Tag: Jan

Familieuitstap

Maanden geleden was er zieligkijken: Twenty One Pilots kwam naar Brussel en alle vier vonden dat toch wel zeer goed.

Ik ken veel muziek en tegelijk ken ik ook niets: ik ken bandnamen, deuntjes, soms hier en daar een titel van een liedje, maar het verband tussen de verschillende onderdelen leggen zit er niet altijd in. Dus vroeg ik wie dat waren.

Ik denk dat de kinderen toen ‘Stressed out‘ hebben opgelegd en uiteraard deed ik van ‘Ah! Die! Die vind ik wel goed’. Daarna volgden nog een reeks nummers die ik bizar genoeg kende.

Veel palaveren later (gelukkig was het een concert waar het lang duurde vooraleer het uitverkocht was) besloten om dan maar tickets te kopen: voor mijzelf en voor alle 4 de kinderen (én ook voor een vriendin van Zelie): we gingen er een familieuitstapje van maken en voor één uitzonderlijke keer zou een late avond voor Jan en Anna eens mogen.

Begin september was het drama: we kregen de schoolkalender van de basisschool te zien en toen bleek dat de week van Anna’s Ardennenklas samenviel met het concert. Tranen. Veel tranen. Anna zou niet mee kunnen gaan en ze zat daar dus al maanden naar uit te kijken. Het alternatief was gelukkig ook een goede troost.

Het ticket was in no time wel weg: Zelie nam het over als verassing voor de verjaardag van haar beste vriendin … die dus nog 2 maanden heeft moeten wachten vooraleer ze wist dat ze meeging. 2 maanden hebben ze dat kind geplaagd met ’toch jammer dat je er niet bij kan zijn hé’.

Het werd uiteindelijk ook nog spannend voor Zelie want die was zondag ziek geworden: keelontsteking, en zat dus al sinds maandag thuis. Gelukkig voelde ze zich al beter gisteren en met nog wat pijnstillers lukte het aardig. We waren allemaal alleszins opgewonden.

aanschuiven

Soit. Concert zelf dus. Gisterenavond.

Eerst kregen we Bry te zien. Zelie wou absoluut op tijd op het concert zijn om hem te zien. Blijkbaar volgt zij hem al een tijdje op Youtube. En ze had gelijk: zeer zeker meer dan de moeite waard. Goede show, goede set, zeer goede keuze van Twenty One Pilots om hem als voorprogramma te zetten. De zaal was zeer goed opgewarmd en iedereen had er nog meer zin in.

En daarna een half uurtje wachten op de hoofdact en het zat er boenk op, vanaf de eerste noot.  Ambiance, show, energie. Zeer, zeer goed, ondanks dat de akoestiek in Vorst niet altijd je dàt is. Ik heb staan meezingen en -dansen en vooral genoten, zowel van het concert als van de kinderen die hun zo ongelooflijk goed aan het amuseren waren.

De mannen vlogen van hier naar daar en dat was soms ook letterlijk te nemen: op een ik-en-een-gij stonden ze plots tussen het publiek links, dan weer op een podium achteraan, klom de zanger op een soort stelling/paal zodat hij hoog boven het publiek stond, werden ze op handen gedragen door het publiek en speelden ze zo verder, … Machtige avond gehad en niet alleen de kinderen.

Schaap

Jan heeft krullen. Mooie, grote, blonde krullen.

jan-voor-de-kapper

Probleem is natuurlijk: dat haar groeit en die krullen zijn allemaal goed en wel zolang zijn haar droog is, maar eens nat wordt dat platter en dus langer en dan gaat dat wel eens in zijn ogen hangen.

Niet zo handig voor een voetballer.

Hij ziet zijn krullen graag maar weigert om zo één of andere haarband in zijn haar te doen: ‘Ik ga mij niet belachelijk maken hoor’ en dus is het proberen om een evenwicht te zoeken tussen de lengte van die krullen zodat het niet gaat storen.

Niet zo gemakkelijk. Ondertussen was het al zo lang en zo vol dat ik hem liefkozend ‘mijn schaap’ noemde.

En dan is hij het plots beu en laat hij zich kort knippen.

En zo was er dus weer een sessie bij de kapper, waar hij een duidelijk gedacht had van hoe het moest worden.

Hij heeft dat goed gezien: het resultaat mag er wezen 😉

jan-resultaat-kapper

We gaan nu wel een voorraad wax moeten inslaan, want dat kapsel zal niet houden als hij het gewoon laat drogen.

