Tag: Gentse feesten

De spits er af

De Gentse Feesten zijn dus begonnen. Naar de openingsstoet geweest en een beetje gefilmd. We stonden op zo’n afschuwelijk slechte plaats en zeker om te filmen. Maar dat is goed … voor de toekomst, want dan weten we dat we daar nooit, maar dan ook nooit meer moeten gaan staan. We stonden op de Groentenmarkt en er passeerden daar zoveel mensen die NIET naar de stoet wouden kijken. Resultaat: constant mensen in beeld die in de tegengestelde richting lopen en ook meeliepen en ook overliepen en langs achter probeerden door te komen en mij en de kinderen opzij duwden en stootten. Leuk is anders maar lesson learned dus.

Daarna rap naar huis om de beelden af te geven (voor het Project uiteraard), de kinderen fruit te geven en dan als de bliksem terug in het feestgewoel om naar een paar voorstellingen van het Puppetbuskersfestival te kijken (verslag morgen op … u kent het al) en dan nog naar het EFTC om een beetje na te kletsen en een voorstellingske mee te pikken, met als resultaat dat Jan en Louis verschenen zijn op het laatavondjournaal (1min43).

Vermoeid maar voldaan zijn we naar huis gegaan. Morgen (of beter: straks) nog van dat. Joepie!

Voorbereidingen

Deze week van het jaar is toch één van mijn favoriete weken om in Gent rond te lopen. Tijdens deze week zijn de voorbereidingen voor de Gentse Feesten immers volop aan de gang: opbouwen podia, afsluiten straten, opstellen kraampjes, prutsen hier en daar, … De stad veranderd zienderogen en het maakt dat de kriebels beginnen in mijn buik.

Dit jaar zijn we er uiteraard weer bij. Wij wonen normaal gezien net buiten de feestenzone om er geen last van te hebben. Normaal, zeg ik, want dit jaar is de feestenzone uitgebreid tot onze wijk en ik houd dus wel een beetje mijn hart vast dit jaar. Ik hoop echt dat het mee zal vallen, want ik heb geen zin om, zoals zoveel andere Gentenaars, in de toekomst verplicht te worden om op vakantie te gaan tijdens de Feesten wegens dat het niet leefbaar meer is om thuis te blijven.

Ondertussen ook al twee vergaderingen achter de rug om het programma een beetje in elkaar te steken van wie wat gaat bekijken wanneer voor het Project. Dus als het hier wat stil wordt, ga daar dan eens een kijkje nemen. Net zoals vorig jaar zal ik weer veel op het Puppetbuskersfestival lopen en dit jaar heb ik mij ook geëngageerd om naar MiramirO te gaan kijken. Twee festivallen waar ik dol op ben en, goed meegenomen, ’t is nog wreed leuk voor de kinderen ook.

Nog drie keer slapen en dan is het weer zo ver.

Vuurwerk

Zaterdagavond ben ik met Zelie en Louis naar het groot vuurwerk gaan kijken aan de Watersportbaan.

We waren er relatief ruim op tijd (anderhalf uur) en we hadden ons voorzien op het wachten. Gewapend met een zak chips, water, lees- en kijkboekjes, trui, jassen en een extra deken trokken we er naartoe. Het leek bijna alsof we gingen kamperen.

Rond kwart na elf begon het dan en het was echt mooi: grondvuurwerk, hoogtevuurwerk, halfhoog vuurwerk, … alles op mooie muziek gezet en mooi georchestreerd.

Vooral sommige heel hoge pijlen gaven fantastische ‘ontploffingen’ (of hoe noem je dat?) en sommigen ervan waren zo groot dat het wel leek alsof de sterretjes op je afkwamen.

De reactie van Louis toen zo’n pijl voor het eerst afging: ‘Wauw! En je kan het zelfs van dichtbij bekijken!’

Tol

De Gentse Feesten hebben hun tol geëist en ik zit aan het einde van mijn krachten. Ben relatief doodop.

En eigenlijk ben ik maar twee keer ’s avonds weg geweest. Of neen, het was drie keer. Of toch: vier keer. Verdorie, als ik er mijn kalender kijk is het zelfs vijf keer.

Ah ja, en daartussendoor moest ik nog artikelkens schrijven. En met de kinderen dingen doen. En over en weer lopen om tussendoor Anna telkens te komen halen na haar middagdutje.

