Auteur: San

11-11

Jan is dit seizoen U13. Dit geeft een verschil tussen de competitie klassen: de elite en 2e klasse (bestaat dit zelfs nog? Sorry als ik hier mis ben hé) spelen al 11 tegen 11 op een volledig veld. De ‘lagere’ klassen spelen nog 8 tegen 8 op een half veld. Jan speelt bij KRC Gent en speelt dus nog 8 tegen 8.

Vandaag was er een oefenmatch tegen KSV Oudenaarde. Oudenaarde speelt in een hogere klasse en speelt dus sinds dit seizoen 11 tegen 11. Er zijn nog maar 2 competitiematchen geweest, dus zo heel veel ervaring heeft Oudenaarde misschien nog niet in het 11 tegen 11 spelen. Anderzijds trainen zij wel al langer op 11 tegen 11.

Tegen KSV Oudenaarde heeft de ploeg vorig jaar wél nog in de competitie gespeeld, met afwisselend resultaat: ik herinner mij een nederlaag van 10-1 maar ook een gelijkspel en zelfs winst. Sterke ploeg dus en een leuke uitdaging.

Wegens omstandigheden heb ik de eerste helft gemist (Jan moest om 16u in Oudenaarde zijn en A en Z moesten terug naar Gent want schooldag en dus op tijd in bed en tijdens het spitsuur – 17u30 – Gent proberen buitenrijden is een huzarenstuk op zich), maar toen ik toekwam stond ‘onze’ ploeg voor.

De jongens speelden de pannen van het dak met een inzet dat ik nog weinig gezien heb. Oudenaarde weerde zich als een duivel in een wijwatervat maar op het einde hebben ze toch het onderspit moeten delven en konden onze jongens de winst mee naar huis nemen. Een enorme boost voor hun zelfvertrouwen.

Maar het allerleukste (en hier komt een stoeferke aan van een trotse mama): toen ik aankwam op het veld zei ik hallo tegen aan aantal ouders die vlak naast het ‘kotje’ van de spelers, trainer en délégé van Oudenaarde stonden. Ik keek even naar de wedstrijd en de délégé van Oudenaarde zei net dan tegen een ouder: ‘Dienen 11, dienen krullebol, ik heb dat vorig jaar al gezegd, maar dat is een goed spelerke. Daar moet ge van oppassen!’

Ik moet niet zeggen zeker dat ‘Dienen 11, dienen krullebol’ Jan was? Mijn hart zwol nogal een beetje op.

Zilveren feestje

De trouw, dat is te lang geleden. We kennen elkaar ondertussen toch al een paar jaar. Als ik mij niet vergis zo’n 10 jaar, maar dus geen 25 jaar.

Ik herinner mij een ‘werkbezoek’ voor Het Project aan het Puppetbuskersfestival in 2006. Een madam kwam mij aanspreken. Dat ze mij volgde op het internet en dat ze het leuk vond om mij ook eens irl te ontmoeten. Een madam met lef, dacht ik, want ik zou dat nooit doen, zo op een wildvreemde afstappen. Een madam waar ik onmiddellijk een goed gevoel bij had.

Een jaar later vervoegde diezelfde madam Het Project en leerden we elkaar beter kennen. En beter en beter en beter. En zo leerde ik (en den anderen) ook haar wederhelft kennen en haar grote gezin en hadden we dus direct nóg iets om over te klappen.

Sindsdien is het alleen maar toffer en beter en leuker en intenser geworden, die vriendschap en niet alleen tussen de madam en mij, maar ook met de wederhelften van ons beiden.

Gisteren hadden we de eer om erbij te mogen zijn op de viering van hun 25 jaar huwelijk en het werd, uiteraard, een ongelooflijk leuke avond, volledig in hun stijl. ‘In hun stijl’ betekent een hartelijk ontvangst, meer dan voldoende eten, een weerzien met andere, gemeenschappelijke vrienden en uiteraard blijven plakken tot de laatste om de avond in stijl af te sluiten, zoals we gewoon zijn.

