Ik moet een duplicaat van mijn diploma hebben, dus contacteer ik de univ en vraag wat ik moet doen en hoe lang het gaat duren. Antwoorden: een mailke sturen naar de bevoegde dienst én dat duurt toch wel een week.
Dus sturen we een mailke en dan begint die ‘week’:
25 januari: mail met vraag
2 februari: eindelijk antwoord met de vraag wat het factureringsadres is
5 februari: ik antwoord
8 februari: antwoord dat de factuur opgestuurd wordt en dat ik ze ‘binnen de week’ zal ontvangen
17 februari (zeer ‘binnen de week’ dus): ontvangst factuur
17 februari: betaling factuur
8 maart: nog steeds geen duplicaat … boze mail naar dienst van ‘waar blijft mijn duplicaat’
Anderhalve maand duurt die ‘week’ nu al. Hoe moeilijk is dat nu om een kopietje te maken, in een enveloppe te steken en op te sturen?
Belachelijk gewoon.
Heb je dat diploma niet zelf thuis liggen?
Neen, anders zou ik toch geen duplicaat aanvragen
Ligt dat niet meer bij de balie?
Euh, neen. Dat heb ik onmiddellijk na de eedaflegging terug gekregen hoor. Het ligt hier ‘ergens’ in huis en ik ben het een paar jaar geleden tegengekomen en heb het ‘veilig’ gelegd. Zo veilig dus dat ik het niet meer terugvind 🙂
héhé, ik ken dat : ook steeds duplicaten moeten vragen omdat ik het origineel ergens veilig had opgeborgen. Was het origineel ondertussen meer dan 10j kwijt, en recentelijk weergevonden, nu ik het niet (meer) nodig heb….