Tag: School

Tik op de vingers en een bank achteruit

Donderdagavond viel mijn euro: Anna vertrok deze ochtend op Ardennenklas.

Op zich tijd genoeg om alles in gereedheid te brengen, maar te laat voor iets zeer belangrijk: op mijn werk vragen of ik maandag iets later mocht toekomen zodat ik haar naar de bus kon brengen en haar uitwuiven. Ah ja, want vrijdag was het wapenstilstand en dus was er niemand op het werk.

Een zeer triestige dochter dus toen ik haar vertelde dat ik haar niet naar de bus zou kunnen brengen en ook een beetje geregel om haar daar op tijd te kunnen krijgen mét valies (dankuwel mamie voor het zeer late invallen).

Een groot gezin is dus niet altijd alles en regelen voor 6 kinderen maakt dus dat er al eens iets uit het oog verloren wordt of nét te laat gerealiseerd wordt.

Ik heb haar deze ochtend dan maar iets vroeger wakker gemaakt om nog een dikke knuffel te kunnen geven (ik vertrek normaal gezien al als ze nog slapen) en kijk: vrijdag is ze terug en ik heb beloofd om haar te staan opwachten en niemand die mij zal tegenhouden 😉 (nu wel nog op tijd een kaartje sturen of ik krijg weer slechte punten).

Overleefd

Geen schaamrood op de wangen over gênante dingen, alleen rood op de wangen wegens blozen over zoveel mooie woorden en dankbaarheid.

Vanavond dus het afscheidsetentje met de oudervereniging en het was zeer, zeer gezellig, aangenaam én lekker. Domestica is écht een aanrader: zeer aangenaam interieur en fantastisch lekker eten.

De sfeer was leuk, de speeches maar licht schaamtelijk maar vooral zeer lovend en het was een fantastische avond om een heel leuk en toch wel lang hoofdstuk in mijn leven af te sluiten.

Bedankt aan alle ex-collega’s en veel succes zowel aan hen als aan de nieuwkomers: mogen jullie even toffe avonden meemaken als ik gehad heb de laatste 10 jaar. Doe dat goed!

Van groot worden en verantwoordelijkheid

Zelie wil volgend jaar een jaar in het buitenland doen. Wat juist en met welke organisatie, daar zijn we nog voor aan het kijken, maar één ding staat al vast: ze zal haar steentje moeten bijdragen door zelf te gaan werken.

Ik vind dat maar normaal: in het buitenland studeren is een pak duurder dan ons eigen onderwijs en zo leert ze de waarde van geld aan de lijve te ondervinden.

En kijk, ze heeft ‘vlak’ naast de deur een job gevonden. Vanaf vandaag mag ze gaan werken in l’Amuzette.

Welkom op de arbeidsmarkt, zoetje en veel succes op je eerste werkdag 😉

Veranderen van spijs

Dat Zelie het niet gemakkelijk had op school, dat wisten we al. Vorig jaar leek er (eindelijk) kentering te komen: haar 5e jaar is relatief zonder problemen (lees ‘pesten’) verlopen en ze voelde zich goed, mede doordat ze in een samengestelde klas zat waar 2 zeer goede vriendinnen ook in zaten.

Maar begin deze zomer stak het weer volop de kop op. De school werd op de hoogte gebracht, maar veel gevolg verwachtten we er niet van. Begin augustus vingen we dan nog het gerucht op dat de klassen volledig door elkaar zouden gegooid worden waardoor ze niet meer bij haar vriendinnen in de klas zou zitten. Uitleg gevraagd aan de school en gevraagd om, als het gerucht klopte, dit toch nog eens te herbekijken aub? De school antwoordde ‘Hoe deze informatie tot bij leerlingen komt weet ik niet en kan ik enkel betreuren. Mogelijk veranderen er nog zaken dus momenteel geef ik de nieuwe klassamenstelling nog niet prijs tot de uurroosters zijn opgesteld.’

Het was dus geen gerucht, maar een feit en toegegeven, ik was er allesbehalve gerust in en stelde voor aan Zelie om van school te veranderen. Dat zag ze niet direct zitten en we gingen dus de eerste schooldagen afwachten en dan (her)bekijken.