Op de volgende 25 jaar!

Eerste

De eerste schooldag voor A en Z in een nieuwe school. Voor zover te beoordelen na 1 dag is alles vlot verlopen en ze zagen er alleszins niet verdrietig uit na hun eerste dag.

De eerste schooldag voor Anna als ‘ancien’ van de school. Het zesde studiejaar mag ze dit jaar doorbrengen bij dezelfde leerkracht die Zelie en Louis ook hebben gehad. Ze zit bij haar 2 beste vriendinnen en ze ziet het volledig zitten.

De eerste schooldag van Jan in het eerste jaar humaniora op een nieuwe school. Blijkbaar is er toch nog 1 jongen daar die hij kent van de basisschool vorig jaar én waar hij, toeval oh toeval, samen mee in de klas zit. Er was enkel een kennismakingsdag vandaag, maar hij ziet het volledig zitten.

De eerste schooldag voor Louis als 4de-jaars. Communicatie niet goed gelezen waardoor hij braaf om 8u30 op school was terwijl hij daar pas om 11u moest zijn. Typisch 🙂 ’t Was ook een zeer korte dag want om 13u was hij alweer thuis, maar wel (nog altijd) zeer enthousiast thuis gekomen.

De eerste schooldag voor Zelie als laatstejaars en zij wacht nog af wat het gaat geven. ’t Was alleszins ook een zeer korte eerste dag: zij moest er ook pas om 11u zijn en was kort na de middag al weer thuis.

De eerste werkdag voor mijzelf. De collega’s leren kennen en ontdekken wat het werk allemaal inhoudt. Er is hier een toffe sfeer, wat (voor mij althans) zeer belangrijk is: ik voelde mij zeer welkom en ik denk dat het hier leuk gaat worden.

Voor iedereen: een goede start gewenst.

Einde van de vakantie

Ik had nog één dag verlof op het werk en dus nam ik hem vandaag maar op. Afgesproken met vrienden en ’s middags toegekomen op de Blaarmeersen met Jan, Anna en A en Z.

Jan wou eerst niet meegaan: geen zin om te zwemmen. Gelukkig waren we nog iets vergeten thuis waardoor ik nog een toertje deed met de wagen en Jan toch nog besliste om mee te gaan.

We nestelden ons in de Krekenput en de kinderen amuseerden zich zeer goed: meer dan zand en water hebben kinders uiteindelijk niet nodig. De volwassenen hadden daardoor de tijd om gezellig te babbelen en ondertussen regelmatig de kinderen te tellen.

We zijn niet te lang gebleven want morgen 1 september. Maar Anna wilde nog op de grote glijbaan waardoor we op het gras belandden aan het strand. Daar waren opnames bezig voor Karrewiet en toen Anna en haar schoolvriendin, die ze was tegengekomen, dat ontdekten moesten ze natuurlijk meedoen. Er zou een filmpje gemaakt zijn, maar ik vind het nergens terug 🙁

Het is uiteindelijk (gelukkig) toch niet laat geworden. Mooi op tijd thuis om tijdig te kunnen eten zodat A en Z zeker op tijd in hun bed zaten voor de eerste schooldag. Maar alleszins een mooie afsluiter van de vakantie.

Een avond aan zee

Deze ochtend had Jan zijn eerste competitiewedstrijd in Torhout.

Prachtig warm weer en een zalig wind. Ze speelden een heel mooie match en de competitie was goed ingezet.

Toen we in Gent kwamen bleef alleen de warmte over: niets van wind. Ik miste de koelte van Torhout. En dus stelde ik voor om naar zee te rijden. Gewoon. ’s Avonds.

We kwamen toe tegen 18.30 en zijn gebleven tot bijna 21u en het was gewoonweg zalig: een zo goed als leeg strand, lekker warm (31 °C) en een opkomende zee.

Uitgaan

Het is zo ver: onze huismus (Louis) had besloten dat hij ook wel eens wil uitgaan. Met de vrienden van de scouts ging hij gisterenavond naar een chirofuif in Beervelde. Go figure.

