Herstart

Het nieuwe semester is begonnen en ik hou mijn hart vast. Er zijn de twee vakken uit het ‘modeltraject’ op vrijdag. Op woensdagavond en donderdagavond heb ik nu ook een cursus, onder de gedachte: het zal er niet gemakkelijker op worden, dus best die twee ‘kleine’ vakjes er gauw bijnemen.

Voor DCp-Didactiek oefenpraktijk op vrijdag (6 uur) en MBCo-Onderwijs en maatschappij op donderdag hebben we geen examen. Dat is het goede nieuws. Het ‘slechte’ nieuws is dat het zeer hard werken wordt. Of zoals onze leerkracht DCp zegt: als je elke week iets doet, dan geraak je er wel. Slik dus. DCp is wekelijks, MBCo is gecombineerd, wat inhoudt dat er 4 contact/lesmomenten zijn en dat we tussendoor zelf moeten leren en werken.

De twee laatste uren op vrijdag zijn dan POCp-Begeleiding. Wel examen, deel open boek en deel gesloten boek en een groepswerk en opnieuw mensen zoeken om het groepswerk te kunnen maken, maar het lijkt wel een leuk vak te worden. Vooral de lerares is zeer goed. Het is dezelfde eigenlijk als voor DCp en in onze eerste les DCp heeft ze ons al meer geleerd over DCa (didactiek van vorig semester, vak dat ik niet al te goed begreep met tijden) dan onze vorige lerares op een gans semester. Maar soit.

Het vierde vak is MBCL-Leerkracht en verantwoordelijkheid. Begint na de paasvakantie en zal dan zeven woensdagavonden intensief les zijn. De eerste les heb ik al gehad en het zullen lange woensdagavonden worden, maar het lijkt een goede leeraar en het zal denk ik leuk worden. Van wat ik gehoord heb zal het een lastig examen worden: open boek en alles moeten kunnen toepassen, maar dat is uiteindelijk één van de redenen dat ik deze vorm van opleiding gekozen heb.

Een semester goed op mijn tanden bijten, en dan kan ik ‘gewoon’ het modeltraject volgen met telkens nog 2 vakken per semester. Moet lukken, niet?

Eerste semester: definitief voorbij

Het is officieel voorbij, mijn eerste semester. De resultaten zijn binnen en al had ik al het gevoel dat het OK ging zijn, het is nog beter om het zwart op wit te zien.

Didactische competentie algemeen Theorie: 39,11/50
Didactische competentie algemeen OP: 3/4
Didactische competentie algemeen PP: 4,2/6

Communicatie en overleg Theorie: 25,07/30
Communicatie en overleg OP: 12,60/18
Communicatie en overleg PP: 9,00/12

Pretty proud of myself, al zeg ik het zelf.

Op naar het tweede semester, maar eerst nog een weekje ‘vakantie’, want het tweede semester wordt iets zwaarder (en vooral: de lessen beginnen toch pas volgende week).

Et voila

Het eerste semester zit er op. Allez, dat denk ik toch. Ik heb toch de indruk dat ik voor het laatste examen niet gebuisd zal zijn, en dat is uiteindelijk al wat telt. Sowieso heb ik mijn resultaten ergens einde volgende week en tot dan ga ik er mij echt niet meer in opjagen.

Het eerste semester viel beter mee dan verwacht. Ik had er schrik van, zo terug gaan studeren na 16 jaar, maar het bleek niet echt nodig. Alhoewel ik het mij toch wel af en toe beklaagd heb, zeker als er deadlines in zicht kwamen en ik die uit het oog verloren was.

Het eerste semester had ik mij voorgenomen een beetje een afwachtende houding aan te nemen. Beginnen bij de twee vakken die in het ‘modeltraject’ zitten en zien wat dat gaf. Het modeltraject doet er uiteindelijk 5 semesters over in plaats van 4 (met nog 2 kleine vakken in het 5e semester) en ik had mij wel al voorgenomen het op 4 semesters te houden. Tenminste, als die eerste semester meeviel. En dat deed hij dus.

Het eerste semester is voorbij en ik heb mij nu voorgenomen om het mijzelf volgende semester een beetje moeilijker te maken: opnieuw op vrijdag de twee vakken van het modeltraject, maar ’s avonds ga ik minstens één van de vakken van het 5e semester meepikken, misschien zelfs alletwee. Of eerder: waarschijnlijk zelfs alletwee. Want het derde semester wordt al intensiever wat echt lesgeven betreft en het vierde semester is stage, dus moet het nu eigenlijk gebeuren.

Het eerste semester van mijn opleiding zit er op. Nog 3 te gaan. Allez huppe!

