Tag: Nieuwjaar

Kokeneten

Wij doen van kokeneten vanavond. We koken alletwee ongelooflijk graag en met al die lekkere dingen die we leren maken op de kookles doen we niet liever dan dat te delen.

Dus was het eergisteren, gisteren en vandaag vollen bak om alle voorbereidingen te doen en alles klaar te hebben. Niet dat we 3 dagen nodig hadden. Het waren alleszins geen 3 ganse dagen (zou er een beetje over zijn). Maar zo konden we op het gemak werken en was er geen stress.

Nu maar hopen dat alles lukt vanavond. Prettig eindejaar iedereen. Geniet!

We raise a glass … or two

Gisteren waren mijn vriendinnen hier nog voor een gezellige vrouwenavond. Het was lang geleden dat we zo allemaal nog eens samenzaten, want één vriendin werkt in Duitsland sinds oktober waardoor er een pak minder tijd is en ikzelf heb het vorig semester zo ongelooflijk druk gehad met naar de les gaan, werkjes maken, voorbereidingen doen, proeflessen geven en examens studeren, dat ik er ook niet toe kwam om ’s ochtends nog een koffie te gaan drinken en bij te kletsen.

Doodle to the rescue en we vonden een gezamenlijke datum die dan gisteren bleek te zijn. Iedereen hier thuis. Gezellig. Want we hebben die avonden al in een café georganiseerd, maar daar is dan zoveel lawaai dat het niet altijd lukt om bij te babbelen. En dus deden we de vorige bij vriendin I. thuis en was het deze keer bij mij.

Ik had voor hapjes gezorgd (ansjovis, worstjes, kaas, chips en drie zalige quiches – al zeg ik het zelf) en zij voor drank en plots was het 1.30u en vonden we het toch maar wijselijk om er een punt achter te zetten. Maar leuk dat het was. En hoognodig ook.

Vandaag heb ik de quiches verder kunnen gebruiken want we hebben het nieuwe jaar gevierd met de wijk op onze tweejaarlijkse nieuwjaarsaperitief. Volgens de ‘conventies’ rijkelijk te laat, maar who cares. Het was koud maar oh zo gezellig. De quiches gingen als warme broodjes binnen en we hebben ondertussen ook onze nieuwe overburen leren kennen: een leuk jong koppel.

Traditie doorbroken

De laatste jaren zijn wij telkens naar de nieuwjaarsreceptie van de stad geweest. Ongelooflijk gezellig. Altijd mensen tegenkomen dat je in tijden niet meer gezien hebt of net nog gezien hebt.

Het was op het nieuws vanavond: de sfeer is er niet te kloppen. De mensen komen en masse, spreken af met vrienden en kennissen en alhoewel de stad voor drank zorgt, hebben de meesten hun eigen aperitief en bijhorende hapjes mee. De kinderen vinden dat de max, want dan passeren ze overal en mogen overal wel iets proeven.

Dit jaar zijn we er niet geraakt. Shame on us. De reden is Jan en zijn hobby, voetbal, en als je dan moet kiezen tussen een bende gezelligheid of je zoon, dan is er eigenlijk geen keuze te maken.

Vijf jaar traditie (of was het al meer) doorbroken. Maar wie weet kunnen wij ze volgend jaar weer oppikken … tenminste als Jan niet weer een match moet spelen.

2012

Het was een zalig oudejaar. Met lekker eten, zeer goed gezelschap en leuke cadeautje.

Dat het nieuwe jaar kan voortgaan op het élan van het oude jaar, met veel liefde, leuk gezelschap, uw vrienden dichtbij en uw familie aan uw boezem. Met een goede gezondheid en vooral met veel contentement. Met weinig eisen en een hele hoop tevredenheid.

Een gelukkig 2012 iedereen.

Hebt ge ons gezien?

Vandaag de nieuwjaarsreceptie van de stad. Traditioneel gaan we daar elk jaar naartoe met het gezin, spreken we af met vrienden en klinken we op het nieuwe jaar.

Dit jaar een beetje anders. Jan moest om 11u op een verjaardagsfeestje zijn, dus die ging niet mee. Den anderen had er geen zin in. We gingen dus maar met 4 zijn. Dit jaar hadden we ook niet afgesproken met vrienden, dus wie weet hoe lang gingen we er wel blijven, zo ik met 3 kinderen alleen.

Maar kijk. Het kan rap veranderen. Toen ik terugkwam van Jan voeren stonden er namelijk twee vriendjes (en hun papa) voor de deur met hun twee honden: ze hadden net een nieuwe pup die ze wilden komen tonen. Ze hoorden dat we naar de nieuwjaarsreceptie gingen en vroegen of ze mee mochten. Uiteraard wel. Vriendje J. van in de straat ging uiteindelijk ook mee en zo trokken we met 2 volwassenen en 6 kinderen naar de receptie. Aan de rand van de receptie heeft de papa dan afgehaakt, want in zo’n massa met twee honden rondlopen is niet aangeraden.

Ik bleef dan maar achter met 6 kinderen en we hebben ons goed geamuseerd. We zijn maar één keer heel eventjes gescheiden geweest, en voor de rest was het best te doen.

De kinderen amuseerden zich door pins en stickers uit te delen voor het Project, we dronken fruitsap en chocomelk, ik kwam alsnog vrienden tegen waarmee een glaasje moest geklonken worden, kortom, een geslaagde receptie.