Maar daarvoor was er eerst BBQ bij ons met twee scoutsvriendinnen en de papa van één van hen (een vriend van ons, dat wel). Het plan: de papa voert ze naar de fuif en ging dan naar huis wegens afgepeigerd want rechtstreeks komende van een weekje Parijs met de dochter. Ik haalde ze dan ’s nacht op en ging hen mooi terug thuis afzetten.

De afspraak was dat ze tot 1u mochten blijven: het was voor de meesten de eerste fuif. Ik was zeer benieuwd of het Louis ging bevallen.

Zorgen om niets, want om 23u kreeg ik al een sms met de vraag of ze tot 2u mochten blijven. Direct erop een sms van de papa dat het OK was voor hem, dus antwoordde ik maar dat het ook goed was voor ons.

Toen ik ze dan om 2u ophaalde waren ze allemaal zeer enthousiast en ongeveer het eerste dat Louis zei was dat hij dat nog wilde doen.

Ik zal maar blij zijn zeker dat hij dan tenminste van achter zijn computer komt 😉

Weekend vol bezoek

De ouders van A en Z zijn nog in beeld. Elke 14 dagen is er bezoekrecht en daarvoor waren er 2 mogelijkheden: Drongen of Oudenaarde. Ik zei dat Oudenaarde geen probleem was: mijn papa en zus wonen daar en dan is dat direct een extra mogelijkheid om hen te bezoeken.

Zaterdag was het de eerste keer en den anderen en Anna waren ook mee naar Oudenaarde met dan het plan om mijn papa te bezoeken tijdens het bezoekrecht van A en Z. Mijn zus was nog op reis (terugweg). Een gezellig bezoek gehad en pas gemerkt toen we bijna terug in Gent waren dat ik mijn telefoon bij papa was vergeten. Geen probleem: eerst iedereen afgezet thuis, Jan afgehaald bij voetbalvrienden (hij had tornooi gehad) en dan terug naar mijn zus gereden die ondertussen thuis gekomen was en waar papa de telefoon had achtergelaten.

Een bezoek bij mijn zus is nooit een rap-binnen-en-buiten gelegenheid. Het was ook een tijdje geleden dat we elkaar gezien hadden en dat de kinders elkaar gezien hadden en dus was het plots 23u. De jongens waren ondertussen aan het zagen of Jan mocht blijven slapen en dus stelde ik voor dat mijn nichtje dan maar met mij mee naar huis zou gaan om bij ons te blijven slapen en met Anna te spelen.

Om 23.30u hebben wij dan Anna wakker gemaakt die toch wel een paar minuten nodig had om te beseffen wat er gebeurde en daarna dolgelukkig was om haar nichtje te zien.

Zondag dan terug gereden en nu met het hele gezin om dan van ‘kinderruil’ te doen en het werd weer een heel lange en gezellige namiddag waar we dan direct ook afspraken voor maandag namiddag: het hele gezin van mijn zus jaagt op Pokémon (ja hoor, mijn zus ook) en ze wilden eerst naar het Citadelpark daarvoor om daarna naar de cinema te gaan. Wij dus mee.

Vandaag dus ging Jan mee Pokémon jagen met mijn zus haar gezin, terwijl Zelie, Anna, Michel en ikzelf bij de speeltuin luierden en Z en A in de speeltuin speelden. Daarna met z’n allen naar Finding Dory (jammer genoeg Nederlandse versie, maar ja, met die kleintjes kon dat moeilijk anders).

Een overload aan familiebijeenkomst dus, maar niet echt want zo leuk.

Getekend

Het was al enkele maanden dat ik het wist, maar vandaag is het pas officieel wegens getekend contract: ik start op 1 september met een nieuwe job.

Mijn huidige job is een vervangingscontract dat afloopt op 31 augustus, dus idealer kon niet.

Wat ook redelijk ideaal is: het is een part-time job zodat ik dat toch gemakkelijker ga kunnen combineren met de nieuwe gezinssituatie.

