Samen werken

En zo zitten Zelie en ik samen aan de keukentafel. De extra verwarming erbij geschoven voor comfort (want de keuken is écht te koud en gewoon niet warm te krijgen), want we moeten alletwee nog werken voor school. Zij een les leren, ik lesvoorbereidingen maken.

Want vrijdag moet ik voor het eerst zelf voor de klas staan. Drie uur les geven aan twee klassen. En het moet goed zijn ook want mijn stagebegeleidster komt direct kijken naar mijn derde uur. Spannend.

Dus hebben Zelie en ik een extra trui aangetrokken, de bijverwarming onder de tafel gezet om warme benen en voeten te hebben en zijn we hard aan het werken.

Het geeft toch op als je niet alleen moet werken.

Observeren

Vandaag kennis gemaakt met ‘mijn’ klassen, de klassen waar ik vanaf volgende week les aan ga mogen geven.

Ik weet niet goed wat ik ervan ga mogen verwachten. Het leek allemaal best mee te vallen en ik heb al een beetje mogen meedoen in de les. Niet les geven natuurlijk, maar de lessen hadden bijna allemaal te maken met recht en dus werd mijn mening af en toe gevraagd.

Ondertussen heb ik al een hoop informatie verzameld voor mijn eigen lessen. Tijd om alles eens in een echte les te gieten zodat ik er echt goed klaar voor ben volgende week.

Weekendwerk! Joehoe!

Hoera, nogmaals

Ik was het al helemaal uit het oog verloren, zo gerust was ik erop. Maar deze namiddag, toen ik met de dochter in de stad liep op zoek naar de laatste solden, viel mijn euro: ik zou mijn rapport vandaag krijgen.

Thuisgekomen zou ik onmiddellijk kijken, maar uiteraard was ik dat in eerste instantie nog eens vergeten. Maar kijk, het is er toch nog van gekomen. Na het eten toch nog gaan kijken en mijn vermoeden werd bevestigd: ik ben geslaagd voor mijn derde semester.

Het is dus officieel en nu mag ik ook officieel met mijn stage beginnen. Overmorgen heb ik al mijn eerste afspraak met mijn stagebegeleider en vrijdag ga ik op observatie in mijn stageschool en vanaf volgende week sta ik dan zelf voor de klas. Spannend.

Vanaf nu nog vier maanden …

De laatste loodjes

Weer twee dagen niet geschreven, maar daar zijn goede redenen voor.

Maandag vergadering met de schoolraad. Altijd wreed interessant. Altijd leuk om de verschillende opinies te horen over schoolzaken, de meningen te horen van mensen die volledig buiten de school staan, de leerlingen van de school zelf, de leerkrachten, de directie en uiteraard de ouders ook.

Dinsdag nog een schoolgerelateerde vergadering, deze keer met de klasafgevaardigden van de basisschool. Ik mocht de vergadering openen, wegens dat de voorzitter een beetje later zou zijn. Niet zo leuk als ge daar niet echt op voorzien zijt (ben normaal gezien de secretaris), maar het viel wel mee. Toch content toen de voorzitter opdook, daar niet van. Leuke vergadering gehad en een nog leukere navergadering. Gezellig bijgepraat, want met die opleiding was het lang geleden dat ik nog eens op mijn gemak kon kletsen met mijn vriendinnen en kennissen.

En dan vanavond weer weg en het is nu ook definitief: mijn korte vakantie-van-de-opleiding is voorbij. Vanavond was het namelijk de informatievergadering voor onze laatste semester, ook gekend als de semester-waarin-we-onze-stage-moeten-doen. Veel informatie gekregen en ik weet nu ook al wie mijn stagebegeleider gaat zijn (had gehoopt op M. en heb haar ook ‘gekregen’, joepie!). Ik weet nu ook dat het tijd wordt om toch al een paar dingen te beginnen voorbereiden, dus tijd om de studies weer op te nemen.