We zijn ondertussen een anderhalve week verder en Zelie is effectief van school veranderd: de klassen uiteengetrokken, Zelie zonder 1 vriend(in) in de klas, geviseerd door haar klasgenoten, … Het ging echt niet meer.

Dinsdag is ze ziek thuisgekomen en ben ik onmiddellijk gaan rondbellen. We hebben een school gevonden met een open blik en tolerante leerlingen. Ze is een paar uur gaan ‘proefdraaien’ en het klikte onmiddellijk: leerlingen die haar spontaan aanspraken om kennis met haar het maken, die vriendelijk waren en uitnodigend en haar onmiddellijk opnamen en geruststelden.

We hebben, na 2 dagen al, onze vrolijke, sterke en fantastische dochter terug. We zien haar zo openbloeien.

Achteraf denk je dan, we hadden dat eerder moeten doen, maar uiteindelijk moest het toch van haar zelf uitkomen. Ze heeft de beslissing (eindelijk) genomen en is er super content van, en wij met haar.

 

Eerste

De eerste schooldag voor A en Z in een nieuwe school. Voor zover te beoordelen na 1 dag is alles vlot verlopen en ze zagen er alleszins niet verdrietig uit na hun eerste dag.

De eerste schooldag voor Anna als ‘ancien’ van de school. Het zesde studiejaar mag ze dit jaar doorbrengen bij dezelfde leerkracht die Zelie en Louis ook hebben gehad. Ze zit bij haar 2 beste vriendinnen en ze ziet het volledig zitten.

De eerste schooldag van Jan in het eerste jaar humaniora op een nieuwe school. Blijkbaar is er toch nog 1 jongen daar die hij kent van de basisschool vorig jaar én waar hij, toeval oh toeval, samen mee in de klas zit. Er was enkel een kennismakingsdag vandaag, maar hij ziet het volledig zitten.

De eerste schooldag voor Louis als 4de-jaars. Communicatie niet goed gelezen waardoor hij braaf om 8u30 op school was terwijl hij daar pas om 11u moest zijn. Typisch 🙂 ’t Was ook een zeer korte dag want om 13u was hij alweer thuis, maar wel (nog altijd) zeer enthousiast thuis gekomen.

De eerste schooldag voor Zelie als laatstejaars en zij wacht nog af wat het gaat geven. ’t Was alleszins ook een zeer korte eerste dag: zij moest er ook pas om 11u zijn en was kort na de middag al weer thuis.

De eerste werkdag voor mijzelf. De collega’s leren kennen en ontdekken wat het werk allemaal inhoudt. Er is hier een toffe sfeer, wat (voor mij althans) zeer belangrijk is: ik voelde mij zeer welkom en ik denk dat het hier leuk gaat worden.

Voor iedereen: een goede start gewenst.

Yiha!

Alle rapporten zijn binnen en hoera! hoera! ze zijn er allemaal door.

Het eerste rapport dat we kregen was Louis: hij kreeg zijn eindrapport woensdagochtend al en is geëindigd met een mooi resultaat en (gelukkig) betere examens dan voor het Paasverlof. Een A-attest dus en een welverdiende vakantie.

Daarna was het de beurt aan Jan: woensdagavond was het proclamatie en mocht hij zijn einddiploma lager onderwijs in ontvangst nemen. Volgend jaar gaat hij dus naar het humaniora. Spannend.

Vandaag kregen Anna en Zelie hun rapporten en ook mooie resultaten en, voor Zelie dan toch, een A-attest.

Geen gepieker dus deze vakantie, alleen maar genieten en zorgen dat ze uitgerust zijn tegen september (en manmanman: Zelie zit dat begod in het laatste jaar humaniora. Echt! Meent ze dat nu?)

Wat een fantastisch project was me dat zeg

Dit jaar was er geen schoolfeest op de basisschool. Een heel jaar lang hebben ALLE klassen (en dus ALLE leerlingen en leerkrachten) hun muzische uren gestoken in 1 project: in samenwerking met de Opera Vlaanderen hebben ze een rond ‘Babel‘ gewerkt.