Klik

Gisteren zag ik het helemaal niet meer zitten. Goed gestudeerd, daar niet van, en het ging wel vooruit, maar die klik tussen theorie en praktijk die kwam er maar niet.

Vandaag met lood in mijn schoenen herbegonnen: herhalen en herhalen en herhalen, zo tussen het voeren van de kinderen van hier naar daar. De moeilijkste hoofdstukken lagen in de auto en onder het rijden zat het te malen in mijn hoofd. Telkens ik een paar seconden had nam ik de bladzijden waar ik haperde, en naarmate de namiddag voorbij ging vlotte het beter en beter.

Vanavond dan met lood in mijn schoenen naar de computer. Ik had van mijn medestudenten gehoord dat we op het electronisch leerplatform (ELO – media in de didactische beginsituatie – ha!) zelftoetsen konden maken, dus ging ik dat maar eens proberen, er nog steeds van overtuigd dat ik de link tussen theorie en praktijk niet kon.

Maar ziet, ik verbaasde mezelf, want de meeste toetsen gingen zonder veel problemen. Zelfs de toetsen over de hoofdstukken die ik nog niet herhaald had gingen verbazingwekkend deftig (genoeg om niet te buizen dus, niet genoeg om het goed te doen).

En zo is mijn zelfvertrouwen direct weer hersteld. Blijkbaar heb ik ondertussen de klik toch gemaakt, zonder dat ik er erg in had. Joepie! Morgen vlieg ik er weer met volle moed (in plaats van met tegenzin) in. Ik zie dat examen vrijdag weer volledig zitten.

Oeps!

Er was een kink in de kabel. Ik ging vandaag studeren, maar dat was buiten de agenda gerekend, want ik had vergadering vanavond.

En ja, ik zou die afgezegd kunnen hebben, want in pricipe zijn we daar met 3 vertegenwoordigd, maar ik doe dat niet graag, verbintenissen afzeggen. En ook, uiteindelijk was ik daar toch de enige van de 3 wegens dat iemand zich op voorhand al had geëxcuseerd en de tweede persoon vlak voor de vergadering ook moest afzeggen.

En nu heb ik mij in mijn zetel geploft, en geraak ik er niet meer uit. Excuses genoeg dus.

Maar voor de vergadering heb ik gelukkig nog even de cursus open gedaan en een paar dingen zeer rap herhaald. Eerlijk gezegd, ik zie het niet echt zitten. De theorie is er, maar die toepassen in de praktijk, dat lukt al veel en veel minder.

Nog 3 dagen tijd om de klik te maken dus.

Pauze

Ik gaf mijzelf een pauze voor zaterdag en vandaag zou ik weer studeren. Ik had dat wel verdiend, want uiteindelijk had ik al anderhalve week gestudeerd voor het examen voor komende vrijdag, dus tijd genoeg. En ook: zaterdag is een ongelooflijk drukke dag als het op kinderactiviteiten aankomt, dus dat zou sowieso niet gelukt zijn.

Vandaag zou ik dan, tussen de ritten van hot naar her door (verjaardagdsfeestje voor Jan, balletrepetitie voor Zelie), dan wel studeren, of beter: herhalen wat ik tot vorige week al goed gestudeerd had. Maar ik moet toegeven: het is niet gelukt. Te lui enerzijds om mijn gat op te heffen, maar ook te druk anderzijds wegens over en weer lopen en picknicks maken en voor eten zorgen en achter de kinderen aanlopen. En dan plots is het avond en hebt ge geen fut meer om iets te doen.

Maar morgen vlieg ik er in. Echt waar.

Examen POCC

We zijn er van af. Pijn in mijn hand van het schrijven, want het waren epistels die gevraagd werden en ik ben het niet meer gewoon om zoveel te schrijven. Kramp in mijn hand als gevolg. Zelfs zo erg dat, toen ik mijn examen afgaf en ik er nog een nietje in moest kloppen, het niet ging wegens echt veel te veel pijn.

Maar het ging. Hoe goed, dat weet ik niet, maar ik denk wel goed genoeg om er door te zijn.

Nu tot zondag vrij nemen, zondag mijn lesvoorbereiding voor didactiek afronden en misschien zelfs alweer wat studeren en dan zeker maandag vollen bak voortdoen.

Geen nieuws is studienieuws

Niet veel te vertellen. Druk, druk, druk. Vooral druk op de ketel van het studeren.

Een mens is dat zo afgeleerd, na pakweg 17 jaar. En ik studeerde vroeger al niet graag, dus het is er niet op verbeterd.

