Tag: Vrienden

Uitgaan

Het is zo ver: onze huismus (Louis) had besloten dat hij ook wel eens wil uitgaan. Met de vrienden van de scouts ging hij gisterenavond naar een chirofuif in Beervelde. Go figure.

Maar daarvoor was er eerst BBQ bij ons met twee scoutsvriendinnen en de papa van één van hen (een vriend van ons, dat wel). Het plan: de papa voert ze naar de fuif en ging dan naar huis wegens afgepeigerd want rechtstreeks komende van een weekje Parijs met de dochter. Ik haalde ze dan ’s nacht op en ging hen mooi terug thuis afzetten.

De afspraak was dat ze tot 1u mochten blijven: het was voor de meesten de eerste fuif. Ik was zeer benieuwd of het Louis ging bevallen.

Zorgen om niets, want om 23u kreeg ik al een sms met de vraag of ze tot 2u mochten blijven. Direct erop een sms van de papa dat het OK was voor hem, dus antwoordde ik maar dat het ook goed was voor ons.

Toen ik ze dan om 2u ophaalde waren ze allemaal zeer enthousiast en ongeveer het eerste dat Louis zei was dat hij dat nog wilde doen.

Ik zal maar blij zijn zeker dat hij dan tenminste van achter zijn computer komt 😉

Drukke week ahead

Als de week ingezet kan worden met een vrije dag is dat altijd leuk, zeker als die vrije dag dan een prachtige dag is die we kunnen doorbrengen in de tuin bij vrienden. Zalig.

Er waren pannenkoeken, taart, ijs, cake, … Er waren heel veel kinderen, groot en klein (4 van (bijna) 17 jaar, 1 15-jarige, 1 12-jarige, 1 11-jarige, 1 10-jarige, 3 4-jarigen). Er waren de volwassenen die veel bij te praten hadden. Er werd nog volk uitgenodigd door de jongeren omdat die toch om de hoek woonde. Er werd met de waterbaan gespeeld (vooral door de kleuters) en op de trampoline gesprongen (door alle kinders) en er werd zelfs op Pokémon gejaagd (of er werd toch naar gezocht) en gezelschapsspelletjes gespeeld.

Een ideale manier ook om de batterijen op te laden, want van alle kinderen zijn er 8 mee naar huis gegaan met ons. Dat is het aantal dat volgende week bij ons blijft slapen: onze eigen 4 natuurlijk, dan A en Z en ook nog L en S, vriendinnen van Zelie die samen met haar volgende week kamp geven als moni.

Van de 8 kinders zullen er de komende week wel 6 (7) niet of amper thuis zijn wegens kamp (geven): Louis doet een MakeIT camp, Zelie en haar twee vriendinnen geven dus zelf een kamp. A en Z gaan voor het eerst afzonderlijk op kamp (zo kan den anderen de komende week ook nog wat gaan werken). Jan vertrekt dinsdagavond met zijn vriend naar zee tot donderdag en Anna blijft thuis. Eigenlijk is ze alleen woensdag alleen thuis (en daar kijkt ze naar uit) want donderdag neem ik een vrije dag om dan samen met haar Jan af te halen aan zee.

Ne mens zou moe worden van alleen het gedacht.

Het zit er weer op

En dat hebben we dus ook weer overleefd: Gentse Feesten 2016.

Er was een planning, maar in tegenstelling tot voorgaande jaren werd die eigenlijk niet echt gevolgd: het was meer een informatieblaadje van mogelijke dingen om te doen dan een planning om te volgen. Resultaat: dagelijks werd die dan ook gewijzigd: er werden dingen afgevinkt, verplaatst, verschoven, afgelast en bijgevoegd. Alles mocht, niets moest. Zeer relax.

De kinderen waren minder mee: Zelie werkte in de ochtend en sprak in de namiddag en avond veel af met haar eigen vrienden; Louis is een echte puber momenteel en wou liefst gewoon niet buitenkomen (af en toe lukte het wel, maar meestal onder zwaar protest) en Jan trad op met zijn dansschool, zodat hij ook minder mee kon (en eigenlijk mee wou gaan). Ik was dus voornamelijk in gezelschap van Anna (en de pleegkindjes, als ze er in het weekend waren). Uiteraard zijn we naar Jan gaan kijken op de Korenmarkt, want ze mochten zelfs op het podium daar optreden! Machtig om zien.