Spannend!

Drukke week ahead

Als de week ingezet kan worden met een vrije dag is dat altijd leuk, zeker als die vrije dag dan een prachtige dag is die we kunnen doorbrengen in de tuin bij vrienden. Zalig.

Er waren pannenkoeken, taart, ijs, cake, … Er waren heel veel kinderen, groot en klein (4 van (bijna) 17 jaar, 1 15-jarige, 1 12-jarige, 1 11-jarige, 1 10-jarige, 3 4-jarigen). Er waren de volwassenen die veel bij te praten hadden. Er werd nog volk uitgenodigd door de jongeren omdat die toch om de hoek woonde. Er werd met de waterbaan gespeeld (vooral door de kleuters) en op de trampoline gesprongen (door alle kinders) en er werd zelfs op Pokémon gejaagd (of er werd toch naar gezocht) en gezelschapsspelletjes gespeeld.

Een ideale manier ook om de batterijen op te laden, want van alle kinderen zijn er 8 mee naar huis gegaan met ons. Dat is het aantal dat volgende week bij ons blijft slapen: onze eigen 4 natuurlijk, dan A en Z en ook nog L en S, vriendinnen van Zelie die samen met haar volgende week kamp geven als moni.

Van de 8 kinders zullen er de komende week wel 6 (7) niet of amper thuis zijn wegens kamp (geven): Louis doet een MakeIT camp, Zelie en haar twee vriendinnen geven dus zelf een kamp. A en Z gaan voor het eerst afzonderlijk op kamp (zo kan den anderen de komende week ook nog wat gaan werken). Jan vertrekt dinsdagavond met zijn vriend naar zee tot donderdag en Anna blijft thuis. Eigenlijk is ze alleen woensdag alleen thuis (en daar kijkt ze naar uit) want donderdag neem ik een vrije dag om dan samen met haar Jan af te halen aan zee.

Ne mens zou moe worden van alleen het gedacht.

‘Vakantie’

Ik herinner mij de tijd toen onze kinders kleiner waren en we 2 maanden zomervakantie moesten overbruggen als voltijds werkende mensen.

Ongeveer 20 vakantiedagen elk, dat is 4 werkweken. Hier en daar viel er vooraf als eens een dag af wegens wegens ‘facultatieve vrije dag’, ‘pedagogische studiedag’, brugdag of moesten we met zo’n dagen nog rekening houden voor het nieuwe schooljaar. Dat kwam dan op ongeveer 3 weken vakantie die we elk konden nemen tijdens de zomermaanden. We streefden naar zo weinig mogelijk kampen en dan zag de planning er uit als volgt: we namen elk 3 weken vakantie waarvan 1 week overlapte (ge moet er als gezin toch ook iets aan hebben) zodat we op die manier al 5 weken opgevangen hadden. Dan bleven nog zo’n 3 weken over die we opvulden met kampen of logeerpartijtjes.

De laatste jaren moesten we dat niet meer doen: ik was meestal werkloos, wat een oplossing was natuurlijk (elk nadeel hep zen voordeel) maar anderzijds was het ook niet nodig omdat de kinders groter werden en al eens alleen konden thuisblijven, waarbij de ‘groten’ dan de babysit waren en we dus, in plaats van hele dagen, al eens halve dagen thuisbleven en dus nog meer tijd konden overbruggen.

Met A en Z moeten we weer beginnen plannen en op dit moment is het voor den anderen want ik heb dit jaar geen vakantie meer over (met dank aan Kopenhagen en Spanje!). Het voordeel is dus dat hij wel thuis is en dat ik nergens aan moet denken en gelijk een lui wijf ’s avonds kan thuiskomen en mijn voetjes onder tafel schuiven (voor herhaling vatbaar 😉 )

Voor de komende vakanties zal er dus ook moeten gekeken worden hoe en wat, maar net zoals alles zal hier ook wel weer een oplossing voor gevonden worden zeker.