We waren aan het debatteren of we al dan niet naar de markt zouden gaan, de kinderen en ik. En er werd, hoe kan het ook anders, gevraagd wat we zouden doen vandaag.
En plots viel mijn euro waar ik onze abonnementskaartjes van de zoo (die ik nu al een paar weken loop te zoeken) zou kunnen gelaten hebben: ik herinnerde mij de laatste keer dat ik ze gebruikt had. Het was winter, dus had ik hoogstwaarschijnlijk jas X aan. Ik stoof er naartoe en BINGO! daar waren ze.
Geen markt, zelfs geen middageten, wel even naar de computer om treinuren te raadplegen en dan de fiets op, richting Dampoort station. Trein richting Antwerpen, overstappen in Sint-Niklaas. Trein richting Leuven. Afstappen in Mechelen en een broodje gekocht als middagmaal. Kleine wandeling tot aan de boot en broodje op de boot gegeten.
Na ongeveer anderhalf uur reizen waren we er dan, in Planckendael, waar we de rest van de namiddag gebleven zijn. Tot sluitingstijd.
Het voordeel van een abonnement is dat je bij een bezoek niet alles móet gezien hebben. We hebben denk ik meer tijd doorgebracht op de verschillende speeltuigen en –parcours dan bij de dieren. Maar het meeste van Azië en volledig Ocenanië hebben we wel gezien en zelfs een deel Amerika. Europa en Afrika en de rest van Amerika hebben we nog tegoed.
We zagen heel veel nieuw, jong leven: de kuikens van de struisvogels, Laila het sneeuwluipaardje, de biggen van de everzwijnen, het lamajong. De leeuwen en hun welpjes hebben we jammer genoeg gemist want die waren al binnen.
Het was 21u45 toen we thuis kwamen: we keerden terug via Gent-Sint-Pieters waar we afstapten om iets te eten en hadden ‘geluk’ dat de trein naar Antwerpen van 21u05 15min vertraging had, anders waren we nog een half uur later thuis geweest.
Het was een leuke dag. Lekker ontspannen maar toch serieus afmattend. Ik was toch blij toen we thuiskwamen en als ik naar Jan en Anna keek, was ik duidelijk niet de enige.