Voetbalvakantie

De herfstvakantie zal door voetbal gedomineerd worden:

  • zaterdag 29/10: thuiswedstrijd tegen SWI Harelbeke
  • maandag 31/10: training
  • woensdag 2/11: thuiswedstrijd tegen Torhout 1992 KM
  • donderdag 3/11: gaan kijken naar KAA Gent-Shakhtar Donetsk
  • zondag 6/11: uitwedstrijd tegen RAC Waregem.

Gelukkig hebben we tussendoor ook nog andere dingen te doen.

Zoals gaan eten bij vrienden, samen met andere vrienden. Het zal dus een zeer vriendelijke/vriendrijke avond worden en ik vrees direct ook een zeer late avond. Iets waar ik wel al een tijdje zeer hard naar uitkijk.

Zoals ons jaarlijks halloweenfeestje, wat organisatiegewijs spannend zal zijn want het valt samen met de training, maar ik heb gelukkig geen werkdag wegens Brugdag op het werk dus tijd genoeg *kuch* *hoest* *proest*.

Zoals een uitstapje ergens doen op vrijdag, wegens dat dat ongeveer de enige dag is dat het mogelijk is als je rekening houdt met de andere activiteiten en dat we er toch minstens één dag op uit moeten trekken.

Zoals de klasuitstap met de klas van Z. Jammer genoeg hebben ze er voor gekozen om naar de Play Beach te gaan (vind ik redelijk een hel), maar als ik mij niet vergis is de akoestiek daar toch marginaal beter dan in Pretland én is het altijd leuk om andere ouders te ontmoeten.

Leve de vakantie!

Startschot

September loopt ten einde en dat is direct ook de start van het nieuwe scoutsjaar met de klassieke overgang.

Dit jaar geen kinders die moeten overgaan, alhoewel Zelie eigenlijk wel: zij start dit jaar bij de Jin, maar aangezien dat strikt genomen een ‘andere’ scoutsgroep is (een samenraapsel van alle Jin uit verschillende scoutsgroepen uit haar district), kan zij dus niet overgaan bij haar vorige groep.

Er staan wel wat belangrijke stappen op het programma voor volgende jaar. Een Jin-jaar dus voor Zelie waar ze in principe (o.a.) leren hoe het is om leiding te zijn en dus naar volgend jaar toewerken waar ze dan zelf een tak kunnen leiden. Niet dat Zelie dat echt nodig heeft: ze heeft al meer dan een jaar haar diploma als animator, heeft zelf een kamp ineen gestoken en geeft dus als animator zelf kampen. Ze heeft dus al wat ervaring. Maar zo met allemaal leeftijdsgenoten die weg (opnieuw) afleggen, dat ziet ze volledig zitten. Het buitenlands kamp dat erbij hoort ziet ze natuurlijk nog meer zitten.

Louis begint zijn tweede jaar als giver. Hij haalde al zijn dierentotem bij de jonggivers en mag dit jaar voor zijn adjectief gaan. Zeer benieuwd wat dat gaat worden, want hij blijft toch een specialleke.

Jan start als tweede jaar jonggiver en mag dit jaar zijn dierentotem halen. Ook zeer benieuwd dus en spannend.

Anna is derde jaar welp en dus zit er voor haar misschien een jaar als nestleider in. Ik denk dat dat wel echt iets voor haar is maar dat werd alleszins op deze eerste vergadering nog niet bepaald.

We hebben de kinders geholpen met het jaar in te zetten. Uiteraard waren we er niet bij voor de overgang, maar traditioneel sluiten ze de dag af met een maaltijd voor leden én ouders. Net zoals vorig jaar was het Chili con/sin carne en het heeft gesmaakt (ze hebben daar een lekker recept).

Op naar een nieuw scoutsjaar.

 

11-11

Jan is dit seizoen U13. Dit geeft een verschil tussen de competitie klassen: de elite en 2e klasse (bestaat dit zelfs nog? Sorry als ik hier mis ben hé) spelen al 11 tegen 11 op een volledig veld. De ‘lagere’ klassen spelen nog 8 tegen 8 op een half veld. Jan speelt bij KRC Gent en speelt dus nog 8 tegen 8.

Vandaag was er een oefenmatch tegen KSV Oudenaarde. Oudenaarde speelt in een hogere klasse en speelt dus sinds dit seizoen 11 tegen 11. Er zijn nog maar 2 competitiematchen geweest, dus zo heel veel ervaring heeft Oudenaarde misschien nog niet in het 11 tegen 11 spelen. Anderzijds trainen zij wel al langer op 11 tegen 11.

