Tag: School

Passie

Het zijn mensen zoals de persoon die ik vanavond hoorde, die mij sterken om door te zetten in de opleiding. Mensen die hun passie overbrengen zonder er iets te voor moeten doen, alleen al omdat ze er in geloven.

Vanavond kregen we een lezing van Wim Danschutter over ‘Herstelgericht onderwijs in een multiculturele setting’ en het was meer dan interessant. Niet alleen omdat die mens vertelde over zijn ervaringen in een multiculturele school, maar vooral omdat, ondanks alle moeilijkheden, hij zo ongelooflijk positief was en optimistisch en hij er na 12 jaar nog steeds volop in geloofde.

De passie waarmee die mens sprak, fantastisch.

De inhoud was ook zeer goed. Het uitgangspunt was wel ‘multicultureel’ en vooral het eerste deel van de lezing was zo’n beetje de ’theorie’ en de situaties. Maar in het tweede deel werden ook mogelijke oplossingen aangereikt, allemaal zeer praktisch, en die oplossingen kunnen eigenlijk toegepast worden in elke school, multicultureel of niet.

Na de lezing zei ik het tegen hem: als je hem zo bezig hoort, heb je direct zin om in zijn school te komen werken.

Teleurgesteld

Vandaag de tweede workshop in de opleiding. Ik had gekozen voor stemhygiëne, maar de lerares kon niet komen en dus moest ik aansluiten bij een andere workshop. Het werd ‘multimediale geletterdheid’ en zo content was ik van de workshop vorige week, zo teleurgesteld was ik deze week.

Niets bijgeleerd en een instructeur die blijkbaar de theorie kon geven, maar de toepassingen zelf niet kende. Los daarvan, wel ongelooflijk veel lol gehad met te prutsen in ons groepje, gewoon omdat we ons geamuseerd hebben, ook al bracht het niet echt iets bij bij de workshop.

Oh ja, het kan niet altijd fantastisch zijn en voor zover ik begreep was het ook nog maar de eerste keer voor die persoon, dus we zullen een beetje feedback geven zodat ze weten wat de verwachtingen waren en hoe ze daar eventueel rekening mee kunnen houden tegen volgend jaar (want het idee van die workshops, dat vind ik wel zeer goed en het kan effectief iets zeer nuttig zijn in de opleiding).

Geen brug

Op school van de kinderen en op het werk maken ze de brug en is het dus een lang weekend. Niet dat dat veel invloed heeft op mij, want ik werk toch niet op vrijdag. Maar ik heb ook geen lang weekend gehad.

Het werk maakt de brug, maar mijn school niet, en dus zat ik vandaag gewoon op de schoolbanken.

Nog een geluk dat Michel nu ook in Gent werkt en dat hij wel een dagje kon thuisblijven om de kinderen op te vangen.

Evenwicht

Er moet een nieuw evenwicht gevonden worden. Een nieuw evenwicht tussen kinderen, vrijetijd, werk en studeren.

Werkloos zijn maakt dat ge opeens zeeën van tijd hebt, zeeën die binnen de kortste keren verdwijnen en waarvan hier en daar een paar plassen overblijven. Het is zeer gemakkelijk om de tijd te vullen, namelijk, met andere dingen die nog interessant en leuk blijken ook.

Maar toen moest ik een deeltje tijd afgeven omdat ik een opleiding ging volgen. Een serieus deeltje tijd, want ik koos een opleiding waar veel voor moet gewerkt worden: presentaties voorbereiden, interviews doen, lessen instuderen, testen invullen, … En ik was nog niet goed en wel begonnen met een deel ‘vrije’ tijd daaraan te verliezen, of ik vond zowaar nieuw werk. Ondertussen blijft de vrijetijdsbesteding gewoon verder lopen: oudervereniging, buurtvereniging, Gentblogt, … (deze week 2 vergaderingen en 2 interviews) én, gezien ik ‘maar’ parttime werk, blijf ik koken voor de kinderen, komen ze na school gewoon naar huis en blijven niet op de opvang en ben ik nog steeds hun taxidienst.

Dus moet ik een nieuw evenwicht vinden, beter aan timemanagement doen, want ik kom nergens deftig meer aan toe: mijn taken worden ’s nachts gedaan, aan studeren kom ik (nog) niet toe, het is haasten om tijdig eten in huis te halen en klaar te krijgen en mijn vergaderingen worden voorbereid in het half uur voor ik moet vertrekken.

Enfin, ik geef mijzelf nog een beetje chaos tot na de herfstvakantie, en daarna is het structuur geblazen.

En nu ga ik mij klaarmaken voor een verjaardagsfeestje. Let the goodtimes roll.

Komt dat tegen

Dat is al een paar weken bekend, dat het vanavond avondshoppen ging zijn in Gent. Telkens ik de affiche in een etalage zag hangen, dacht ik, dat moet ik in mijn agenda zetten, maar uiteraard kwam het er nooit van.

Ik wou schrijven, vandaag een dag was als andere, maar dat klopt niet meer. Het is een nieuw ritme en ik moet er nog een beetje aan wennen. Maar tegen de middag ben ik al vrij en dus maakte ik een afspraak voor een opdracht voor de les, en wat dus een rustige namiddag kon worden werd een drukke. Een gezellige en succesvolle namiddig, daar niet van, maar toch een drukke.

Het werd uiteindelijk sprinten om op tijd op school te zijn en daarna was het tijd om de gewone routine van huiswerk, klapke, koken. Hetgeen we wel gewoon zijn.

Nieuwe routine en oude routine en het is mij dus volledig ontschoten, van dat avondshoppen. Ik ben er dus niet geraakt wegens volledig vergeten. En ook, zeer moe. Maar voor de portemonnee is dat wel goed nieuws natuurlijk.

Morgen weer lesdag, dus hoogtijd om er in te kruipen.

Observatie

Er is nu wel werk, maar ondertussen blijft de cursus ook verderlopen. Eén van de opdrachten was om een uurtje te gaan observeren in de klas en dat deed ik dan deze voormiddag.

’t Was wel interessant, hoe zo’n klas werkt en hoe de leerkracht daarin staat. Het was blijkbaar niet de meest eenvoudige klas en de spanning was er soms te snijden. Toen ik vroeg of het door de desinteresse van de les zelf kwam, of door een desinteresse in school in het algemeen, dacht de leerkracht dat het eerder dat laatste was.

Het doet je wel nadenken, want als ik zelf les zou geven, zou ik een gelijksoortig onderwijs terecht komen, en een dergelijke klas is niet echt aanmoedigend. Maar tegelijk zit je wel te denken hoe je het zelf zou proberen aanpakken. Of anders gelijkstaat aan beter of slechter, of of het niet echt uitmaakt hoe je zo’n klas aanpakt, aangezien het hen zelf weinig kan schelen.

De leerkracht was iemand met 20 jaar ervaring, dus die wist heel goed wat gedaan moest worden om de klas in de hand te houden, maar het bleef een lastige oefening.

Enfin. Weer een opdracht achter de rug. Nu nog het verslag schrijven, maar daar heb ik nog wel even de tijd voor.

Rondleiding

Vanavond een infoavond van de humaniora. We moeten het onder ogen zien, maar onze kleine meid wordt groot en trekt dus volgend jaar naar de ‘grote’ school. Dus informeren is de boodschap. De ouders dus, niet de kinderen. Zelie is er vorig jaar al op bezoek geweest en was direct verkocht. Nu was het dus voor den anderen en ik.

Veel van de info had ik al ooit eens gekregen. Dat hebt ge als ge in de oudervereniging zit en bij de klasafgevaardigden en toch naar zowat alle infoavonden op school gaat, want de filosofie van de basisschool en de humaniora zijn zeer gelijklopend. Maar het was toch wel interessant en er zijn dus wel degelijk verschillen. Het zou raar zijn moesten er geen zijn.

Het leukste vond ik de afsluiter: we kregen nog een korte rondleiding door het gebouw en zagen enkele lokalen. Raar maar waar, in al die jaren was ik nog nooit op bezoek geweest in het gebouw.

En nu zijn we weer wat informatie rijker en een stapje dichter.

Nieuwen term

Het is gelukt, mijn ‘campagne’ (geen dus) want vanavond ben ik herverkozen voor een nieuwe term van 2 jaar bij de oudervereniging. Toen ik de uitslag hoorde merkte ik toch dat ik toch zenuwachtig was geweest. Daarna een ongelooflijk fijne lezing gehad.

Het onderwerp van de lezing, Opvoeden volgens Ignatius, was ongelooflijk interessant. Ik dacht vooraf dat het saai ging zijn, ik mag daar eerlijk in zijn, maar de spreker bracht het onderwerp echt tot leven. Veel te weinig mensen die komen luisteren zijn, maar die afwezigen hadden ongelooflijk ongelijk. Echt waar. Dit is echt geen reclame voor de school of de spreker, maar het was ongelooflijk interessant gebracht en iedereen zat met de spreekwoordelijke open mond te luisteren.

Dus voila. We staan de komende twee jaar nog eens ten dienste van de school en een interessante avond er gratis en voor niets bovenop.