Tag: Anna

Stijve nek

Anna heeft een beetje last van een stijve nek. Ze beweegt haar hoofdje niet altijd goed naar één kant en ze ligt er soms verkrampt bij.

Het heeft ook gevolgen voor te eten: ze zuigt niet op een goede manier en laat te veel los zodat ze lucht binnenkrijgt. Het resultaat hiervan is dus serieuze krampen.

Gezien ik voor mijn rug (of beter: mijn bekken deze keer) toch weer bij mijn zus op de bank lig, ligt Anna er nu ook … en deugd dat ze er van heeft: na zo’n behandeling ligt ze volledig ontspannen en blij in haar relax te wachten tot haar tante mama behandeld heeft.

Er is al wat beterschap te zien: ze zuigt al minder lucht en heeft dus ook minder last van krampen.

Het gaat de goede kant op dus.

Jaloezie

Vandaag is Jan voor het eerst jaloers geweest op Anna.

Anna en ik lagen deze namiddag te slapen in mijn bed toen Michel met een pas wakker geworden Jan in de kamer kwam. Toen Jan merkte dat ik niet alleen lag en dat Anna in de weg lag opdat hij bij mij zou kunnen kruipen keek hij heel boos. Hij probeerde langs alle kanten om toch bij mij te komen en ik moest hem telkens weghouden van bij Anna zodat hij toch niet op haar zou kruipen.

Uiteindelijk heeft Michel Anna bij hem gepakt en kroop Jan dicht bij mij, doodcontent.

Eigenlijk mag ik het hem niet aanrekenen: Jan worstelt een beetje met een ochtendhumeur als hij wakker wordt (ook al is het dan namiddag). Genen die worden doorgegeven … en het zijn niet de mijne 🙂

Wassen

Toen Anna pas geboren was waste ik haar in onze pompbak. Het is zo’n grote ronde en ze pastte daar net in.

Anna in bad

Veel gemakkelijker dan zo’n babybadje want dat moet je eerst gevuld zien te krijgen en daarna is er de miserie om het weer te legen en proper te maken.

Ik heb zo’n babybadje en zelfs een goed: op poten zodat je het overal kan zetten. Ik heb het vooral gebruikt voor Zelie en Louis, maar ik vond dat zo’n gedoe.

Eerst moest het met de sproeier gevuld worden en altijd die miserie als het badje er even stond en ondertussen afkoelde om het dan weer op temperatuur te krijgen. Het dan legen in het groot bad ging veel gemakkelijker, maar daarna moest je het telkens uitkuisen: zo’n onhandig ding en er bleef altijd wel een beetje water in staan zodat je dat moet uitdeppen.

Bij Jan heb ik het gemak van de pompbak ontdekt en daarna heb ik hem gewoon in bad gestoken. Voor Anna doe ik hetzelfde.

Nu ze te groot is voor de pompbak gaat Anna dus gewoon in bad. Een groot gemak. Ik laat gewoon een bodempje water in het bad lopen en dan leg ik haar er gewoon in, zonder haar te moeten vasthouden.

Anna in bad

Want dat is ook een probleem bij een babybadje. Je moet de baby vasthouden en gezien het geen stabiel voorwerp is kan het tricky zijn. Zeker als je badolie gebruikt, dan wordt het een glibberige bedoening.

Dus Anna gaat gewoon in het grote bad waar ik haar mooi inleg. Het water komt net hoog genoeg om aangenaam te zijn voor Anna zonder een gevaar te vormen. Ik moet haar niet hele tijd vasthouden en kan ook meer genieten van het spelen met haar.

Misschien een tip voor toekomstige ouders 🙂

Vermoeidheid

Het betert met de vermoeidheid. Moet eigenlijk ook want hoe zou je anders weer ooit kunnen gaan werken.

Deze voormiddag wel geslapen, maar het was toch een tijdje geleden dat ik in de voormiddag sliep.

