Tag: Gentse feesten

Gentse Feesten

Ze komen dichterbij en dus hadden we deze namiddag bezoek om te proberen al een beetje van een planning op te stellen, zowel voor eigen plezier als voor het Project.

Van donderdag tot zondag ligt het vast: MiramirO, wat anders. Voor de eerste helft, van zaterdag tot dinsdag, zijn er al plannen en ideeën om naar het Puppetbuskersfestival te gaan, maar nog niets definitiefs. Er zijn zelfs al een paar avondplannen, maar het is nog afwachten of die te verwezenlijken zullen zijn: onze vaste babysit werkt tijdens de Feesten dus eens kijken of er een alternatief kan gevonden worden.

Het lijken weer zeer leuke en drukke 10 dagen te worden. En avant, mars!

Nog drie dagen te gaan

Ongelooflijk dat er al zeven dagen voorbij zijn. Zeven dagen Gentse Feesten. Zeven dagen van hot naar her rennen, dingen doen en bekijken, nieuwe mensen ontmoeten en opnieuw afspreken met oude bekenden.

Nog drie dagen te gaan en dan zit de editie 2009 er ook weer op.

Het was ongelooflijk druk. Weeral. We zagen van zaterdag tot woendsdag voornamelijk veel van het Puppetbuskersfestival en ook ander theater. Sinds gisteren is er MiramirO. We gingen ook naar andere pleinen, zagen (uiteraard) het vuurwerk en gingen zelfs ’s avonds eens kijken wat er zoal te doen viel. Verwondert het jullie dat het hier wat stil was?

Nog drie dagen en dan kunnen we weer verder voor een jaartje.

Dag 1

’t Is weer eens Gentse Feesten. Vandaag begonnen. Joepie!

De GF, dat is zo’n beetje onze jaarlijkse vakantie. Wij gaan niet weg: wij blijven. We blijven niet alleen, we schuimen de feesten af, dag in dag uit. Het eerste deel van de week voornamelijk Puppetbuskersfestival, het tweede deel staat MiramirO op het programma. Voor Gentblogt, maar ook en vooral omdat ik beide festivals zo ongelooflijk wijs vind en die al jaren voor Gentblogt en voor kinderen afschuim.

Dit jaar is het programma lichter: enerzijds zijn we met een paar meer mensen bij Gentblogt zodat ik meer ruimte heb om andere dingen te doen, anderzijds zijn er gewoon minder groepen dan vorig jaar en dat geeft meer kans om meer groepen te zien.

Vandaag eerst naar de stoet, daarna kort terug naar huis en dan opnieuw de stad in: Emil Braunplein voor twee Puppetbuskersvoorstellingen en dan nog even naar het EFTC om goededag te zeggen tegen de vrienden daar. Thuis tegen 20u, boterhammetje gegeten en dan nog even de avond in met den anderen en zijn beste vriend en zijn vrouw en onze vier kinderen.

Iets voor 23u was ik weer thuis met de kinderen. Morgen is het dag 2 en dan is het niet goed dat ze al direct doodmoe zouden zijn. Alhoewel, zo fris zullen ze morgen nu ook weer niet zijn 🙂

Oef!

Het is voorbij voor dit jaar. De Gentse Feesten zijn nu officieel afgelopen voor mij en de kinderen.

Vandaag was zoals gedacht. Met dat het gisteren zo laat was hebben de kinderen zeer lang geslapen. De jongens tot bijna tien uur en de meisjes zelfs nog twee uur langer. Laat geontbeten dus en dan daar direct maar het middagmaal van gemaakt. Op het gemakje boodschappen gedaan voor deze avond en morgen en dan naar Bataclan II om daar te zitten in de zon en bekenden te zien toekomen en allemaal gezellig samen te zitten en te kletsen.

En zo waren we tegen half acht thuis vanavond, hebben we (zelfgemaakte) américain met frietjes, sla, tomaatjes en komkommers gegeten, heb ik de twee kleinsten tegen negen uur in bed gestoken terwijl Zelie en Louis nog een laatste toemaatje kregen doordat ze met papa nog even meemochten, terug naar Bataclan. Een uurtje later waren zij ook weer thuis en zijn ze rechtstreeks naar bed gegaan.