Het wordt nog eens een zeer druk semester, maar ik heb de indruk dat het toch beter gaat meevallen dan vorig semester. Ik voel mij toch al geruster en ik vermoed dat mijn stagebegeleider daar toch ook wat mee te maken heeft: ’t is een heel toffe, zeer correcte madam, iemand waar ik mij zeer op mijn gemak bij voel, dus alle commentaar die zij gaat hebben, weet ik dat ik dat niet verkeerd ga opnemen. De vakmentor op mijn stageschool is ook al een toffe madam waarmee het lijkt te zullen klikken, dus mijn uitgangspunt is al een pak minder zenuwachtig.

De laatste rechte lijn is ingeslagen. Op naar het einde.

Het is officieel

Het derde semester zit er nu ook officieel op.

Gisteren had ik mijn allerlaatste ’taak’: een gesprek met mijn lerares DCo (Didactische Competentie Oefenlessen). Geen examen, net zoals we voor DCp (praktijkinitiatie) geen examen hadden moeten maken. Wel een laatste evalutatiegesprek.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik een beetje vreesde voor dit vak, maar als ik terugkijk naar mijn semester viel het allemaal nog wel mee en dat bevestigde mijn lerares ook. Vorige week had ik al wat feedback op mijn taken teruggekregen en ik had die met een heel klein hartje opengedaan. Maar drie van de vier feedbacks waren bijna niets anders dan ‘goed’ en ‘zeer goed’. De vierde ging van ‘voldoende’ tot ‘goed’ (met hier een daar toch nog een ‘onvoldoende’, maar die waren serieus in de minderheid). Dus kon ik eigenlijk al weten dat het niet zo slecht was.

Gisteren dus het laatste gesprek en ook daar bevestigde de lerares dat het allemaal we goed zat en dat ik met een gerust hart mijn stage mocht vastleggen en voorbereiden.

Nog geen officiële resultaten, maar ik zie het over het algemeen wel rooskleurig: de examens zijn goed gegaan, het gesprek verliep vlot. Mijn rapport krijg ik pas op 30 januari, maar ik zal nu niet meer bang zijn om het te openen.

Ik heb nu een weekje rust achter de kiezen. Volgende week begin ik dan maar weer: ik mag al mee op een uitstap met mijn stageschool en dan zijn er nog lessen voor te bereiden. En ik kan dan ook weer beginnen aftellen: nog vier maanden en dan heb ik (hopelijk) mijn diploma Specifieke Lerarenopleiding.

Kick off

Het laatste semester staat voor de deur en dat is het semester waarin ik stage moet doen. Stage zoals in voor een echte klas staan in een echte school en les geven. Scary.

Maar vandaag een paar goede zaken.

Ik had al één stageplaats voor de helft van mijn uren en vandaag had ik een afspraak met de vakmentor. Een zeer aangenaam gesprek gehad en het ziet er naar uit dat het een goede samenwerking gaat zijn. Ik weet nu aan welke klassen ik les ga moeten geven en zelfs al welke onderwerpen ik ga geven wanneer. Bovendien heeft ze aangeboden om de andere helft van mijn stage ook te begeleiden, dus ik was direct een pak minder ongerust om niet aan mijn stageuren te geraken.

En toen kwam ik thuis en bleek nog een stageaanvraag aanvaard te zijn. Ik heb nu gewoon keuze te over.

Een gewicht is van mijn schouders gevallen want het tweede semester begint al over een goede twee weken. Nu kan ik op mijn gemak alles beginnen voorbereiden.

En zo

zit het er weer op voor dit semester. De lessen zijn gegeven, de examens zijn afgelegd (en zijn goed gegaan), semester drie zit er op.

Of toch bijna. Nog twee kleine details: morgen de laatste les en dan volgende week nog een feedback gesprek met de lerares didactiek.

Mens, ben ik blijk dat ik er (toch voor heel even) vanaf ben. Ik heb dan even de tijd om te rusten alvorens aan de stage te beginnen.

Examen deel 1

Vandaag mijn eerste examen gehad. EHBO. Ik had er serieus voor gestudeerd en nog goed ook, want ik vond het gemakkelijk, juist omdat ik het gestudeerd had. Het is dus goed gegaan. Heel goed zelfs. Een hele opluchting.