Dit weekend brachten ze 3 (uiteindelijk) uitverkochte voorstellingen, in de opera zelf, en konden we zien wat ze het hele jaar dus uitgestoken hadden. In 1 woord: prachtig. En ik ben daar dus niet alleen in, in die superlatief en het is nu echt niet omdat mijn eigen kinderen daaraan meewerkten dat ik het prachtig vond.

Wat de mensen van de opera gepresteerd hebben om ons kinderen te laten doen, gewoonweg fantastisch. Als ouder zwol je van trots, en niet alleen voor je eigen kind, maar voor het hele project.

Alle foto’s en filmpjes kan je zien op de Facebookpagina van het project: Anna is komt redelijk in het begin aan bod als één van de kinderen met een gekleurde cape. Jan kan je niet zien, enkel horen: als je een trompet hoort bij de muziek, dat is hem. Hij mocht zelfs met een solo het project inblazen.

Yep: prachtig project, prachtige prestatie, fantastisch optreden. Ze hebben dat allemaal meer dan fantastisch gedaan.

 

Terug van weggeweest

Zelie is terug van Barcelona. Vanavond naar Zaventem gereden om haar op te halen en ze zag er goed uit en ook wel gelukkig.

Het is allemaal zeer goed meegevallen. Niet dat het echt klikte met de jongen, maar ook niet dat er spanningen waren, dus dat was al zeer positief. Het klikte daarentegen wel zeer goed met zijn ouders, dus ze was niet eenzaam in dat huis.

Ook positief bij die gast thuis: ze wonen blijkbaar in de heuvels rond/boven Barcelona en ze had als ‘kamer’ een klein appartementje helemaal voor zichzelf met een prachtig zicht op Barcelona.

Uitzicht barcelonaZe schreef bij deze foto “Een beetje verliefd op Barcelona 😍“ en wie zou dat niet zijn?

Voor de rest heeft ze zich wel geamuseerd. Een beetje klachten over de organisatie van bij de school in Barcelona zelf (of beter: het gebrek eraan soms), maar dat had ze wel verwacht: when in Rome … 🙂

Soit, ze is terug en ondertussen nog meer verliefd op Barcelona dan ze al was na ons bezoekje 3,5 jaar geleden. All’s well that ends well.

Spanje-België

Er is heel wat gebeurd tussen toen en nu.

Onze slechte ervaring hebben we meegedeeld aan de school van Zelie, maar ook de school van het meisje zelf had gemerkt dat de houding van het meisje tegenover het project niet door de beugel kon: noch hier, maar ook niet op haar school zelf.

Veel vijven en zessen later en Zelie zal worden ondergebracht in een ander gezin omdat haar school het niet meer opportuun vond om haar verder te laten deelnemen.

Het nieuwe gastgezin is er één van een jongen (één van de Belgische jongens is na de kerstvakantie van school veranderd en zo is de plaats in zijn gastgezin vrij gekomen): hopelijk klikt het nu beter.

Morgen vertrekt ze. Duimen gekruist dat ze een leuke ervaring zal hebben.

Gekozen

Vandaag infoavond/openschooldag nummer 4 gedaan met Jan.

Eén van de 4 scholen, school nr. 2, daar wou hij zeker niet naartoe. Ik was daar een beetje over verbaasd omdat de richtingen die ze daar deden wel iets voor hem waren en vooral: heel veel van zijn voetbalvriendjes gaan daar wel naartoe. Hij zou dus direct bij een grote bende bekenden zitten. Maar alhoewel hij het allemaal heel interessant vond, besloot hij dat dat toch geen school voor hem was.

De eerste school die we bezochten, daar had hij wel interesse in en school nummer 3 preek aan de top van zijn lijstje, tot hij vandaag op school nummer 4 toekwam. Een instant thuis-gevoel kreeg hij en na een paar minuten wist hij het al: hier wilt hij naartoe. Hij weigert zelfs om nog gelijk welke andere school te gaan bezoeken.

Volgende week is het inschrijvingsdag en de school is normaal gezien elk jaar volzet, dus we gaan eens kijken of het lukt om hem ingeschreven te krijgen, maar de school verzekerde ons dat het geen probleem zou zijn.

Blij dat ik daar vanaf ben.