Ah! Misterie opgelost. Mij hoort ge niet meer 🙂

21 uur 15 min

Dat is hoe lang ik nu al wakker ben: van 6u deze ochtend en het is nu al 3u15 min de volgende ochtend.

Ik moet zoooo dringend naar bed want ik ben zooooo doodmoe en eigenlijk ben ik veel te moe om naar mijn bed te gaan want dan moet ik mij daar eerst voor rechtstellen, daarna moet ik mij dan omkleden en dan naar bed strompelen. Behalve al die handelingen is dat toch ook wel een volle 10 meter lopen hé. Onderschat dat dus allemaal niet hé.

Kijk zie, een mens doet dan al eens zijn burgerplicht (zie hier en hier en dan nog iets dat misschien zal komen als de foto’s een beetje gered kunnen worden) en wordt daar dus zwaar voor afgestraft. En morgen zal het nóg slechter zijn.

Boehoe. Ik moet gaan slapen!  (maar ‘k heb mij wel geamuseerd vandaag, dat maakt veel goed)

Van hot naar her

Ergens is het wel leuk dat van reporterke spelen, maar het brengt natuurlijk de nodige druk met zich mee. Want alhoewel voor Gentblogt niets moét, ik voel me verplicht want ik heb me geëngageerd.

Vandaag had ik twee voorstellingen te bespreken. Mijn vriendin E. was langsgekomen met haar twee kinderen en dus was het kwestie van iets te vinden voor zes kinderen én op tijd op de juiste plaatsen te geraken.

We hebben gekozen om naar Pierke te gaan kijken in het Huis van Alijn en het resultaat was dat ik voortijdig heb moeten aanzetten (met Jan en Anna) om op tijd op de Puppetbuskersvoorstelling te zijn, terwijl vriendin E. op de twee oudsten én haar eigen kinderen lette bij Pierke. Met dat ik nog een tweede voorstelling moest bespreken, zijn we dan maar afgesproken op het plein van die tweede voorstelling. Daarna waren we weer vrij om te doen wat we wouden.

Een geluk dat de Puppetbuskers dit jaar goed zijn en dat kinderen er dol op zijn (de mijne toch) , anders ging ik mij serieus schuldig gevoeld hebben. Anderzijds was mijn vriendin wel op de hoogte van mijn plannen, daar niet van, maar toch brengt het een zekere druk mee om overal op tijd te geraken.

Er zijn maar drie ‘verplichte’ voorstellingen meer de komende drie dagen. Juist: één per dag. Dat neemt serieus wat druk weg, zeker nu één ervan in het begin van de dag ligt (zodat we de feesten ermee kunnen beginnen) en de twee anderen eigenlijk in de late namiddag zijn (zodat we er onze feestdag mee kunnen eindigen).

***

Vroeger ging ik ook altijd al naar het Puppetbuskersfestival kijken. In de tijd dat het om de twee jaar was keek ik er nog meer naar uit. Niet dat ik het echt mistte in het afwezige jaar, want toen was er straattheater en daar was ik al even dol op. Dus elk jaar mistte ik wel een festival.

Maar ik dacht dat het ging beteren toen ze beide festivals in hetzelfde jaar deden en dat was niet zo. Het probleem is namelijk dat ze elkaar overlappen en, in plaats van zo goed als alle groepen te kunnen zien op beide festivals, moest ik nu veel meer keuzes maken en zag ik van beide festivals veel minder groepen.

Vorig jaar heb ik pas het Straattheaterfestival kunnen gaan bekijken op het laatste weekend zodat ik er ongelooflijk veel van gemist heb. Ik had me toen ook geëngageerd voor Gentblogt en dus voelde ik me meer verplicht naar het Puppetbuskersfestival te gaan en gezien ik toen alleen was.

Dit jaar heb ik meer geluk. Met dat we met twee zijn om het Puppetbuskers te verslaan zit ik na vandaag eigenlijk een beetje op rozen. Mijn zwaarste dagen zijn achter de rug en morgen, overmorgen en donderdag moét ik eigenlijk telkens maar één groep bekijken.

Donderdag gaat het Straattheaterfestival dan goed van start in de straten (en verdwijnt het Puppetbuskers eigenlijk uit de straten), dus ga ik eens kijken welke voorstellingen van het Puppetbuskers ik nog wil zien de komende twee dagen en welke voorstellingen van het Straattheater ik dan wil zien.

