Ik ben fan. Al van bij The Smiths.
Wreed goede muziek, zowel de groep als solo.
Hij is vanavond op Jools Holland (BBC) en ik ben mij een bult verschoten: hij is oud geworden!!
OK, het is normaal, maar ik heb hem eigenlijk niet meer gezien sinds ergens begin de jaren ’90. Vraag me niet hoe dat komt: nooit meer op TV gezien en alleen de platen gekocht, dus ik heb nog altijd dat beeld van die jonge gast in mijn hoofd. Weird. Vooral omdat zijn muziek nog steeds hetzelfde is.
’t Is weer voorbij die mooie zomer …
Of in mijn geval: het optreden van De Nieuwe Snaar.
Een beetje verkeerd begonnen: we hebben de eerste seconden gemist wegens een aantal verschillende redenen. O.a. dat we eigenlijk een beetje te laat zijn vertrokken (onze chauffeurs hadden een beetje (veel) vertraging: i.p.v. om 18u30 kwamen ze er pas om 19u10 door).
Maar eigenlijk vooral omdat 1) Geraardsbergen wél een pijltje kan zetten om aan te duiden waar “De Muur” is, maar het blijkbaar niet de moeite vindt om te bewegwijzeren waar hun Cultureel Centrum zich bevindt. Blijkbaar niet belangrijk genoeg; en 2) omdat het CC hun adres opgeeft op hun website als Abdijstraat, maar er niet bij vermeld dat het daaraan verbonden Arjaantheater eigenlijk op een ander adres ligt, zo’n kilometer verder (beetje veel overdreven, maar ge begrijpt me wel).
Ten gevolge van 1) reden we dus eerst “verloren” en ten gevolge van 2) mochten we eerst nog een 5-tal minuten stappen voor we er effectief waren. Toen we ons probleem uitlegden aan de ingang zeiden ze ons doodleuk “dat er toch een parking vlak voor de deur was”. Ja, dat hadden we ondertussen ook gezien.
Enfin, eerst gingen ze ons laten wachten om binnen te kunnen tot het einde van het eerste nummer, maar ik vermoed dat een blik op mijn buik en mijn bijbehorend gehijg hen overtuigde om ons binnen te laten van zodra ze begonnen zingen.
Het eerste nummer hebben we dus maar voor de helft gezien maar vanaf dan ging het alleen maar de positieve richting uit.
Ik heb me zeer goed geamuseerd. De liedjes waren zeer goed: sommige grappig, sommige serieus, andere ontroerend. Vooral de “ode” aan hun vader die Jan en Chris brachten: zeer mooi vond ik.
Geert was weer de acrobaat (en de aap) aan het uithangen, alhoewel heb ik zo de indruk dat het een heel klein beetje minder was dan in de vorige show. Maar dan wel maar een heel klein beetje.
Chris bleef eerder op de achtergrond. Hij heeft voor de gelegenheid wel een paar tapdanslessen gevolgd wat ik zeer grappig vond. Ik ben nogal fan van de films van Fred Astaire en Gene Kelly als het op dansen aankomt, en dan zit dat uiteraard in mijn achterhoofd als ik iemand zie tapdansen. Sorry Chris, maar op dat vlak mag je nog vééél oefenen. Alhoewel, dit is totaal oneerlijk wat ik nu zeg.
Jan leidde zoals gewoonlijk de show in goed banen en was zo’n beetje de rode draad.
En hoe je het ook draait en keert: voor mij blijft De Nieuwe Snaar bestaan uit Jan, Chris en Geert. Sorry Walter.
Alles bijeen is Walter en echte aanwinst voor De Nieuwe Snaar. Een zeer goed musicus, zingt goed, is grappig, maar ik ben al zo lang fan en Walter is nog steeds “te recent” om er mijn hoofd rond te krijgen dat DNS nu uit 4 personen bestaat in plaats van 3.
Al bij al een zeer geslaagde avond en voor herhaling vatbaar … uiteraard.
Ik ga vanavond naar De Nieuwe Snaar! Ik ga vanavond naar De Nieuwe Snaar! Ik ga vanavond naar De Nieuwe Snaar! … (als de kleinen mij het toelaat :))
Wat denkt ge: zou ik blij zijn?
Ik ben niet goed in “fan” zijn van iemand: een groep of persoon, doet er niet toe. Ik kan er de interesse en energie eigenlijk niet voor opbrengen. Trouwens, de meeste muziek doet me niet echt iets. Niet dat ik het slecht vind, maar om “fan” te zijn vind ik toch dat het me ergens moet raken.
De laatste jaren ben ik toch wel “fan” geworden van Coldplay. Hun muziek en teksten geven me over het algemeen kippevel en ik hoor het echt graag. Jammer genoeg heb ik ze nooit echt live gezien. Ik zeg “echt live” want ik heb hun live concert van Glastonburry vorig jaar op TV gezien.
En nu belt mijn lief schatje me met het “leuke” nieuws dat ze splitten.
Is het niet fantastisch om zo’n lief te hebben die uw dag goed maakt 🙂
Zoals gezegd: ik ben wel een fan van Tori Amos. Ze heeft een heel gevarieerd repertoire, van heel traag tot zeer electronisch en nogal verrassend.
Er is nochtans een liedje waar ik de kriebels van krijg: ’97 Bonnie and Clyde. Hees-fluisterend gezongen over een vader (basically) aan zijn kleinen vertelt dat zij nu een uitstapje gaan maken om mama te gaan begraven, moeder die hij (=vader) eerder vermoord heeft.
Kiekevel krijg ik ervan. Het werkt echt om mijn emoties en ik krijg er een brok in de keel van en een slag in mijn maag.
Kiezig.
Op het werk kan ik een beetje achtergrond geluid opzetten met muziek van Michel geleend.
Er staat daar een hele boel muziek bij die ik niet ken (uiteraard) en ik weet dat er een pak rare dingen tussen zitten, maar ik probeer zo een beetje nieuwe dingen te leren ontdekken.
Af en toe lukt dat.
Zo heb ik Afro Celt Sound System, Cesaria Evora, Compay Segundo en nog een hele boel andere muziek leren kennen en dat is wel leuk.
Ik probeer ook zo een beetje de “zuiderse/exotische” muziek eruit te halen (een nogal ruime noemer hoor voor mij) en vandaag zie ik staan “Korla Pandit”. Klinkt exotisch genoeg voor mij, dus luisteren maar.
Niet goed. Toch niet voor mij. Covers op een orgel??? In muzak-achtige stijl gegoten.
Een beetje experimentele muziek sla ik niet direct af, maar dit is absoluut niets voor mij. Ik ga dat plaatje er nu maar uitnemen, kwestie van genoeg orgel gehoord te hebben voor een (heel lange) tijd.