Langs de andere kant: den anderen was wél meer mee en ging zelfs zonder gezelschap de Feesten rond (en zat dan vooral bij de buren) en zag zo zijn eigen ‘helden‘ optreden. Zeer leuk om zien.

Dit jaar veel meer Puppetbuskersfestival gezien dan vorig jaar, maar dat had er vooral mee te maken dat op de programmatie van MiramirO veel minder gratis voorstellingen stonden, zodat de combinatie beter lukte en er dus veel minder overlappingen waren.

Een aantal heel mooie dingen gezien en ook een aantal mindere of dingen die minder ‘mijn’ ding waren.

Onze jaarlijkse traditie van aperitief-voor-het-vuurwerk en daarna vuurwerk-bekijken-met-vrienden voortgezet en genoten van de avond, het gezelschap en het prachtige vuurwerk: echt een machtige combinatie dit jaar van muziek en lichtspel.

Een paar keer uit geweest (jaja, ’s avonds hebben zij mij ook opnieuw gezien) en de rust en vriendschap gevonden op een zalig binnenterras waar het zeer aangenaam vertoeven was maar ook heel gevaarlijk was om te blijven plakken.

Uiteraard zelf ook regelmatig bij de ‘buren’ binnengesprongen: steeds een zeer aangename plek om te vertoeven. Apart dat wel, maar toch komen we elk jaar terug, al was het maar om de kinderen te laten verminken of een verhaaltje voor het slapengaan te krijgen.

Voor de rest veel rondgewandeld met de (pleeg)kinderen en genoten van het goede weer dit jaar (zon is toch nog altijd veel aangenamer dan gietende regen 😉 ) en vooral, van het mindere volk op de Feesten: lekker druk maar je moest tenminste niet over koppen lopen. Gewoon aangenaam.

Tijd om te gaan slapen en te beginnen aftellen naar volgend jaar.

PS: foto’s van den anderen, uiteraard

Weer voltallig

De laatste van onze bende is ook terug thuis. Deze namiddag gingen we Jan afhalen aan het station en hij zag er zeer gelukkig én moe uit. Nochtans beweert hij voldoende geslapen te hebben.

10 dagen kamp zitten er ook weer op. Ik mag dus nog een paar manden was proper krijgen de komende dagen. Dat gecombineerd met de Gentse Feesten betekent dat het druk zal zijn.

Vanavond zijn we alleszins al eens een stapke in de wereld gaan zetten en hebben we De langste fanfare zien vertrekken. Direct ook vrienden tegengekomen en dus afgesproken voor iets later en voor we het wisten was het dus al zeer laat.

Maar: goed begonnen is half gewonnen, nietwaar 😉

Salonconcert

Gisteren een mailtje in de bus:

Beste vrienden,

Gabriel Rios houdt morgen – donderdag 14/7 om 20u  – een try-out in ons huis.

Indien grote fan, zijn jullie meer dan welkom!!  (Ook welkom als je Gabriel Rios nog moet ontdekken trouwens  😉

Wel graag een seintje geven, want er zijn slechts 50 plaatsjes te geef.

Met vriendelijke groeten

En ja, ik ben wel fan. Ik heb hem al 2 keer zien optreden (1 x op Polé Polé, 1 x met El Tattoo del Tigre) en vond het meer dan goed. Dus direct geantwoord dat ik erbij zou zijn.

En zo zaten we met 68 personen (ja, die 50 man kon blijkbaar echt niet aangehouden worden 🙂 ) vanavond bij Gabriel op de schoot, in een zeer intieme en mooie omgeving.

Het zou zogenaamd een try-out zijn, maar daar hebben wij niets van gemerkt: alles liep vlot, geen haperingen en veel ambiance. Hij en zijn band hadden er duidelijk veel plezier in, met als resultaat: wij ook.

De mensen die vrijdag op Boomtown zullen gaan kijken, zullen niet teleurgesteld zijn.

Gentblogt is dood. Leve Gentblogt!

Kijk, het is niet omdat we de site op zich hebben stopgezet, dat wij elkaar niet meer horen of zien. Al die jaren samen werken en op stap gaan, dat heeft nu eenmaal gevolgen en zo hou je er toch wel een hoop vrienden aan over.

