Van uitstel komt afstel, wordt er wel eens gezegd, en als ik zo voortdoe zal dat nog kloppen ook.
Dus vanavond maak ik van mijn hart een steen en begin er aan: de grote kuis in mijn huis.
Er zijn eigenlijk maar twee avonden meer dat ik het kan doen want vrijdag moeten we verhuizen. Niet ‘moeten’ in de zin van dat we weg moeten bij mijn schoonouders, maar ‘moeten’ in de zin van dat vrijdag ook voor mij de Paasvakantie begint en dat er te veel te doen is de komende vakantie en daarvoor moet ik in ons huis zijn om het nodige te kunnen voorbereiden.
Dus blijft deze avond en morgenavond over, want kuisen met vier kinderen rond u, dat gaat niet echt.