Terug thuis

Allemaal een gelukkig nieuwjaar! Mag het beter zijn dan het vorige, mogen je wensen in vervulling gaan, je geliefden je omringen en slechte dingen achterwege blijven.

We zijn terug thuis na 2 dagen feesten: eerst oudejaar en dan nog eens op nieuwjaar de festiviteiten overdoen met meer volk. Weer veel te veel cadeau’s gegeven en gekregen, maar dat nemen we er bij: als je de gezichten ziet van de mensen, het is het waard. En onze cadeau’s waren ook met zorg gekozen en met liefde gegeven. Doodcontent dus.

De komende week zal nog druk worden: 2 dagen werken, er moet dringend gestudeerd worden, Jan heeft voetbalkamp en -match, Louis heeft een slaapfeestje, we moeten pannenkoeken gaan eten bij vrienden en andere vrienden komen hier pannenkoeken eten om daarna naar de film te gaan, en uiteraard is er de nieuwjaarsreceptie van de stad.

We weten weer wat doen in het nieuwe jaar. Maar eerst nog even uitrusten van de festiviteiten zodat de batterijen weer volledig opgeladen zijn.

Leuk einde in zicht

De laatste dag van het jaar en we hebben voor een keer plannen gemaakt. Michel is deze voormiddag nog enkele cadeautjes gaan kopen, vergezeld van Zelie. Als ze terug zijn wordt er rap een boterham gegeten en dan vertrekken we naar de cinema.

Michel had vandaag vrij en dus konden we nog iets plannen met iedereen. We gaan naar de voorstelling van 14u15, Rapunzel bekijken en hopelijk hebben we daarna nog tijd om te gaan schaatsen op het Sint-Pietersplein (maar ik betwijfel het). En vandaar dan doorrijden naar mamie om het einde van het jaar daar, naar goede gewoonte, te vieren in fantastische gezelschap en met goed eten.

Nu nog rap voortdoen en alle cadeautjes van gisteren inpakken voor ze terug zijn. Alvast een leuk feest gewenst vanavond.

Dronk op het nieuwe jaar

Het was op TV en toen we deze namiddag bij mijn schoonmoeder waren deze namiddag zei ze nog dat ze gekeken had of ze ons niet zag, daar op het Sint-Baafsplein.

Het was deze ochtend nieuwjaarsreceptie van de Stad Gent. Een massale bedoening waar de Gentenaren altijd wel een feestje bij brouwen. De Stad voorziet in drank, het volk brengt zijn eigen hapjes mee en maakt er een fantastische receptie van.

De laatste paar jaren zijn we er altijd bij geweest. Goed in geduffeld en stampend met de voeten tegen de kou. Meestal in gezelschap van andere mensen van Het Project en daarna samen iets gaan eten. Met het zeer koude weer dit jaar zagen de meesten het niet zitten om te gaan en ik eigenlijk ook niet.

Toen ik deze ochtend opstond zag ik het nog minder zitten. De kinderen waren lastig en mijn humeur had nog een lagere temperatuur dan buiten. Ik was dus allesbehalve aangenaam gezelschap en dan val ik daar liever niet te veel mensen mee lastig.

Maar toen kreeg ik om 11u een sms van een vriendin dat zij er stond en wou ik mijn hoofd een beetje laten uitwaaien en besloot ik toch te gaan. De meisjes zagen het ook wel zitten, de jongens niet en zo trok het gehalveerde gezin naar de nieuwjaarsreceptie.

Soms moet je jezelf eens een schop onder je derrière geven en ik ben blij dat ik dat gedaan heb, want het was heel gezellig. We waren een beetje te laat, dus we hebben de liedjes niet meer meegezongen, maar we hebben wel nog kunnen genieten van een warme choco, een leuke babbel en veel vrolijke gezichten.

En zo was mijn slecht humeur ook voorbij en was de namiddag bij mijn schoonmoeder veel leuker dan hij zou geweest zijn indien ik mijzelf niet opgepakt had.

Met vertraging

De Sint komt uiteraard hier aan huis, maar ook bij mijn vader. Maar het lukt niet altijd om er direct naartoe te gaan. Dit jaar dus ook niet. De Kerstvakantie viel vroeg dit jaar en het was zeer druk en we geraakten dus niet in Oudenaarde.

Tot vandaag dan. Er was deze namiddag nog geen scouts voor Zelie en Louis en dus hadden we de namiddag vrij. Eventjes gebeld naar papa en zus en ze waren allebei thuis vandaag.

Het is soms erg om zien hoe grof kinderen kunnen zijn. Uiteraard wisten ze dat Sinterklaas was gepasseerd, maar dat ze amper de tijd namen om goededag te zeggen 🙂

Enfin. Ze waren blij met de kadootjes. Wreed blij. Direct open gedaan en gespeeld en papa en ik hebben ze nog amper gehoord. Toch weinig genoeg om een beetje te kunnen babbelen.

Daarna gepasseerd bij mijn zus. Eindelijk gelukkig nieuwjaar kunnen wensen en blij om haar nog eens te zien (het was van Kerst geleden). Ook de kinderen waren blij om elkaar terug te zien. Ze hebben weer veel gespeeld en zo had ik (opnieuw) de vrijheid om met mijn zus en schoonbroer te babbelen.

Ongelooflijk leuke namiddag gehad.