Tegen KSV Oudenaarde heeft de ploeg vorig jaar wél nog in de competitie gespeeld, met afwisselend resultaat: ik herinner mij een nederlaag van 10-1 maar ook een gelijkspel en zelfs winst. Sterke ploeg dus en een leuke uitdaging.

Wegens omstandigheden heb ik de eerste helft gemist (Jan moest om 16u in Oudenaarde zijn en A en Z moesten terug naar Gent want schooldag en dus op tijd in bed en tijdens het spitsuur – 17u30 – Gent proberen buitenrijden is een huzarenstuk op zich), maar toen ik toekwam stond ‘onze’ ploeg voor.

De jongens speelden de pannen van het dak met een inzet dat ik nog weinig gezien heb. Oudenaarde weerde zich als een duivel in een wijwatervat maar op het einde hebben ze toch het onderspit moeten delven en konden onze jongens de winst mee naar huis nemen. Een enorme boost voor hun zelfvertrouwen.

Maar het allerleukste (en hier komt een stoeferke aan van een trotse mama): toen ik aankwam op het veld zei ik hallo tegen aan aantal ouders die vlak naast het ‘kotje’ van de spelers, trainer en délégé van Oudenaarde stonden. Ik keek even naar de wedstrijd en de délégé van Oudenaarde zei net dan tegen een ouder: ‘Dienen 11, dienen krullebol, ik heb dat vorig jaar al gezegd, maar dat is een goed spelerke. Daar moet ge van oppassen!’

Ik moet niet zeggen zeker dat ‘Dienen 11, dienen krullebol’ Jan was? Mijn hart zwol nogal een beetje op.

Eerste

De eerste schooldag voor A en Z in een nieuwe school. Voor zover te beoordelen na 1 dag is alles vlot verlopen en ze zagen er alleszins niet verdrietig uit na hun eerste dag.

De eerste schooldag voor Anna als ‘ancien’ van de school. Het zesde studiejaar mag ze dit jaar doorbrengen bij dezelfde leerkracht die Zelie en Louis ook hebben gehad. Ze zit bij haar 2 beste vriendinnen en ze ziet het volledig zitten.

De eerste schooldag van Jan in het eerste jaar humaniora op een nieuwe school. Blijkbaar is er toch nog 1 jongen daar die hij kent van de basisschool vorig jaar én waar hij, toeval oh toeval, samen mee in de klas zit. Er was enkel een kennismakingsdag vandaag, maar hij ziet het volledig zitten.

De eerste schooldag voor Louis als 4de-jaars. Communicatie niet goed gelezen waardoor hij braaf om 8u30 op school was terwijl hij daar pas om 11u moest zijn. Typisch 🙂 ’t Was ook een zeer korte dag want om 13u was hij alweer thuis, maar wel (nog altijd) zeer enthousiast thuis gekomen.

De eerste schooldag voor Zelie als laatstejaars en zij wacht nog af wat het gaat geven. ’t Was alleszins ook een zeer korte eerste dag: zij moest er ook pas om 11u zijn en was kort na de middag al weer thuis.

De eerste werkdag voor mijzelf. De collega’s leren kennen en ontdekken wat het werk allemaal inhoudt. Er is hier een toffe sfeer, wat (voor mij althans) zeer belangrijk is: ik voelde mij zeer welkom en ik denk dat het hier leuk gaat worden.

Voor iedereen: een goede start gewenst.

Einde van de vakantie

Ik had nog één dag verlof op het werk en dus nam ik hem vandaag maar op. Afgesproken met vrienden en ’s middags toegekomen op de Blaarmeersen met Jan, Anna en A en Z.

Jan wou eerst niet meegaan: geen zin om te zwemmen. Gelukkig waren we nog iets vergeten thuis waardoor ik nog een toertje deed met de wagen en Jan toch nog besliste om mee te gaan.

We nestelden ons in de Krekenput en de kinderen amuseerden zich zeer goed: meer dan zand en water hebben kinders uiteindelijk niet nodig. De volwassenen hadden daardoor de tijd om gezellig te babbelen en ondertussen regelmatig de kinderen te tellen.

