Zoals Michel “terloops” schreef waren wij gisterenavond in een verkeersongeval betrokken.
We waren niet in fout, noch de mensen waarbij we meereden, dus dat is nog een geluk.
Toen we terugkwamen van het optreden, wouden we nog iets drinken in Gent. Bij het binnenrijden van Gent, via de Keizer Karelstraat, moesten we even wachten omdat een auto voor ons richting “De Reep” wou inslaan en terwijl we stilstonden reed een auto ons achteraan aan.
Een enorme klap. Ik vermoed dus dat die mens ons niet gezien had en dus zelfs niet was beginnen remmen. Serieuze schok in mijnen rug en in Michel de zijnen en onze bestuurder klaagde over pijn in de nek, maar gelukkig was niemand gewond … ook de bestuurder van de andere wagen niet. De wagens daarentegen … de schade is niet mals heb ik zo de indruk.
Enfin, politie gebeld, een goed half uur mogen wachten, en ondertussen ontdekt dat de chauffeur van de ander wagen 1) op weg was zijn vrouw van haar werk te halen (die achteraf opdaagde en 5 maand zwanger blijkt te zijn) en 2) gedronken had.
Tijdens het wachten is mijn rug beginnen pijndoen, maar niet overdreven (doet nu nog pijn, maar niet meer dan gisteren en ben ondertussen bij de dokter geweest voor de zekerheid) en toen de politie eindelijk arriveerde waren we allemaal half bevroren van de kou, maar dat was het zowat.
Verklaringen opgenomen, schade vastgesteld, visitekaartjes gekregen en we mochten naar huis … ’t was ondertussen al middernacht voorbij, een goed uur later dus. Ik ben dan nog zo lief geweest om de vrouw van die zatte chauffeur naar het politiebureau te brengen waar haar man was heengebracht. Lief hé van mij 🙂
Geen gevolgen voor den kleinen zo te merken: hij beweegt nog steeds gelijk zot en is niet van plan om eruit te komen. Verd… Ge hoort zo af en toe dat zo’n ongelukken de bevalling kunnen uitlokken en ik zou niet liever willen, maar iemand denkt er duidelijk anders over.
Pff. We blijven dus verder wachten.
Een gedachte over “Wreed accident”