Opluchting

Na een tweetal weken door allerlei omstandigheden niet naar mijn zus te kunnen gegaan geweest zijn ben ik eergisteren voor het eerst terug geweest.

De opluchting de dag nadien, het had geen naam. Zo’n hemelsbreed verschil. Toen ik het haar vandaag zei, kwestie dat het anders wel helpt maar zo’n onmiddellijk enorm positief resultaat had ik nog nooit gehad, zei ze dat het maar normaal was: niet alleen mijn bekken zat volledig geblokkeerd maar mijn hele rug (anders is het dus voornamelijk mijn bekken).

En toen vielen de puzzelstukjes ineen: ze had aan mijn hoofd zitten trekken en doen (wat ze dus anders niet doet) en op plaatsen zitten duwen en trekken die ze ook niet zeer regelmatig doet en vandaar dus dat ik mij zo goed voelde nadien. Twee weken zonder behandeling is dus niet wreed positief.

Vanavond terug geweest en volgende week sta ik er ook voor twee dagen op en hopelijk laten de agenda’s toe dat het de komende weken telkens twee keer per week kan, alhoewel ik al zie dat ik over twee weken weer een dinsdagavond vergadering heb maar tegen dan zal het al een stuk beter gaan met de rug.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *