Een tijd geleden had ik een uitnodiging gekregen via Facebook om mee te doen aan de nationale streepjesdag.
Nu ben ikzelf niet echt een streepjesdrager. Doet me te veel denken aan marine en zo en dat is niet echt mijn ding. Dus had ik geantwoord ‘not attending’, ook vooral omdat ik mij in de verste verte niet kon indenken dat ik iets in streepjes zou hebben.
Onbewust moet er toch iets blijven hangen zijn, of misschien toch niet. Het zit zo: vorig weekend had ik zin om één bepaalde trui aan te doen, maar daar moet een topje onder en dat welbepaalde topje kon ik niet vinden. ‘Bij de strijkster’ dacht ik (geheel correct trouwens), en dus moest ik mijn goesting uitstellen. Gisteren was de strijk dan terug én het topje dus ook, en zo kon ik deze ochtend eindelijk die bepaalde trui aandoen, wat ik dus ook deed.
Op weg van de badkamer naar beneden viel opeens mijn frank: het was vandaag streepjesdag en had ik toch niet een streepjestrui aan zeker. Jawel, ik heb wel degelijk een exemplaar in huis, al had ik er totaal niet aan gedacht toen ik die eerste mail kreeg. Het is immers een winterexemplaar en ‘warme trui’ was het laatste in mijn gedachte toen ik weken geleden die mail kreeg.
Zuiver toeval of onderbewuste, wie zal het zeggen, maar ’t Is ook zo zeker dat reclame werkt?
Het onderbewuste. Ik heb sinds de aankondiging van streepjesdag elke dag streepjes aangedaan.
Alleen spijtig dat ik op streepjesdag zelf mijn huis niet ben uitgeraakt.
Volgend jaar misschien een streepjesmaand?