Tag: verjaardag

Dino’s en feesten

Vele maanden geleden zag ik een poster hangen met een dinosaurus op. Een beetje dichterbij gekomen wegens dat er hier toch een paar kinderen rondlopen die zot zijn van dino’s en dan vraagt ge u misschien al eens rapper af waarvoor ze reclame maken. Bleek dat het over een voorstelling ging van de BBC reeks Walking with Dinosaurs, maar dan met échte dino’s. Allez: een soort poppen (uiteraard) maar wel levensgroot.

In zo’n geval kunt ge maar één ding doen: kaarten bestellen en dat deden we dus ook, voor de voorstelling van deze voormiddag. En ik moet zeggen: het was zeer de moeite waard. Impressionant. En ook al zou ik niet onder de indruk geweest zijn, alleen al om de gezichten van de kinderen te zien was het de moeite waard. 2 maal 40 minuten met een pauze van 20minuten. Een bomvolle zaal. Zo te zien volledig uitverkocht en iedereen serieus onder de indruk.  Ge zoudt van minder als er plots een T-Rex voor uwen neus staat.

De timing kon, achteraf gezien toch, niet meer perfect zijn want deze zomer werd het 9e verjaardagsfeestje van mijn neefje, oudste zoon van mijn broer die in Nederland woont, op deze namiddag vastgezet. Antwerpen ligt op 1/3e op de weg daarnaartoe, dus konden we gewoon doorrijden.

En zo hadden we een prachtige dag. Eerst de verwondering over de dino’s, daarna een zeer aangename namiddag in Nederland bij mijn broer, schoonzus en onze gezamenlijke familie en alle 14 kinderen. Gooi daar nog 3 buurkinderen bij en ge kunt u de bende (en chaos) inbeelden. Maar wijs en plezant, al was het al maar om nog eens allemaal samen te zijn, allemaal samen te kúnnen zijn (met de nadruk op ‘allemaal’).

Tiener

Het is officieel: we hebben sinds vandaag onze eerste tiener in huis. Tenminste, als je de term letterlijk neemt.

Vandaag is onze oudste en dus eerstgeborene 10 jaar geworden en we hebben het gevierd zoals zij dat wou. Geen verjaardagsfeest voor de klasgenootjes. Gezien de toestand van het afgelopen jaar had ze daar (verstaandelijk) geen zin in.

Wat dan wel? Haar vriendinnetje van in de straat en een ander vriendinnetje zijn hier komen ontbijten en/of middageten. Daarna zijn we naar de bierfeesten in Oudenaarde getrokken alwaar mijn zus en haar gezin en mijn papa zich bij ons gevoegd hebben.

Kadootjes, vriendinnen, straattheater, ijsje, drinken, familie, braadworst, zon. Ze heeft een prachtige dag gehad en dus een prachtige verjaardag.

Nog een gelukkige verjaardag zoetje.

Weeral een jaartje meer

’t Was vandaag nog eens een verjaardagsfeestje bij mijn zus. Het laatste voor haar dit jaar. Al haar kinderen zijn intussen een jaartje ouder.

The usual suspects waren er: zus en gezin (uiteraard), papa, schoonouders en schoonbroer en gezin. En onze voormalige kuisvrouw die nu een vriendin van de familie is. Altijd wreed leuk en gezellig.

Het feestvarken wordt binnen een paar dagen 6. Jongens, wat vliegt de tijd.

Dubieus gevoel

Straks vertrekken we naar Nederland, naar mijn broer. Zijn jongste is 7j geworden dus reden om te feesten.

7j, dat betekent ook dat het dus zeven jaar geleden is dat mijn moeder overleden is. Elke verjaardag van mijn neefje doet mij daar weer aan denken. Enfin, nog eens extra, want ik moet daar regelmatig aan denken, daar niet van. Mijn neefje werd namelijk een week na het overlijden van mijn mama geboren. En zijn verjaardag is niet de enige, want mijn metekind, de oudste van mijn zus, is een goede week voor het overlijden van mijn mama geboren.