Vroeg naar bed vanavond, laat opstaan morgen en langzaam maar zeker opnieuw een normaal ritme invoeren in ons leven. ’t Is hoognodig.

Het einde is nabij

Van de Gentse Feesten dus. Ge moet daar nu niet plots iets meer dramatisch achter zoeken.

Nu ja, eigenlijk hebben wij, zijnde de kinderen en ik, ze vanavond afgesloten. Op maandag is er toch niets meer te doen voor kinderen: circusfestival is afgelopen sinds vrijdag en Puppetbuskers en MiramirO hadden allebei hun laatste dag vandaag. Vorig jaar hebben we dan zo’n maandagnamiddag rondgelopen op de Feesten en het is toch maar triestig en de kinderen meenemen naar één of ander optreden, dat zie ik nog zo niet direct zitten.

Maar vanavond hebben we afgesloten in schoonheid … en laatheid: nog een laatste dag genieten van MiramirO. We hebben de namiddag doorgebracht op de Sint-Baafssite en het Spaanskasteelplein, zijn naar huis gekomen om iets te eten en dan zijn we met ons vijven terug gegaan om verder van de optredens te genieten. We hebben nog een paar pareltjes mee kunnen pikken: de fantastische sprongen in The Bounce, nog een stukje Living Room: een fantastisch stukje koorddansen, een ballet op koord en soms zelfs in spiegelbeeld en daarna de gekke paarden en ruiters van The Horsemen. Na het etenzeer mooie flamenco en zo veel meer in Un Poco Carmen om de avond af te sluiten met Menus Larcins en dus achter een reuzenhand aan te lopen om te zien waar het volgende stukje zou gespeeld worden.

Tegen 23u dus naar huis terug gekeerd met drie kinderen. Er waren vriendjes aanwezig van Zelie en Louis en Zelie mocht nog voor één voorstelling bij hen blijven. Achteraf zouden zij dan Zelie thuis afzetten. Cliffhanger vond ik namelijk ook een ideale voorstelling om met kinderen naar te gaan kijken en het was Zelie volledig gegund. Had ik een babysit gevonden voor vanavond, dan had ik ook nog eens gekeken samen met Zelie én Louis, maar Anna en Jan moesten dringend naar bed en zodus zijn wij naar huis gegaan.

Ondertussen is het laatste kuiken ook thuisgekomen. Op de valreep hebben ze nog een bui op hun hoofd gekregen, maar blijkbaar nét op het moment dat de voorstelling afgelopen was. Qua timing gesproken.

Morgen zal het dus kalm zijn en ik denk dat we niet verder gaan dan twee straten verder: Bataclan II heeft morgen zijn laatste dag en hoogstwaarschijnlijk sluiten wij de feesten daar af … als het niet regent natuurlijk.

Maar het werd tijd dat het gedaan is: Anna weet niet meer waar ze staat van vermoeidheid (één keer een middagdutje gedaan op tien dagen én veel late avonden), Jan volgt op een haar na en eigenlijk kunt ge mij ook ongeveer bijeenvegen. Vanaf overmorgen er opnieuw dus een beetje routine insteken en het eerste dat terugkomt is het middagdutje voor Anna … en ik denk dat ik er hier en daar ook wel eentje zal meepikken.

Vuiligheid

Het zand in de zandbak van het Baudelopark: vuiligheid. Als de kinderen daarin gespeeld hebben wilt ge u niet eens meer afvragen wat daar allemaal inzit. Zo vuil en zwart zien ze.

En eigenlijk is het niet alleen als ze daarin spelen. Deze namiddag moest ik Anna van zo’n schommelpaardachtigiets halen (accident in de broek en ze wou er niet meer afkomen). Ik zweer het, het is niet meer dan vijf stappen van de rand van de zandbak tot aan dat ding en dus ook maximaal vijf stappen terug. Mijn voeten zagen zwart. Van maximaal tien stappen in dat zand te zetten. Vies gewoon.

Zou dat zand ooit ververst worden, zit ik mij nu af te vragen? Zo bijvoorbeeld na de feesten? Ik hoop het van harte, maar ik vrees ervoor.