He! Misschien dat dit het eerste jaar wordt dat ik beiden zal doen 🙂

Pffieuw

Zo, de eerste dag zit erop. Het was mooi weer, de sfeer zat er duidelijk bij iedereen in en ik ben verbrand op mijn rechterschouder en op mijn rug: zal mij leren om zonder zonnecrème buiten te gaan.

Maar alles is goed gegaan en vlot verlopen: foto’s kunnen trekken zonder brokken te maken én zonder teveel mensen op hun tenen te trappen (letterlijk én figuurlijk) en ze zijn nog niet half mislukt ook :). Daarna met vriendin F. en haar kinderen (plus vriendinnetje) eerst Anna komen afhalen (én ook de fototoestellen terugbrengen) en dan samen richting Braunplein voor het Puppetbuskersfestival. Daar samengekomen met ‘mijn’ fotograaf voor het festival, Charles.

Na de optredens op het Braunplein richting EFTC, met fotograaf maar zonder vriendin, om nog een paar groepen te gaan bekijken. Uiteindelijk om acht uur richting huiswaarts gekeerd met de kinderen om hen dan op het gemak in bed te krijgen (en eerst nog eten te geven).

Eens kinderen in bed artikelken geschreven over het Puppetbuskersfestival (zie Gentblogt daarvoor, ergens later deze avond/nacht). Nu nog een postje hier en dan bedwaarts. Het was een drukke, vermoeiende maar leuke dag.

Feestenkoorts

De zenuwen beginnen te gieren. Binnen een half uurtje beginnen de Feesten officiëel met de openingsstoet.

Michel zou eerst gaan met de kinderen terwijl ik bij Anna thuis bleef want zij doet haar dutje, maar nu Michel van planning doet voor het Project en het plots heel druk is geworden zal ik het mogen doen.

Hij geeft mij zijn twee fototoestellen mee. Brrrr. De schrik slaat mij nu al om het hart: dat er iets met de toestellen gebeurd, dat alle foto’s mislukken, dat ik ondertussen de kinderen kwijt geraak, … En zeggen dat ik normaal gezien de ‘coolheid’ zelve ben en mij bijna nooit in iets opjaag.

Dat komt er eigenlijk van: normaal begonnen de feesten voor mij pas (verplicht) deze namiddag om 17u met het Puppetbuskersfestival op het Braunplein. In plaats van mij rustig te kunnen klaarmaken en er op mijn gemak naartoe te wandelen moet ik mij nu in zeven haasten klaarmaken en nog foto’s nemen ook. Grote verantwoordelijkheid.

Vergeet dus niet te kijken naar de foto’s van de openingsstoet op Gentblogt en als ik erbij sta, laat eens weten hoe ik het er van af bracht.

Binnenkort

Nog twee keer slapen en het is zo ver: de Gentse Feesten zijn er weer.

Op de Gentse Feesten is er zoveel te doen en te zien dat alle handen (of in dit geval: pennen) welkom zijn bij het Project zodat de Feesten zo compleet mogelijk verslaan worden. Dus, net zoals vorig jaar, ga ik daar weer rondhotsen met de kinderen én ga ik weer met hen naar het Puppetbuskersfestival kijken om er dan iets over te schrijven.

Gelukkig heb ik dit jaar hulp: samen met twee fotografen en een andere schrijfster zullen alle groepen dit jaar zo vroeg mogelijk besproken kunnen worden zodat we de mensen tijdig zullen kunnen aan- of afraden of deze of gene groep te gaan bekijken.

Spannend, vind ik dat en ik kijk er volledig naar uit. De kinderen ook trouwens. Als het weer nu een beetje meevalt zal het een zeer leuke periode worden.

Nog eens van oproepje doen

Er worden hier en daar al vele oproepen gedaan en ik doe ook aan mee want hoe meer, hoe beter (in dit geval dan toch).

Aan allen in Vlaanderen én daarbuiten:

het zijn weer Gentse Feesten en als goede inwijkeling draag ik dan mijn steentje bij om Het Project te helpen hier een fantastisch verslag van te maken.

Mijn hulp wordt geapprecieerd, maar de uwe ook.

Wil je dus ook jouw steentje bijdragen, als is het maar voor die paar uurtjes dat ge er naartoe gaat, aarzel dan niet en contacteer de mensen van Het Project: zij zullen u dan wel wegwijs maken in het hoe en waarom en waar en whatnot.