappersafspraak die in niet wou verzetten, wegens dat het écht niet meer aan te zien was en ik de afspraak al eens had moeten verzetten.

Uiteindelijk was ik niet zoveel te laat en ook, Zelie heeft bij dezelfde meester in de klas gezeten, dus ik had het al een beetje gehoord. Er zijn elk jaar wel een paar wijzigingen, dus het blijft interessant, maar ik voelde mij wel niet zo schuldig toen ik wist dat ik een beetje te laat zou zijn.

En ja, het was weer een interessante avond en ook Jan voelt zich goed in de klas.

Vier gelukkige kinderen en als het zo blijft dan gaan we een goed jaar tegemoet.

Nabeschouwing

Gisteren een fantastische avond gehad. Prachtige omgeving, prachtige mensen, ongelooflijk veel leuke gesprekken gehad en nieuwe mensen leren kennen. Rond 2u ’s ochtends hebben we onszelf van de tafel weg moeten sleuren, kwestie om onze gastheer en -vrouw toch ook naar bed te laten gaan.

Het eten was zeer lekker, het gezelschap nog beter en de drank vloeide rijkelijk, zeker bij het gezelschap waar den anderen in zat.

Ikzelf heb het kalm gehouden: niet alleen omdat ik BOB was (ben ik trouwens altijd), maar vooral omdat ik deze ochtend lekker vroeg uit mijn bed mocht voor Jan zijn voetbalmatch.

Een hectische voormiddag na een veel te korte nacht en ik heb jammer genoeg het meeste van Jan zijn match moeten missen wegens over-en-weer rijden voor de andere kinderen, maar ik heb toch nog het laatste doelpunt kunnen zien dat zijn ploegje scoorde. Eindrestultaat: 1-10 voor de onze, met 3 doelpunten van Jan.

Twee op twee gewonnen al. Leuk voor die gastjes, na vorig jaar waar ze ongeveer dezelfde resultaten haalden, maar toen stonden ze langs de kant van de verliezers 🙂

Een nieuw schooljaar

Gisteren kreeg ik nog een berichtje op Facebook van een vriendin waarin ze zei dat haar kinderen wel zenuwachtig waren voor vandaag.

De onze niet, of toch niet dat ik kon merken. Ze zijn braaf en zonder veel protest gaan slapen. Enfin, de Anna, Jan en Louis toch. Zelie heeft het naar goede gewoonte nog wat gerokken, maar is uiteindelijk toch niet al te laat naar bed gegaan.

Waren de kinderen niet zenuwachtig, ik des te meer. De afgelopen jaren is 1 september niet altijd onverdeeld leuk geweest en ik maakte mij dus een beetje zorgen over hoe het dit jaar zou meevallen.

Zorgen gemaakt om  niets, zo bleek deze morgen. Zelie is bij de leraar beland waar haar voorkeur naar uitging. Ook de samenstelling van de klas vindt ze fantastisch. Louis zit opnieuw bij al zijn vriendjes van vorig jaar én dit jaar zijn nog een paar oude vriendjes teruggekeerd. Zijn juf vindt hij heel goed. Jan zit ook bij al zijn vriendjes én bij de meester, dus ook doodcontent.

Anna zit dit jaar ook op ‘de grote school’. In tegenstelling tot haar oudere broers en zus, die, eens ze hun klasindeling hadden gezien, onmiddellijk weg waren, bleef ze mooi aan mijn hand hangen. Ze was duidelijk onder de indruk. Ik ben zelfs mee moeten gaan tot aan de klasdeur, maar ik had haar duidelijk gezegd dat dat het verste was én dat het maar deze ene dag zou zijn. En ja hoor, eens bij de klas liet ze mij spontaan los, gaf nog een kus en was ze ook weg, samen met de ander kinderen naar binnen, zonder nog om te kijken.

Deze middag 4 doodgelukkige kinderen van school gehaald: ze hadden allemaal een zeer leuke eerste dag gehad.

Oef!

We zijn klaar

Vandaag de allerlaatste schoolinkopen gedaan. Eigenlijk een extraatje. Voor alle drie heb ik nieuwe kleurpotloden en stiften gekocht, voor in de pennenzak. En voor Louis eindelijk een schaar voor linkshandigen.

Drie, ja, want Jan start dus overmorgen in het eerste studiejaar. Zijn boekentas staat nu ook klaar, samen met die van Zelie en Louis.

Morgen de laatste dag vakantie en dan mogen ze er weer aan beginnen.

Eerste match

Het voetbalseizoen is nu ook echt begonnen bij de kleintjes: vandaag had Jan zijn eerste match in de competitie.

Het was ergens wel grappig, want gelijktijdig met de U7 (Jan nu dus) speelden de U6 en wij stonden daar naar te kijken: zie, dat waren ons gastjes vorig jaar.

Vorig jaar hebben ze hun eerste match serieus verloren: 0-11 als ik mij niet vergis. Dit jaar zijn ze beter van start gegaan: 7-1, met 3 goals van Jan zelfs. Maar nog beter dan winnen was ze zien spelen en passen geven en de bal afpakken en zo. ‘t Is al een echt ploegje aan het worden. Zo wijs.

Ge moest ze zien blinken.

Einde kamp

Et voila, we zijn er weer vanaf.

Voor de laatste dag mochten de ouders/vrienden/nieuwsgierigen gaan kijken naar de laatste 2 uren van de training en na afloop kregen ze nog een diploma. Jan zag nog eens bloedrood en van deze keer was het niet echt duidelijk of het nu van vermoeidheid was of gewoon van de blakende zon. Waarschijnlijk een combinatie.

Ondertussen bereiden Zelie en Louis zich ook al voor op hun (dans)kamp volgende week, maar de voetbal zit er nog niet op voor deze week: morgen nog een tornooi. Maar ze geven tenminste ook prachtig weer, dus dan is het nog aangenaam.

Bewondering

Ik stond dus eigenlijk met ongelooflijk veel bewondering naar Jan te kijken vandaag.

Vorige week een zwaar voetbalkamp. Deze week nog een kamp. En dan is het namiddag, een namiddag dat hij vrij zou hebben, maar dan heeft hij gewone training.

Om 12u hem afgehaald op zijn kamp, om 16u training en hij smijt zich volledig. Hij trouwens niet alleen hoor. Er zijn nog 3 ploeggenootjes op het voetbalkamp en bij geen van de 4 is er enig teken van vermoeidheid te merken.

Toch wijs als ze zich zo amuseren.

Nu wel

Vandaag was het weeral om 7u opstaan en zoonlief wakker maken: poging twee om naar het voetbalkamp te gaan. Deze ochtend geen lastige darmen, maar een vrolijke Jan die er naar uitkeek.

Niet dat hij veel keuze had: deze voormiddag had ik een afspraak waar geen kinderen konden bij zijn en dus waren Louis, Zelie en Anna ingeschreven op de grabbelpas.

Toen we hem deze namiddag gingen afhalen was het één en al glimlach: hij had duidelijk een fantastische dag achter de rug.

Morgen direct maar een half dagje, wat goed uitkomt want hij heeft nog gewone training in de namiddag.