Waar ik wel aan probeer te houden, voorlopig toch, zijn de dutjes op zondagnamiddag als Jan ook in zijn bed ligt. Vorige zondag is dat niet goed gelukt, Anna had het een beetje lastig, maar normaal gezien lukt dat best. Dan geef ik Anna te eten in ons bed en vallen we beiden samen in slaap … tot Jan wakker wordt.

Goede evoluties dus. Tegen de zomervakantie zal ik er dus weer voor 100% tegen aan kunnen 🙂

Lachen

Vorige vrijdag heeft Anna voor het eerst bewust gelachen.

Het gebeurde toen we aan het wachten waren voor ons afspraak met Louis zijn lerares. Anna zat op mijn arm en we waren er beiden naar aan het kijken en plots glimlachte Anna.

Michel en ik keken naar elkaar en vroegen quasi gelijktijdig of we wel goed gezien hadden. Ja dus 🙂

Sindsdien heeft ze al 3 keer gelachen: zo elke dag toch één keer.

Wijs.

Ritme

Er lijkt een vast ritme te zitten in Anna’s slaappatroon. Ik noem het wakkerdagen en slaapdagen.

Vandaag (of moet ik eigenlijk al ‘gisteren’ zeggen?) was zo’n slaapdag. Dit houdt in dat ze eigenlijk alleen zo’n half uurtje wakker is om te eten. Daartussen slaapt ze zo goed als constant. Heel gemakkelijk eigenlijk: eten geven, laten boeren, terug in de wieg. Geen last van in het geheel.

Gisteren had ze daarentegen een wakkerdag. Op zo’n dagen slaapt ze zo goed als niet en eigenlijk bijna alleen als ik er mee weg ga: in de buggy wandelen of in de auto bv. Het zullen de wiegende bewegingen dus wel zijn. Ook thuis, als ze op mijn arm blijft, valt ze wel in slaap, maar in tegenstelling tot haar slaapdagen, eens ik haar neerleg in haar wieg komt ze binnen de 15 min. weer wakker. Dus dat zijn high maintenance dagen. Gezien ze nog zo klein is kan ik haar immers moeilijk ergens neerleggen of -zetten zodat ze zichzelf kan bezighouden, dus moet ik het maar doen.

Uiteindelijk balanceren die wakker- en slaapdagen elkaar wel uit.

En de wakkerdagen zijn ideaal voor als er bezoek is: dan kan ze lekker bij iedereen op de arm en moet ik mij niet schuldig voelen omdat ik haar niet zou willen wakker maken als ze slaapt, want dat gebeurt dan meestal niet.

Tot nu toe is dat al goed uitgekomen: op het feestje van mijn neefje, vorige zondag, had ze zo’n wakkerdag en nu gisteren ook. Iedereen vond dat fantastisch en ik eigenlijk ook. Ik moet namelijk toegeven dat ik het wel heel leuk vind dat anderen blijkbaar ook zo kunnen genieten van ons meisje 🙂

Sensory overload

Vanavond naar het Eurovisiesongfestival gaan kijken in groep: er was eten en drank en veel mensen en dat is altijd leuk voor het songfestival, want ik kijk daar nu eenmaal niet naar voor de schone muziek, wel omdat het zo leuk is commentaar te geven. En in je eentje commentaar geven en lachen met acts is niet leuk, niewaar.

De drie oudsten zijn gaan slapen bij mamie en grandpère. Anna kan dat uiteraard nog niet, zij moet nog dicht bij mij blijven kwestie dat ze dan tenminste eten heeft.

Het was zeer gezellig en druk en ook wel luid. Tot 22u30 heeft Anna zich eigenlijk wreed braaf gehouden. Nadat ze gegeten had dacht ik een toertje te maken zodat ze in slaap zou kunnen vallen, maar dat is niet gelukt.

Anna lag met wijdopengesperde ogen in de buggy en gaf geen teken om in slaap te vallen. Ik ben dan maar met haar naar huis gegaan om haar in alle rust in haar bedje te kunnen leggen.