Binnen en buiten

Al gezegd dat het hier druk is voor het moment? Gentse Feesten, dat is laat opstaan (enfin, zo tussen 9u en half tien), zorgen voor middageten (na het ontbijt natuurlijk) erop uit trekken voor het Project, ’s avonds thuis komen en ofwel de kinderen in bed steken en beginnen schrijven, ofwel zorgen voor een babysit, naar avonddingen gaan, thuiskomen, schrijven en nog eens een stapje in de wereld zetten.

Binnenkort allemaal links naar wat ik allemaal gedaan heb, maar nu moet ik weg: MiramirO roept.

Ideaal

Gisteren koud en miezerig en herfstweer. Vandaag was de zomer terug. Zalig.

Ideaal om een namiddag op de Kalandeberg door te brengen voor het Puppetbuskersfestival: leuke voorstellingen in de zon. Ideaal weer voor Louis om bij een vriendinnetje te gaan spelen, vooral omdat dat in een grote tuin kon die nog afgewerkt moet worden en die nu veel leuke, geheime plekjes heeft. Ideaal om te genieten in de binnentuin van het EFTC van een zalige voorstelling vooraleer naar huis te gaan om te eten en Jan en Anna in bed te steken. Ideaal om de avond af te sluiten om de niet-nader-genoemde-site en er een beetje te lang te blijven plakken met Zelie en Louis: we zijn nog maar een half uur terug thuis en terwijl ik Zelie en Louis in bed stak heb ik Michel dan maar aangemoedigd om mij op die niet-nader-genoemde-plaats af te lossen: er zaten (en ‘zitten’ duidelijk) daar vrienden en het was zeer gezellig.

Hopelijk is het morgen ook zo ideaal want dan ga ik naar mijn eerste voorstelling van het straattheaterfestival gaan kijken ’s avonds en mooi weer zou dus ideaal zijn: het is in openlucht. Of is dat overmorgen? Niet belangrijk, als het maar ideaal blijft.

’t Is geen weer om nen hond door te jagen

Nen hond dus niet, wij dus wel. Gisteren, in het naar huis gaan nog vriendjes van de kinderen tegen gekomen en dan afgesproken om elkaar vandaag te zien. Zo schoon weer gisteren, wie had gedacht dat het vandaag herfst ging zijn.

Dus waren wij om 15u op post (op de plaats die niet mag verklapt worden) en kwamen zij een 20 minuten later toe. Toen regende het nog niet. Het miezerde af en toe een beetje, maar echte regen was er nog niet en de kinderen waren direct weg om alles te ontdekken en vooral, om te spelen. Een uur later regende het wel en koppig als we zijn zijn we dus blijven zitten. Want ondanks het miezerige weer was het gezellig en hoe langer we er bleven zitten, hoe meer bekenden én vriendjes er opdaagden en hoe gezelliger het werd.

Tegen dat we tegen half zeven naar huis gingen was ik volledig verkleumd en kou. Omdat de plaats vlakbij was had ik nochtans een deken laten meebrengen door Zelie die even naar huis liep en dus was ik niet tot op het bot kou, maar mens, was ik blij dat ik thuis was en een kop warme soep binnenkreeg.

Ik heb zo’n zin om een stapke in de wereld te gaan zetten en de Gentse Feesten by night te ontdekken, maar met dit weer, vergeet het.

Moe maar voldaan

Zo kan ik het wel stellen. Nu al een half uurtje terug van het groot vuurwerk aan de Watersportbaan en manmanman, wat een pracht zeg. Zoooo schoon. Ik was op een bepaald moment echt helemaal weg, volledig opgeslorpt door de muziek en het spektakel.

Een half uur hebben we mogen genieten van de knallen maar ook en vooral van de muziek: negen Vlaamse (Gentse? – dat zei onze schepen van cultuur namelijk) componisten schreven dit jaar de score bij het vuurwerk, of was het eerder omgekeerd? Hoe dan ook: het was fantastisch.

Ge moet morgen maar eens op het Project kijken naar de foto’s als ge het zoudt gemist hebben. Niet dat dat de impact zal overbrengen, maar ge weet dan toch wel een fractie van wat ge gemist hebt.

En nu eindelijk maffen.