Een hapje en een drankje

Het was vandaag alweer de laatste schooldag en als klasafgevaardigde van Zelie haar klas had ik met haar meester afgesproken om het laatste uurtje een kleine receptie te houden. Altijd leuk om met de ouders het jaar uit te luiden.

Het was een kleine opkomst van de ouders, maar een gezellige en het gaf nog de mogelijkheid om lang met de meester de praten.

En zo zit er weer een schooljaar op. Zelie had een zeer goed rapport, Louis ook, dus beter kon het schooljaar niet eindigen.

Vanavond gaan we nog met Zelie naar de film, haar verjaardagscadeau: een marathon van de 3 Twilight films. Ik kijk er niet echt naar uit, maar Zelie straalt al sinds ze weet dat we gaan, vooral, het is met mama én papa, en daar doen we het toch voor, nietwaar?

Sprongen

Het was vandaag de laatste zwemles voor de vakantie en dus was het een speeluurtje.

Jan in het kleine bad, Zelie en Louis in het grote zwembad en plots viel het me op hoeveel vorderingen Louis in het afgelopen jaar gemaakt heeft: hij sprong zonder aarzelen van de hoge springplank, dook als een vis het water in, zwom onder water en maakte onderwatersalto’s alsof het niets was.

Leuk om zien dat de lessen zo’n goed effect hebben. En zeggen dat hij, toen hij vorige keer de overgang van één groep naar de andere maakte, hij wou stoppen met zwemmen omdat hij dacht dat hij het nooit zou kunnen.

Uitstap

Gisteren hebben we de 7de verjaardag van mijn neefje gevierd. Een heel leuk feestje (dat jammer genoeg een beetje in mineur is geëindigd) waar mijn broertje en zijn zoons ook nog eens aanwezig was.

Mijn broer is de peter van Louis en hij had beloofd dat Louis eens zou mogen komen slapen en toen waren we erover aan het praten en zei mijn broer, waarom vanavond niet? Geen probleem voor ons, geen probleem voor Louis en dus is Louis gisteren meegegaan naar Nederland.

Deze namiddag ben ik hem dan gaan afhalen. Louis had zo’n zalige glimlach van geluk op zijn gezicht en had duidelijk van zijn bezoekje genoten. Broerlief had nog voor avondmaal gezorgd (steak, frietjes, heel lekkere salade en zelfgemaakte bearnaise) en zo moest ik mij niet opjagen om op tijd voor het avondeten thuis te zijn.

Leve familie 🙂

Intens

Louis en Jan zijn met de gogo’s aan het spelen, zeer geconcentreerd. Met heel wat over en weer gehakketak en tactiek en weetikveelwatnogallemaal.

Plots gerommel, luid geroep en gehuil. Ik spring uit de zetel want het zijn geluiden die ik ongelooflijk goed kan thuisbrengen: Louis is van de trap gevallen.

Hij is gelukkig niet ver gevallen: een viertal treden. Twee striemen op zijn onderarm en een beetje geschaafd aan zijn rug, het kon veel en veel erger.

Maar dus gewoon in het spel, beetje bij beetje achteruit geschoven en voor hij het wist lag hij van de trap.

Concentratie kan er soms ook over zijn 🙂

Kinderweelde

Een huis vol kinderen, zowel gisteren als vandaag.

Gisterenochtend even over en weer naar mijn zus gereden om haar twee zoontjes op te halen die dan tot vandaag gebleven zijn. De allereerste keer dat ze hier bleven slapen en het is gelukkig allemaal heel goed meegevallen: ze willen nog komen.

We zijn naar het park geweest en naar een speeltuin. Ze sliepen bij Jan en Louis op kamer wat nog veel gefluister heeft opgeleverd (en we hebben ze toch nog even laten doen, maar niet te lang). Ze speelden een beetje op de Wii en de computer maar ook buiten met de bal en met speelgoed in de kamer.

Vanavond thuis gekomen en in plaats van dus terug naar vier kinderen, waren het er negen. Louis heeft voor zijn verjaardagsfeestje gekozen voor een slaapfeestje en drie van de zes genodigden konden komen. Twee van die genodigden hadden ook elk een zus die vriend zijn met respectievelijk Jan en Zelie, en dus mochten die ook komen.

Deze namiddag nog voorbereidingen gedaan, zoals een snoepjeskwis,  in elkaar gestoken door Zelie en Louis … op Powerpoint! De slaapzetel naar beneden halen, zodat ze allemaal samen zouden kunnen slapen maar ook, zodat ze naar de film zouden kunnen kijken die op de muur zou geprojecteerd worden. Een eigen cinemazaal, how cool is dat zeg!

