Kermis

Het was hun vorige week al beloofd, dus vertrokken we deze namiddag naar Oudenaarde om met mijn zus en haar gezin naar de kermis te gaan.

Mijn papa trakteerde (dankuwel papa) zodat wij met vier volwassenen en vijf kinderen (Anna gaat nog niet op de molens, waar) een (financieel toch) onbezorgde namiddag hadden.

Zowat alle molens gedaan waar de kinderen op konden en we hebben allemaal genoten.

Zelie is met tante Sofie ook nog op de Breakdance geweest en tante Sofie, nonkel Andy en ikzelf zijn met vier van de vijf kinderen (de oudste van mijn zus had daar geen zin in) zelfs op de rups geweest.

Jan zat bij mij en eens de rit begonnen was begon hij het niet meer zo leuk te vinden. Eerst was er de rit vooruit en halverwege zei hij al dat hij eruit wou. Maar dan moesten we nog achteruit.

Eruit willen of niet, leuk vinden of niet, schrik had hij niet. Hij heeft absoluut niet geweend of geroepen.

Eens eruit was hij eerst nog een beetje onder de indruk, maar na een minuut of twee kwam hij naast mij lopen met een enorme glimlach op zijn gezicht en zei: “Dat was leuk hé mama”.

The mind boggles 😀

Maar we hebben een prachtige namiddag gehad. Vanavond waren we nogal laat thuis, dus zal het morgenvroeg niet zo leuk zijn als ze er om half zeven uitmoeten. Maar zoals hun papa altijd zegt: ‘een kermis is een geseling waard’.