En vrienden die jaar in jaar uit met elkaar naar de Feesten gaan, een dergelijke traditie zet je niet zomaar stop.

voorbereiding GF

Dus kwamen we samen bij Pharailde, bekeken we het programma van de Gentse Feesten, bekeken we onze eigen voorkeuren, legden we alles samen en maakten aanpassingen waar we dachten dat het toch nog dat ietsje leuker zou zijn om samen naar de voorstellingen te gaan.

Gentse Feesten: we zijn er klaar voor!

Voedselorgie

Het was een weekend van veel en lekker eten. Ge zult dat zien, dat dat altijd allemaal samen valt.

Donderdag was het de laatste kookles en dat houdt in dat wij (als studenten) niet zelf koken, maar naar Brugge gaan en verwend worden door de school met een driegangenmenu. Het was, net zoals vorig jaar, wel erg lekker (maar voor mij mochten de porties toch wat groter geweest zijn).

Vrijdagavond mijn maandelijkse afspraak met de vriendinnen. Een ‘nieuwe’ zaak uitgeprobeerd in Gent, Bodo, en ja, het was lekker, maar vooral: opnieuw uitstekend gezelschap en dat maakt de maaltijd des te lekkerder.

Gisteren dan ‘geëindigd’ met zelf te koken, samen met den anderen natuurlijk. Bleek namelijk dat de nieuwe partner van een vriend, vroeger nog een collega was van Michel zijn neef, toen hij in Italië werkte. Neef en vrouw uitgenodigd, vriend en partner uiteraard ook en een heel gezellige avond rond onze tafel doorgebracht.

Veel en lekker gegeten dus de afgelopen dagen, maar ook en vooral veel genoten.

Nog 20, 19, 18, …

uur en dan zijn we weg. ‘We’ als in ‘Jan en ik’. Op naar Spanje.

Toen we begonnen aan de voorbereiding hebben een andere mama en ikzelf ervoor gekozen om met de auto te gaan: zij met haar 2 zonen, ik met de mijne. Samen met 5 dus. De reiskost zou ons voordeliger uitkomen én we konden dan over een auto beschikken als we eens los van het tornooi iets wilden gaan bezoeken.

Morgen om 17u zijn we afgesproken om te vertrekken. Ongeveer gelijktijdig met ons vertrekken ook 2 papa’s met hun zonen en we spreken af in Luxemburg. Vanaf daar rijden we samen. ‘Samen’ als in, in dezelfde richting en we spreken onderweg in bepaalde tankstations af, maar niet als in constant achter elkaar rijden en eventueel op elkaar wachten. Gene stress, dat is het moto van deze trip.

K. en ik zien het goed zitten, zowel de roadtrip als het verblijf daar. Een kleine week, en dan zijn we weer terug. Tot later.

Oude vrienden

Daarnet een mailtje in de box met als titel ‘You in town Wednesday’.

Zalig, zulke mails. Het komt van een vriend uit het buitenland die in België passeert terwijl hij een roadtrip doet en dus bij ons zou logeren als het past. En natuurlijk datte, dat dat past. En zelfs moest het niet passen, zouden we wel maken dat het past.

Het zijn het soort mails dat mij ook doet denken aan mijn studententijd, toen alle afspraken veel spontaner gingen met minder planning vooraf. Zeer relaxet.

We hebben hem in 3 jaar (of is het ondertussen weer al langer?) niet gezien, maar we weten dat het net zal zijn alsof we hem gisteren nog zagen.

Superheld

Zelie heeft vorige zomer haar attest animator in het jeugdwerk gehaald. Zij deed dat bij Freetime en hield er een pak vrienden aan over en vooral veel enthousiasme voor de job.

attest animator

Zoveel enthousiasme dat ze ging samenzitten maar haar BFF en mede-animator en zij gewoon samen zelf een volledig kamp hebben ineengebokst: Big Hero 6. Het stond voor het eerst geprogrammeerd deze vakantie en het was voor hen ook een beetje afwachten wat het ging geven. Maar kijk: de week is (bijna) voorbij en het bleek een schot in de roos te zijn. Zelf waren ze doodenthousiast na afloop van elke dag (en ook doodmoe), en de kindjes vinden het blijkbaar allemaal ongelooflijk wijs.

Supertrots ben ik op mijn madam én op haar vriendin.

Moest er iemand nog geïnteresseerd zijn: de organisatie vind het zelf blijkbaar ook een zeer leuk concept. Zo leuk dat ze, vóór het kamp, al gezegd hadden dat ze het twee maal zullen programmeren voor de zomervakantie 2016. Fantastisch toch!