Ik was nog op de terugweg van de neefjes weggebracht te hebben toen de kinderen toekwamen, maar toen ik er was waren ze al aan de kwis begonnen. Daarna Disney’s Alice in Wonderland. Tussendoor hen allemaal nog wat eten gegeven (hot-dogs en croque monsieurs) en na Alice de drie kleinsten in bed gestoken. En dan was het al bijna donker en keken de ‘groten’ naar Pirates of the Carribean.

Tegen dat Zelie en haar vriendin gingen slapen, sliepen de kleintjes toch al. De jarige en genodigden blijven vanachter slapen. Ik heb ze onder gestopt, maar sindsdien niet meer langsgeweest: het is maar één keer per jaar uw verjaardagsfeestje, nietwaar. En als ze morgen moe zijn, dan zullen ze morgenavond wel iets vroeger gaan slapen.

Uitstap

Zo thuis zijn heeft dus zijn voordelen. Er werd hulp gevraagd aan de ouders van Louis zijn klas om te helpen met het vervoer voor een uitstap en dat is dan geen probleem.

Het was de tweede keer dit jaar dat ik er naartoe reed. In het najaar voerde ik Zelie al naar de Kaaihoeve en nu was het tijd voor Louis zijn klas.

Ik vroeg mij een beetje af wat het zou worden en of ik hetzelfde ging doen als vorige keer, maar uiteraard niet. Er zijn verschillende programma’s voor verschillende leeftijden. Deze keer hebben we vogels gezocht met de verrekijker en een beetje kompas gelezen, maar dan zonder de windroos.

Het was prachtig weer, de natuur begon te ontluiken, de kinderen waren zeer enthousiast en opnieuw dingen bijgeleerd.

Toch echt een goede plaats, die Kaaihoeve en altijd leuk om eens een schooldink te kunnen meedoen met één van je eigen kinderen.

De goed nieuws show

Er was weer eens oudercontact en dat is een aangelegenheid die we altijd proberen bij te wonen. In principe weten we wel dat de kinderen het goed doen op school, puntengewijs dan, maar het is toch altijd interessant om eens de kant van de leerkrachten te horen.

Gisteren bij Louis zijn leraar en alles OK. Meer dan OK zelfs, zeer goed. De leraar is content, Louis doet zijn best en werkt goed mee, hij ligt goed in de klasgroep, heeft goede resultaten, dus wij buiten met een blij gevoel.

Vandaag waren Jan en Zelie aan de beurt. Michel kon er niet bij zijn vandaag, dus ging ik maar alleen. Opnieuw niets dan goed nieuws.

Jan zijn juf is ook zeer content van Jan: hij is lief, luistert, werkt mee, heeft veel vriendjes, blabla. Met dat Jan soms toch wel wat wild kan zijn had ik toch een kleine opmerking verwacht, maar blijkbaar gedraagt hij zich in de klas als een engeltje.

Bij Zelie ook alles zeer goed: goede resultaten, werkt goed mee in de les, ligt ook goed in de klasgroep, speelt goed op de speelplaats.

Een leuke manier om het weekend in te zetten.

Bedenkingen

Het was vandaag ‘vuile vergadering’ bij de scouts. Het is een vergadering waar Zelie naar uitkijkt en waar Louis niet zo naar uitkeek.

Ik zat vast op het feestje van Jan en dus was schoonbroer zo lief om de kinderen te brengen en te halen en naar huis te brengen.

Het is Zelie haar derde ‘vuile vergadering’ en over het algemeen is het wel grappig. Ze zijn wel vuil maar niets grof.

Dit jaar daarentegen vond ik het er een beetje over. Er was één of andere groene smurrie gebruikt en voornamelijk op de hoofden gesmeerd, maar met uitlopen op de kleren.

Tegen dat ze thuis kwamen was dat volledig aangekoekt in het haar. Drie wasbeurten en het was er nog niet allemaal uit. Een tijdje laten weken en het ging er nog niet volledig uit. Ten einde raad er maar doorgegaan met de luizenkam, want een gewone kam had een te grote afstand tussen de tanden waardoor het er dus nog steeds niet uit ging. Ik denk dat het er nu wel allemaal uit is.

Vieze, vieze bedoening. Een half uur om Zelie haar haar proper te krijgen. Iets minder voor Louis.

Maar wat ik het minst leuk vind (eufimisme) is het feit dat Zelie haar scoutshemd geruïneerd is: vol vlekken in alle kleuren die er niet meer uit gaan. Konden ze nu echt niets gebruiken dat uitwasbaar is.

Na een bedenkperiode

Ik weet niet hoe het met uw kinderen zit, maar als de onze TV kijken, of een film, of een spelletje, of … gelijk wat waar er mensen of personages in komen, dan ‘zijn’ zij altijd één van die mensen of personages.

Vorige week bij Lord of the Rings, had Louis besloten dat hij Gollum was.

Deze namiddag in de auto zei hij plots in het midden van een ander gesprek ‘of neen, ik ben Legolas, want Gollum was een slechte’ … en praatte toen gewoon verder.