Er waren twee delen: eerst een schriftelijk deel, dan even buiten en dan één voor één terug binnen om het praktisch deel te doen. En daar op de gang herinnerde ik mij weer waarom ik ooit gezworen had nooit meer terug te gaan studeren: examenstress.

Want zelfs als ik weet dat ik het kan (zoals vandaag bijvoorbeeld) dan nog heb ik ongelooflijk veel stress. En zelfs als het ene deel al zeer goed verlopen is en ik bevestigd word in mijn ‘weten’ dat ik het ken, dan nog vermindert dat niets aan de stress. Dus sta ik gedurende het hele examen zo gespannen als iets.

Het gaat iets beter nu: een vergadering met schuimwijn kan dan wel helpen. Maar jongens wat ga ik content zijn als donderdagavond voorbij is.

Van de boog

Gisteren toch overdag nog wat flink doorgewerkt, want gisterenavond kregen we bezoek. Een combinatie van werk (of toch voor de toekomstige verbouwingswerken hier) en plezier, en dat is nog goed gelukt ook: er was een mooie afwisseling en er zijn knopen doorgehakt zodat we eindelijk vooruit kunnen.

Het was heel gezellig en het heeft deugd gedaan om eens met iets anders bezig te zijn en vooral, andere mensen te zien. Maar de vermoeidheid had mij ingehaald: ben ik toch niet in slaap gevallen zeker? Shame on me. Het was ‘gelukkig’ net op het moment dat het bezoek van plan was te vertrekken, maar toch.

Soit. Ik ben daarna maar onmiddellijk in bed gekropen en heb voor een keer een zeer goed nacht gehad: zeer vast geslapen en nog een klein beetje uitgeslapen ook deze ochtend. Ik voel me weer relatief kiplekker (ware het niet dat die sinussen nog niet 100% zijn, maar ook die zijn al een pak beter).

Vandaag en morgen zetten we psychologie even op kant (nog 30 blz. te gaan, dus dat zal wel lukken) om EHBO onder de knie te krijgen. Allez vooruit.

Zwoegen

Heb ik al gezegd dat het niet zo goed vlot? Enfin, ik mag eigenlijk niet klagen. Zit over de helft van vak één en als ik de hoofdstukken in mijn hoofd overloop heb ik verbazend veel onthouden. Langs de andere kant is dat eigenlijk toch niet zo vreemd, want we hebben vier werken moeten maken waarbij we telkens minimum vijf linken naar de cursus moesten leggen, dus dan leest ge hem wel al eens een paar keer grondig.

Maar waarom het niet echt vlot: de gezondheid wil niet mee. Ik slaap zeer slecht. Nachten waarbij ik de indruk heb geen oog dicht te doen. Het resultaat is dat ik doodmoe rondloop. Niet bevorderlijk om te studeren dus. Daarenboven doen mijn sinussen zeer lastig: hoofdpijn, verstopte neus, speirpijn, … Nog iets dat niet bevorderlijk werkt.

Ik loop er dus mottig bij zonder ziek te zijn. Leuk is anders. Alles gaat moeizaam en duurt dubbel zo lang waardoor het nog meer tegen steekt.

Gisteren heb ik mij een snipperdag genomen. Enfin, ik heb een heeeeel klein beetje gewerkt en het dan maar opgegeven. Het ging absoluut niet. Dus ben ik ’s avonds, na het eten, onder een dekentje gekropen in de zetel en heb daar een beetje half liggen slapen en half naar een film liggen kijken. Op tijd in bed, wegens doodmoe, maar weer een zeer ‘wakkere’ nacht. Bizar genoeg voel ik mij toch iets minder moe en mottig vandaag. Zijn het de dutjes die ik deed, of ligt het aan het feit dat ik blijkbaar toch meer geslapen heb dan dat ik de indruk had (misschien heb ik wel gedroomd dat ik wakker lag?), wie zal het zeggen.

Dus rap nog een beetje studeren, want vanavond komt er volk en gaan we de komende verbouwingen nog eens grondig bespreken. Spannend (en net als i. kijk ik daar absoluut niet naar uit, maar als het een beetje meezit is het hier ook voor de allerlaatste keer want de bedoeling is om deze keer af te sluiten met een volledig afgewerkte versie).