Maar kijk, ik had geen paniek toen ik ontdekte dat ik de verkeerde cursus aan het blokken was en dat was niet nodig ook: het vlot, het leert goed en ik zit mooi op schema. Ik had mij trouwens misrekent: niet alleen de namiddag vandaag om te studeren, maar een volledige dag, want ik heb voor vandaag en volgende week donderdag een dagje vrij genomen op het werk. Maar tegensteken dat dat doet…

Gelukkig zijn er nog de pauzes, en zo eentje ga ik nu nemen: kinderen afhalen en dan ermee stoppen tot de kleinsten in bed zitten.

Damn it

Al weken zit ik te zoeken naar de details voor mijn examens en ik vond die maar niet op Dokeos: niets bij Didactiek, niets bij Communicatie. Ik meende mij te herinneren dat wij eerst examen didactiek zouden hebben, nu komende vrijdag, en de week daarop communicatie. Mijn vriendin dacht dat ook, maar stuurde voor de zekerheid toch maar een mailke naar de leerkracht.

Dat was vorige week en tot vandaag nog geen antwoord ontvangen. Dus begon ik op Dokeos nogmaals af te schuimen. Niets, niets, niets … tot ik bij de cursus ‘SLO’ kwam en daar het bericht vond, daterend van vrijdag, dat het examenrooster al weken bekend was en dat we dat konden vinden onder ‘documenten’.

Als de wiederweerga er dus naartoe, want het begint toch wel dringend te worden, nietwaar, en wat blijkt: vrijdag heb ik geen didactiek, maar communicatie.

Lap! De nachtmerrie van elke student: studeren voor het verkeerde vak.

Enfin, ik troost mij met de gedachte 1. dat ik niet alleen ben (heb onmiddellijk mijn vriendin gemaild) en 2. dat het geen verloren studieuren zijn want ik moet het examen toch nog doen.

Rap mijn andere cursus nemen nu en er aan beginnen: ik heb nog 2 namiddagen, 3 avonden en 1 voormiddag. Dat moet wel lukken zeker?

In mijn nopjes

Vandaag maar een halve dag les, in de namiddag. In de voormiddag moest ik wel bij de leerkracht komen voor een bespreking van mijn opdracht: een lesvoorbereiding maken.

In het begin van de cursus moesten we een lesonderwerp kiezen uit het leerplan en ik had er niet beter op gevonden dan de Wet op de Privacy uit te kiezen. Al goed en wel wat betrof de leerplanverkenning en het stellen van vragen en zo, maar toen moesten we een lesvoorbereiding maken en bleek dat ik toch wel een cursus nodig had.

Op naar de bibliotheek van de hogeschool waar alle cursussen voor alle vakken staan, dus ook voor het vak recht. Genoeg te vinden over burgerlijk recht, handelsrecht, sociaal recht, … maar nergens iets over de specifieke wetgeving zoals dus de Wet op de Privacy. Ik meld dit aan mijn leerkracht en zij zegt dat dat dus geen probleem is, want ik kan toch zelf een cursus schrijven?

Ik heb anderhalve maand naar materiaal gezocht, maar nergens vond ik iets met een deftige structuur … tot vorige week op het werk. Eindelijk een boek gevonden met alle materiaal in dat ik nodig had om de cursus te schrijven.

Gisteren dan aan het werk getogen: cursus schrijven, lesvoorbereiding maken, … Ik had vorige week al een basis gemaakt en die mijzelf per mail opgestuurd (toen ik in de mot kreeg dat de laptop het niet te lang meer zou trekken). Geopend, erop gewerkt, heel veel bewaard, … en toen het af was sloot ik mijn document ‘lesvoorbereiding’. Terwijl ik het sluit valt mijn euro: ik mag het dan wel regelmatig bewaard hebben, maar ik had het alleen geopend vanuit mijn mail, en dus nooit bewaard op de computer zelf.

Beginnen zoeken en de paniek steeg met de minuut want ik vond niets. Den anderen erbij gehaald en na een een tijdje was het verdict definitief: ik was het kwijt. Anderhalf uur werk naar de vaantjes. Ik mocht van die basis herbeginnen.

Gelukkig had ik maar één van de twee documenten kwijt: mijn zelfgeschreven cursus had ik, toen ik het merkte van mijn lesvoorbereiding, onmiddellijk bewaard op de computer.

Initieel was ik van plan om deze voormiddag gewoon naar de leerkracht te gaan en te zeggen dat ik mijn lesvoorbereiding kwijt was: het was ondertussen 22u45, ik was doodmoe en zag het echt niet meer zitten om te herbeginnen. Maar mijn basisdocument stond nog open (ditmaal wél al bewaard op de computer) en ik wou nog juist één klein dingetje veranderen, en ook dát klein iets er nog bijvoegen … en plots waren we een uur later en was mijn voorbereiding toch nog afgeraakt.

Vandaag stond ik mét voorbereiding én cursus bij de leerkracht en kreeg ik pluimen voor mijn goed werk. En content dat ik was van mijzelf.