Toen we gisterenavond thuiskwamen waren onze tenen en vingers bevroren, ondanks de handschoenen en de kousen en de schoenen. Vandaag kwam mijn vriendin M. langs met haar kinderen. Het plan was om deze middag samen iets te eten en dan met de kinderen de stad in te gaan.
Toen ik de kinderen deze morgen naar de turnles bracht had ik niet de indruk dat het vandaag warmer was dan gisteren, dus toen we deze namiddag zouden vertrekken heb ik iedereen nog eens dubbel en dik ingeduffeld. Alle kinderen kregen een extra trui aan én een extra paar kousen. Anna, Zelie en Jan deden zelfs broekkousen of een extra broek aan (Louis wou niet) en eens iedereen ingeduffeld was met de nodige handschoenen, sjaals en mutsen vertrokken we.
En ja, het was relatief ijzig koud, maar ik heb geen kind horen klagen. Uiteraard lag dat niet alleen aan het ingeduffeld zijn. De voornaamste reden zal wel hun geloop en gespeel geweest zijn. Een bende uitgelaten zotten waren het, alsof ze nog nooit buiten geweest waren.
Het was zalig om zien en wreed leuk ook dat ze zo goed overeen kwamen. Want mijn kinderen hebben mijn vriendin haar kinderen al gezien voordien, maar er zit toch eigenlijk alweer een paar jaar tussen. Dus weet je maar nooit. Maar het klikte en bijna vanaf de moment dat ze hier toekwamen tot we afscheid namen hebben ze zich goed geamuseerd met elkaar, zonder ruzie.
Een zeer plezante wandeling in een drukke stad. Een nog plezanter weerzien en babbel met vriendin M. En straks zien we elkaar nog eens bij Comedy Casino. Hoogtijd dat ik mij klaarmaak en vertrek.