De associatie is niet altijd leuk, maar gelukkig bederft het het feest nooit. Mijn neefjes zijn schatjes en het is gewoon puur toeval, dus laten we het niet aan ons hart komen.

Maar dit jaar zit er toch een beetje een wrang gevoel dat een beetje knaagt want het zal voorlopig het laatste feest zijn dat Michel meemaakt en ik maak mij toch wel zorgen. Langs de andere kant, we kunnen er maar extra van profiteren.

Elf

Dat is het magische nummer van de dag.

Elf kinderen liepen hier vandaag rond in huis met leeftijden van 2 tot 11 jaar. Vandaag kreeg Jan immers zijn verjaardagsfeestje voor de schoolvriendjes en dan blijven er algauw nog wat vriendjes/zusjes/broertjes ook plakken.

Het lijkt allemaal goed te lukken. We zijn even naar de speeltuin geweest, tot het gelijk begon te regenen (dikke druppels begonnen uit de lucht te vallen) maar tegen dat we goed en wel binnen waren was het eigenlijk al gestopt.

Tegen dat we terug waren was het al tijd voor pannenkoeken en we hebben niet gezongen, want Jan vindt dat helemaal niet leuk. Ze moeten gesmaakt hebben, want er is er geen één meer over. Daarna zijn ze boven gaan spelen en ik hoor ze niet meer (en het zal natuurlijk wel helpen dat de deuren dicht zijn).

Ondertussen zijn er al twee naar huis en binnen een kleine tien minuten zullen de andere ouders één voor één toekomen.

Een leuk einde van de vakantie, dat wel.

5

Dat is HET cijfer van vandaag: 5, vijf, cinq, sixfive, … want dat is de leeftijd die Jan vandaag bereikt heeft. Technisch gezien eigenlijk nog niet: hij is maar rond 22u geboren, maar dat zijn details.

En zo kreeg hij deze ochtend al:

  • een serenade van zijn moeder (ondergetekende dus) op zo’n luide én valse toon (ik ben namelijk verkouden, niet dat dat echt iets uitmaakt, daar niet van) dat heel de gebuurte ervan uit zijn bed is gekomen; heel de gebuurte behalve zijn grote zus natuurlijk
  • kussen van iedereen
  • een kadootje in de badkamer waar hij zeer content mee was (een monster)
  • een kadootje dat hij op de trap vond waar hij ook zeer content mee was (monster #2)
  • een kadootje aan de ontbijttafel waar hij ook zeer content mee was (monster #3)
  • een hele zak vol (zelfgebakken) cakejes om in school uit te delen aan de klasgenootjes
  • drie dikke kussen van zijn juf waar hij zogenaamd beschaamd over was maar ge moest hem zien weghuppelen achteraf 🙂

en dat was dus alleen al zijn ochtend. Deze namiddag is hij bij mamie en grandpère en ik vermoed dat hij daar ook serieus zal verwend worden. Deze avond zal er een doodgelukkig kind in bed kruipen, daar ben ik van overtuigd.

Mens, wat worden die gasten rap groot.

Oh kadooh!

Ha. Ik heb nog niet gezegd wat een leuk kadoo ik gekregen heb voor mijnen verjaardag van den anderen. Nu, mensen die ook bij hem lezen zullen het eigenlijk al weten, maar datoeternietoe.

Op de avond van mijn verjaardag hadden wij vergadering van het Project en daarvoor komen we dan wel eens samen om eerst iets te eten. Hij was er al, toen ik toekwam en eens ik neerzat gaf hij mijn kadoos. Jawel, met een ‘s’ erachter.

Eerst een doos pralines van Neuheus. Met chocolade te geven zit ge altijd veilig bij mij. Eerste kadoo geslaagd dus. Daarna volgde een kleinere doos. Er stond een foto van John Lennon op en toen dacht ik eerst ‘de verzamelde collectie van de Beatles?’ maar dat werd direct verworpen wegens te klein om CD’s te kunnen zijn. Doosje open gedaan en wat zat daarin? Een I-pod touch, al gevuld met mijn lievelingsfilms, leuke series en tientallen foto’s van de kinderen.

Of ik er al geniet van gehad heb? En of. Series bekijk ik op de trein van en naar het werk. Daarvoor bekeek ik mijn series op mijn computer, maar dat was zo omslachtig. De computer moest opgestart worden en dat duurde wel even (paswoorden, opladen, folders openen, programma’s openen, …). De kwaliteit was dan wel goed, maar ik moest regelmatig mijn muis bewegen of ik zat met een zwart scherm. En met zo’n open laptop rondlopen is ook niet echt handig.

Met de I-pod is er dus geen enkel probleem meer. Open in een wip. Zonder problemen en wachten switchen tussen muziek en video. Het dingske kan handig weggestoken worden en nu heb ik altijd foto’s van de kinderen bij om erover te kunnen ‘stoefen’.

Mijn zoetje weet toch altijd leuke kadoos te kiezen (én het zou een tweedehands zijn zodat ik ook een beetje gerustgesteld ben kwestie van de prijs en zo).

Hieperdepiep + 2

’t Is zo druk dat ik er nog geen tijd voor gehad heb, maar maandag mocht ik een dubbele verjaardag vieren.

3 jaar voor mijn blog. Het begint al een ferme kleuter te worden. En dan nog eens 3 jaar (OK, er staat nog een cijfertje na, maar dat zijn details) voor mij.

Dus: hieperdepiep + 2 dagen voor mijn blog en voor mijzelf! (en aan iedereen die mailtjes en berichtjes stuurde: vreselijk bedankt. Mijn hart zwol van contentement).

En nu ga ik rap weg om verder te doen met drukdoen (vergadering binnen 8 minuten).

Happy B-day

Vandaag is het de verjaardag van een zeer fijne mens. Er is een drink, maar met dat wij normaal gezien later gingen thuis zijn hebben wij niet voor een babysit gezorgd. Ergens jammer want ik had er graag bij geweest. Langs de andere kant: ik heb echt geen fut meer na vandaag.

Den anderen is er wel naartoe, met een kadootje. Ik denk dat hij het een leuk kadootje gaat vinden. Maar ik wijk af. Den anderen, die dus geradbraakt was na een dag pretparken, is er naartoe om het kadootje af te geven en zou ’ten hoogste een half uurken’ weg zijn, wegens … geradbraakt zijn dus van een dag pretparken.

Ik geloofde niets van die uitspraak want ik ken mijnen vent wel een beetje goed, en zie, we zijn nu twee uur later 🙂

Eind goed al goed

De twee verjaardagsfeestjes zijn zonder enig probleem verlopen.

Zaterdagvoormiddag ging vriendin één al naar huis. Een beetje ervoor had ik al een sms gekregen of het goed was dat vriendin twee zou blijven tot de start van Louis zijn feestje. Vriendin drie ging blijven tot het einde van Louis zijn feestje.

De meisjes hadden zich blijkbaar zeer goed gehad. Ook al was er een ‘mix’ van vriendinnetjes uit verschillende gebieden (twee van school, één uit de straat en één dochter van vriendin van ons), het klikte duidelijk en meer moet dat eigenlijk niet zijn.

Tegen 14u kwam dan de volgende lichting vriendjes aan. Uiteindelijk zijn er nog negen kinderen bijgekomen en waren er dus 14 kinderen in huis en raar maar waar, alles is fantastisch verlopen. Geen geruzie en geen gekibbel en alle kindjes hebben zich blijkbaar goed geamuseerd. Toch goed genoeg om, als hun ouders kwamen, vlug weer naar boven te lopen om zich weg te steken en nog niet naar huis te moeten.

Vier gelukkige en moeie kinderen ’s avonds afgezet bij mamie en grandpère. De twee kleinsten zelf nog in bed gestoken (met hulp van mamie want Anna was het er blijkbaar niet mee eens om niet in haar eigen bed te liggen) en dan samen met Michel naar een verjaardagsfeestje getrokken.

Zalige avond: veel vrienden, veel kletsen, veel drinken (zonder alcohol want ik moest nog rijden) en uiteindelijk Michel om 2u gesmeekt om naar huis te gaan want ik zat erdoor. Maar absoluut geen spijt van een ongelooflijk fijne avond.