Tag: kinderen

Was het warm of wat?

Het was vandaag nodig om af te koelen. We waren bij mijn schoonmoeder en toen dacht ik, hier moet toch nog ergens een zwembadje liggen?

Gezocht hier en daar, over en onder, maar niets gevonden en dan maar besloten richting Makro te gaan om te zien of er daar nog iets was.

De keuze was beperkt, maar ik had toch iets mee. Het is niet het klein plonsbadje geworden dat ik in mijn hoofd had, maar eerder een redelijk groot bad. Zo groot zelfs dat het tegen de avond nog steeds niet volledig gevuld was 🙂

Maar de kinderen hebben kunnen spelen en heb ik zelf ook de nodige afkoeling kunnen genieten. Zelfs niet-volledig gevuld heeft het al serieus zijn dienst bewezen.

En nu hopen dat het nog veel goed weer gaat zijn deze zomer zodat we er nog ten volle van kunnen genieten.

Bakken en braden

De kinderen hadden gehoord van iets dat Popeiland heet en zagen dat wel zitten om er naartoe te gaan. Een vriendin van Zelie ging al een paar jaar en vrienden van ons zouden dit jaar ook gaan, dus food for thought.

Gisteren vroeg een andere vriendin of Louis wou komen spelen vandaag en toen dacht ik weer aan dat Popeiland en besloot dat we toch maar zouden gaan. In plaats van dat Louis zou gaan spelen vroegen we het vriendinnetje dan om mee te gaan.

Er werd deze ochtend nog gebeld met de vrienden waarmee we zouden gaan en toen bleek dat zij ook een vriendje hadden meegevraagd. Totaal: 2 volwassenen en 7 kinderen.

Het zou een leuke uitstap worden: prachtig weer, goed gezelschap, mooie locatie en als kers op de taart bleek dat er nog gratis tickets ook waren.

De verwachtingen zijn uitgekomen and then some. De kinderen hadden een fantastische namiddag en ik ook en meer moet dat niet zijn om de vakantie in te zetten.

Planning

Het is weer dringend tijd om de puzzel voor de kinderen ineen te steken. De puzzel van kinderactiviteiten.

Scouts is vast. Zwemmen ook. Muziek ligt ook vast: Zelie doet haar vierde jaar AMV en doet saxofoon verder, Louis begint zijn tweede jaar AMV start met dwarsfluit (yep, hij gaat dwarsfluit leren volgend jaar). Ballet ligt vast voor Zelie en Anna, turnen ongeveer: de uurroosters moeten nog bevestigd worden. Voetbal komt op 2 trainingen, maar de dagen en uren liggen nog niet vast, of beter: ze zijn al vastgelegd, maar de trainer gaat proberen om ze nog te veranderen, dus is het nog afwachten. Zelie en Louis willen nog iets extra van dans doen, maar het nieuwe uurrooster is nog niet bekend. Het is Zelie haar laatste jaar basisschool volgend jaar, dus mag ze nog eens een laatste jaar iets extra proberen: in het humaniora zal er gekozen moeten worden.

Het belooft weer een druk jaar te worden, volgend jaar, maar dat zijn we ondertussen gewoon.

En … actie!

Niet dat het hier ooit echt kalm is, maar toch. Gisteren en vandaag waren er weer twee om bij te houden.

Gisteren overdag viel het (uiteraard) nog mee. Een beetje boodschappen gedaan, een beetje opzoekingen gedaan, een beetje voorbereidend gekookt.

Eens de kinderen thuis ging het in een versnelling hoger: huiswerk maken, Zelie naar ballet, koken, klaarmaken… want rond 19u kwamen vrienden ons halen om naar een try-out van een toneelstuk te gaan, in Evergem of all places.

Over de try-out kan ik kort zijn en alleen den anderen bijtreden: veel potentieel maar er moet nog (serieus?) aan geschaafd worden. Maar ik ben eigenlijk wel  nieuwsgierig wat het gaat worden en hoeveel er eigenlijk al vast ligt bij zo’n try-out. Want als het meeste al vastligt en ik dus bij de minderheid was, dan wil ik het eindresultaat niet meer zien. Als er nog flink aan geschaafd zal worden dan zou ik misschien toch nog gaan kijken. Het is alleszins al opgenomen in de programmatie van de Vooruit van volgend jaar. Dilemma’s dus.

Het plezantste kwam erna: nog enen gaan drinken met de vrienden. Het zijn zo van die goede vrienden die ge veel te weinig ziet en dus is het des te leuker als we dan allemaal nog eens tijd vinden.

Vandaag de gewoonlijke hectische activiteiten ochtend maar nu nog een graadje erger: voor volgend jaar willen de kinderen een uur vroeger zwemmen, maar de nieuwe reeks begon al deze week en dus zwommen Louis en Jan vandaag al vroeg, maar Zelie nog op het tweede uur.

Van het zwembad rechtstreeks naar het S.M.A.K. om daar de namiddag door te brengen met andere ouders van de kindjes van Anna haar klas, terwijl de kinderen van de klas daar een verjaardagsfeestje hadden en de broers en zussen ook een activiteit hadden.