Thuis bleef ze maar overalert en zelfs na nog wat gedronken te hebben, waarvan ze meestal slaperig wordt, bleef ze superwakker.

Ik heb haar nu uiteindelijk gewoon in haar wieg gelegd en na nog een heel klein beetje tegensputteren is ze toch (eindelijk) in slaap gevallen.

Het was duidelijk allemaal te veel voor haar.

Uitzonderlijk

Gisterenavond zijn de drie “grote” bij mamie gaan slapen.

Wij zijn een avondje uit geweest: een etentje met twee vrienden, daarna een tentoonstelling en vroeg thuis. Anna was mee (uiteraard) en een beetje lastig, maar over het algemeen ging het nog.

Anna heeft dan een ganse nacht bij ons in bed gelegen: als ze had gegeten wou ik wachten tot ze goed sliep voor ik haar teruglegde in haar wieg, maar terwijl ik wachtte viel ik in slaap tot zij weer wakker werd voor haar volgende voeding.

Uiteindelijk deze morgen om 9u wakker geworden, bijna volledig uitgerust.

Zalig.

Controle na één maand

Anna is nu één maand en een paar dagen en moest op controle bij Kind & Gezin. En ze doet het goed. Heel goed.

Maten en gewichten vandaag:

  • gewicht: 4kg 470g (bij de geboorte “amper” 3kg 160g)
  • lengte: 56 cm (bij de geboorte 51 cm)
  • hoofdomtrek: 37,5 cm (bij de geboorte 32 cm)

Ze zit voor alles net boven de curve van het gemiddelde dus zeer goed geproportioneerd. Dat ze goed gegroeid was had ik al gemerkt: de eerste kleertjes werden ondertussen weggestoken en we zitten nu al aan het maatje tot 3 maand. Het gaat rap.

Door de kinderarts werd ze onderzocht van boven tot onder en van links naar rechts en ook zij zei dat alles op en tot OK was.

Niets te klagen dus en ik moet mij nergens zorgen over maken. Joepie.

Evolutie

Anna is nu één maand en vier dagen oftewel exact vijf weken en al enorm gegroeid. En als je dat als moeder al merkt, dan moet het wel wreed zijn.

Daar waar ze de eerste weken vooral sliep en at, is ze de laatste week veel alerter geworden. Ze is soms al 2 uur aan één stuk wakker en kijkt nieuwsgierig rond … voor zover ze al iets ziet uiteraard.

Ze eet ook meer: daar waar het in het begin om de drie uur was is het nu gemiddeld om de twee uur en ze drinkt goed door. Het lastigste is ze evenwel ’s avonds: ze drinkt, stopt, krijgt gelijk krampen en dan probeer ik haar te laten boeren maar dat lukt niet altijd, leg haar weer aan want dan wil ze blijkbaar wel weer eten, enz. Dat kan zo een aantal uur duren en plezant is anders. Vooral dat wenen is hartverscheurend want je weet niet goed wat doen en gezien ze geen tuutje neemt kan ik haar op die manier ook niet troosten.

Slapen doet ze dus al minder en overdag slaapt ze het best bij mij: ofwel op mij als ik in de zetel zit, ofwel bij mij in bed (wat geen goed begin is, dat weet ik ook). Het zal de warmte en de hartslag zijn, vermoed ik. ’s Nachts gaat het daarentegen beter om haar in haar wiegje te leggen: eens ze gegeten heeft valt ze prompt in slaap en kan ik haar zonder probleem in haar eigen bedje leggen.

De nacht slaapt ze nog niet door (daar is trouwens nog een beetje vroeg voor) maar regelmatig krijg ik al een volle vier of vier en een half uur slaap aan één stuk, wat ook kan tellen.

Donderdag is het weer controle bij Kind en Gezin en dan gaat ze nog eens volledig gemeten, gewogen en gekeurd worden. Benieuwd hoe hard ze gegroeid is.