En zo is vaderdag nog eens achter de rug.
In tegenstelling tot vorig jaar ben ik dit jaar een betere dochter geweest. Geloof het of niet, maar vorig jaar was ik zelfs vergeten mijn papa te telefoneren. Mens, heb ik mezelf toen voor het hoofd geslagen. Slechte dochter, San. Foei!
Dit jaar zou mij dat dus niet overkomen en het is mij gelukt ook. Wauw. Prestatie (niet dus). Voor vaderkesdag dit jaar hebben wij (den anderen en ik dus) mijnen papa gisteren uitgenodigd voor een etentje in een restaurant naar zijn keuze. Het enige dat hij moest doen was reserveren voor drie, en dat heeft hij gedaan.
Het werd een heel gezellige avond in de Wine & Dine met heel lekker eten. Een goede drie uur gekletst bij voorgerecht (twee maal garnaalkroket, één tonijn carpaccio), hoofdgerecht (één gebakken sint-jacobsschelpen, één tournedos en één kabeljauw) en dessert (twee dame blanche en één frambozensoep met vanilleijs) en afgesloten op het appartement van mijn vader voor koffie.
Vandaag tijd dan om de andere papa’s te vieren. Eerst en vooral mijn wederhelft en de vader van mijn kinderen die ook eens in de bloemetjes mag gezet worden. Dit jaar was ik heel tevreden van mijzelf want ik had een kadootje gevonden waarvan ik toch wel zeker dacht dat 1. hij het nog niet had en 2. hij er content van ging zijn. En het is gelukt. Jeej! Want geloof mij vrij: een kadootje vinden voor den anderen waar hij echt content van is én dat geen stukken van mensen kost, is geen sinecure.
Deze middag zijn we dan gaan eten bij mijn schoonouders, schoonpapa een dikke proficiat gewenst en een kadootje gegeven (uiteraard een vondst van den anderen) en hebben daar dan de rest van de dag doorgebracht. Zoals altijd heel lekker gegeten, wreed aangenaam gezelschap en lekkere taart als toetje (onze bijdrage tot de maaltijd). Zo van die namiddagen die puur genieten zijn. Altijd leuk.
Einde vaderdag 2008. Op naar volgend jaar.
En Michel maar zeggen vrijdagavond: “Maar nee, San koopt niks voor mij, ik koop ook niks voor haar op moederkesdag, zij is mijn moeder niet, ik ben haar vader niet”.
Neenneen: al een jarenlange traditie dat ik iets voor hem koop en hij niets voor mij, traditie die hij dit jaar doorbroken heeft want hij kocht dit jaar en wreed schoon boeket bloemen. Het begin van een nieuwe traditie? Wie weet 🙂
Ah, ’t is daarom dat ik jullie gisteren van de hele dag niet tegengekomen ben in Gent!! LOL De hele dag door dacht ik dat ik toch wel eens iémand ging tegenkomen die ik van de blogs ken, maar niks hoor! Hastn toch!