‘t Was eigenlijk wel zeer wijs: als ouders hadden we onze eigen gids en die heeft heel wat uitleg gegeven bij de tentoonstellingen en ze wist gewoon ook heel veel. ‘t Was zo een gids die toch de indruk gaf niet alleen de voorgekauwde expo info te kennen, maar er ook veel naast wist en vlot antwoorde op alle vragen. De kinderen vonden het ook heel leuk met hun gids, dus een leuke namiddag gehad.

En nu een beetje met mijn voeten in de lucht liggen: twee dagen rondgehotst op hoge hakken en ik voel het nu toch wel. Nog goed dat er voor vanavond niets op de agenda staat.

Vakantievertier

In het verleden had ik al gemerkt dat, als de kinderen lang thuis zijn zonder iets in het voortuitzicht, dat ze wel eens vervelend konden doen. Vriendin H. maakte mij attent op de Grabbelpas en zij ging haar dochter voor een paar activiteiten inschrijven en vroeg of de onze niet ook zin hadden? Hier waren ze direct akkoord en enthousiast, dus heb ik de kinderen ingeschreven voor een paar activiteiten. Zo is de vakantie ook een beetje gebroken.

Vandaag was de eerste activiteit en het was direct een daguitstap. De activiteiten zijn in leeftijdscategorieën ingedeeld, maar zowel de ‘kleintjes’ (4-6j) als de ‘groten’ (7-11j) gingen op uitstap naar Nederland, zij het wel een andere plaats. En zo schreef ik Jan en Anna in voor de ene uitstap en Zelie en Louis voor de andere.

Het zou Anna haar eerste uitstap worden, zo met wildvreemden mee. OK, haar broer was mee, maar dan nog. Ik hield mijn hart vast. Sinds de inschrijving had ik er regelmatig met haar over gesproken, kwestie van haar toch voor te bereiden. Telkens vroeg ze dan of ik toch zou meegaan maar toen ik zei dat dat niet zo was, dat ik haar alleen naar de bus zou brengen, zei ze gewoon ‘maar je gaat toch mee naar de bus?’. Dat ‘meegaan’ was dus enkel naar de bus, niet op de uitstap.

Ze zag het volledig zitten dus, ik iets minder en vreesde tot het laatste moment dat ze alsnog ging beginnen huilen en niet mee zou willen gaan.

Maar dat was buiten ons madam gerekend. Vanaf het moment dat ze haar naam moest zeggen aan de monitoren was ze enthousiast en zo bleef ze ook. Toen aan de kinderen werd gevraagd om op de bus te stappen, kon ze niet rap genoeg bij de deur zijn. En eens op de bus was ze zo druk bezig met zich te installeren, dat zij noch Jan zich zelfs de moeite getroosten om nog eens op te kijken om te zien waar ik stond.

Pas toen de bus aanzette keek Jan plots op. Niet dat hij mij zocht, maar hij zag mij toch. Hij stootte Anna aan en beiden begonnen enthousiast en met een grote glimlach te zwaaien, blij dat ze vertrokken.

Deze namiddag kreeg ik twee overcontente kleuters terug met heel veel te vertellen en moe van het spelen.

Een geslaagde uitstap dus.

En zo is de zondag ook alweer gepasseerd

Er was toch een beetje uitslapen gemoeid, na de nacht. Niet dat Zelie mij dat gunde. Tot drie keer is ze mij komen wakker maken voor één of andere onbenulligheid, maar uiteindelijk was het toch 9u45, of beter 10u45 wegens dat het zomeruur ondertussen zijn intrede had gedaan.

We aten nogal laat, omdat ik te leeg was om uit de zetel te komen, maar uiteindelijk stond het toch allemaal op tafel tegen 13u30.

We tafelden op het gemak en gingen daarna op babyborrel gaan kijken naar een wreed schoon kindje. Meegenomen was dat we ondertussen nog een beetje konden bijkletsen met vrienden die we al een tijdje niet meer gezien hadden.

We bleven niet te lang, want ik had beloofd naar de kermis te zullen gaan  dit jaar en het was vandaag de laatste dag. De kinderen mochten allemaal maximaal drie attracties uitkiezen voor een maximum bedrag, wat ze nog perfect gedaan hebben ook.

We waren uiteraard veel te laat thuis, wat problemen zal geven morgen, maar een kermis is een geseling waard, dus dat hebben ze er wel eens voor over.

Er zullen hier vanavond vier gelukkige kinderen gaan slapen.

Slechte nacht

Deze morgen stonden er dingen te doen. Louis en Michel zouden naar Londen vertrekken én het was de eerste dag om de kinderen telefonisch in te schrijven voor de activiteiten van de grabbelpas en dat had serieus wat invloed op mijn nachtrust.

Ergens midden in de nacht ben ik wakker geworden uit een zeer verwarrende droom in verband met die inschrijving: ik was er als eerste bij maar er was iets mis gegaan. De persoon bij wie ik mij aangemeld had ging uitleg vragen hoe het op te lossen, maar ondertussen werden de andere mensen wel verder bediend waardoor ik de kinderen uiteindelijk voor niets meer kon inschrijven.

Enfin, wakker dus en dan beginnen nadenken over die droom en over Louis die weg ging met zijn papa en uiteindelijk denk ik wel dat ik nog geslapen heb, maar ik heb toch de indruk dat ik de laatste uren klaarwakker gelegen heb.

Maar kijk, ik mag dan wel een slecht nacht achter de rug hebben gehad, de ochtend is verder vlekkeloos en zonder problemen verlopen: ik heb de kinderen kunnen inschrijven voor de gekozen activiteiten (op één na: 10 min. na de opening van de lijnen binnengeraakt én al één activiteit volzet) en Louis en Michel zijn op tijd kunnen vertrekken (zij het wel dat zij later problemen hebben ondervonden en dus terug naar huis mogen keren zijn zonder een bezoekje aan Londen).

Morgen zijn er geen dingen om mij zorgen over te maken, dus vannacht zal ik slapen als een roos.

De goed nieuws show

Er was weer eens oudercontact en dat is een aangelegenheid die we altijd proberen bij te wonen. In principe weten we wel dat de kinderen het goed doen op school, puntengewijs dan, maar het is toch altijd interessant om eens de kant van de leerkrachten te horen.

Gisteren bij Louis zijn leraar en alles OK. Meer dan OK zelfs, zeer goed. De leraar is content, Louis doet zijn best en werkt goed mee, hij ligt goed in de klasgroep, heeft goede resultaten, dus wij buiten met een blij gevoel.

Vandaag waren Jan en Zelie aan de beurt. Michel kon er niet bij zijn vandaag, dus ging ik maar alleen. Opnieuw niets dan goed nieuws.

Jan zijn juf is ook zeer content van Jan: hij is lief, luistert, werkt mee, heeft veel vriendjes, blabla. Met dat Jan soms toch wel wat wild kan zijn had ik toch een kleine opmerking verwacht, maar blijkbaar gedraagt hij zich in de klas als een engeltje.

Bij Zelie ook alles zeer goed: goede resultaten, werkt goed mee in de les, ligt ook goed in de klasgroep, speelt goed op de speelplaats.

Een leuke manier om het weekend in te zetten.

Hot en her

Uiteindelijk toch nog een drie en een half uur geslapen vannacht. Of moet dat zijn, deze morgen? En dan was het drukdrukdruk. Gelukkig maar. Geen tijd om u dan moe te voelen.

Anna naar ballet, Zelie naar turnen, regelen met de schoonbroer om de jongens naar hun activiteiten te brengen (scouts en voetbalmatch) terwijl ik met Zelie naar Waterloo ging omdat zij daar generale repetitie had voor haar balletexamen volgende week.

‘t Wordt misschien tijd om toch eens een GPS aan te schaffen want we zijn er verkeerd afgegaan, van de autostrade (er stond: afgaan bij uitrit ‘Waterloo’, wat we ook deden, maar blijkbaar zijn er dus twee afritten ‘Waterloo’ en moesten we de tweede hebben. Soit) en dus langs een andere kant Waterloo binnengereden en in Waterloo was het dus miserie gedurende 15min, tot we, na een paar keer de weg te vragen, nog net op tijd toegekomen zijn.

Anderhalfuur naar de oefeningen gekeken en dan terug naar huis, een terugrit die gelukkig zonder problemen verliep.

Net op thuis om de rest van het gezin op te halen en naar het scoutsfeest te gaan. Gequized, gegeten en ongelooflijk veel gebabbeld.

Zelie en Louis werden iets na 19u opgehaald om naar de cinema te gaan (samen met de papa en vrienden) en ik ging thuisblijven met de jongsten omdat het anders voor hen te laat zou worden én omdat ik wist dat ik de nacht voordien niet veel zou geslapen hebben. Uiteindelijk ben ik zo lang blijven babbelen op het scoutsfeest dat Jan, Anna en ik later thuis waren dan de andere helft.

Nu toch maar rap in bed kruipen en een beetje slaap inhalen.

Marathon

Drie dagen naar Lord of the Rings gekeken. De drie films op drie dagen. Kon erger dus.

‘t Was leuk om ze nog eens terug te zien. Voor mij was het toch al even geleden.

Louis, Anna en Zelie hebben ze alledrie bekeken, alhoewel het woord ‘bekijken’ misschien niet zo toepasselijk is voor Anna. Gisteren hebben de kinderen van mijn nicht afwisselend gekeken en Jan heeft ongeveer de helft gezien. Vandaag heeft Jan niet meer gekeken: hij verkoos de Wii.

Louis heeft er lang achter gezaagd en heeft nu dus de films gezien, volledig in het Engels dan nog. Ik vermoed dat hij er nog wel om zal vragen want hij was zeer enthousiast.

Morgen geen films, wel (nog eens) opruimen in de voormiddag en in de namiddag feest voor Jan. Zal ook wel leuk zijn.