We zijn niet te lang gebleven want morgen 1 september. Maar Anna wilde nog op de grote glijbaan waardoor we op het gras belandden aan het strand. Daar waren opnames bezig voor Karrewiet en toen Anna en haar schoolvriendin, die ze was tegengekomen, dat ontdekten moesten ze natuurlijk meedoen. Er zou een filmpje gemaakt zijn, maar ik vind het nergens terug 🙁

Het is uiteindelijk (gelukkig) toch niet laat geworden. Mooi op tijd thuis om tijdig te kunnen eten zodat A en Z zeker op tijd in hun bed zaten voor de eerste schooldag. Maar alleszins een mooie afsluiter van de vakantie.

Een avond aan zee

Deze ochtend had Jan zijn eerste competitiewedstrijd in Torhout.

Prachtig warm weer en een zalig wind. Ze speelden een heel mooie match en de competitie was goed ingezet.

Toen we in Gent kwamen bleef alleen de warmte over: niets van wind. Ik miste de koelte van Torhout. En dus stelde ik voor om naar zee te rijden. Gewoon. ’s Avonds.

We kwamen toe tegen 18.30 en zijn gebleven tot bijna 21u en het was gewoonweg zalig: een zo goed als leeg strand, lekker warm (31 °C) en een opkomende zee.

Drukke week ahead

Als de week ingezet kan worden met een vrije dag is dat altijd leuk, zeker als die vrije dag dan een prachtige dag is die we kunnen doorbrengen in de tuin bij vrienden. Zalig.

Er waren pannenkoeken, taart, ijs, cake, … Er waren heel veel kinderen, groot en klein (4 van (bijna) 17 jaar, 1 15-jarige, 1 12-jarige, 1 11-jarige, 1 10-jarige, 3 4-jarigen). Er waren de volwassenen die veel bij te praten hadden. Er werd nog volk uitgenodigd door de jongeren omdat die toch om de hoek woonde. Er werd met de waterbaan gespeeld (vooral door de kleuters) en op de trampoline gesprongen (door alle kinders) en er werd zelfs op Pokémon gejaagd (of er werd toch naar gezocht) en gezelschapsspelletjes gespeeld.

Een ideale manier ook om de batterijen op te laden, want van alle kinderen zijn er 8 mee naar huis gegaan met ons. Dat is het aantal dat volgende week bij ons blijft slapen: onze eigen 4 natuurlijk, dan A en Z en ook nog L en S, vriendinnen van Zelie die samen met haar volgende week kamp geven als moni.

Van de 8 kinders zullen er de komende week wel 6 (7) niet of amper thuis zijn wegens kamp (geven): Louis doet een MakeIT camp, Zelie en haar twee vriendinnen geven dus zelf een kamp. A en Z gaan voor het eerst afzonderlijk op kamp (zo kan den anderen de komende week ook nog wat gaan werken). Jan vertrekt dinsdagavond met zijn vriend naar zee tot donderdag en Anna blijft thuis. Eigenlijk is ze alleen woensdag alleen thuis (en daar kijkt ze naar uit) want donderdag neem ik een vrije dag om dan samen met haar Jan af te halen aan zee.

Ne mens zou moe worden van alleen het gedacht.

Opoffering

Er stond een dubbele boeking op het programma, maar niet echt: Zelie ging gisterenavond om 20.30u naar Bandits gaan kijken. Ik ging op hetzelfde moment met vriendinnen naar Pieter Embrechts. Voor elke leeftijd iets, nietwaar?

Scenario: avondeten. We zitten aan tafel. Zelie haar vriendin/gezelschap voor de avond zit erbij. De vriendin kent Bandits niet echt, dus wordt de muziek opgezet, kwestie dat zij dan toch tenminste een idee krijgt. Mijn 4 kinders zingen in koor elk liedje mee: ondertussen kennen ze het wel.

Naarmate de cd en het eten vordert beginnen er twee te zagen: Jan en Anna willen ook naar het optreden. Toe? Alsjeblieft? Zelie en vriendin zien een babysit-opdracht voor de avond niet zitten: zij willen zich kunnen amuseren, waar ik volledig achtersta. Ik zie het trouwens ook niet zitten dat een 10- en 12-jarig met 2 (weliswaar zeer verantwoordelijke) pubers naar een avondoptreden gaan. Ik heb ook plannen én een afspraak, dus kan ik zelf niet mee. Gaan kijken zit er dus niet in.

Een half uur voor aanvang van het concert zitten 2 triestige kindjes mij aan te kijken. Zo triestig dat ik overstag ga: we maken ons klaar, lopen Bij Sint-Jacobs (en dus Pieter Embrechts) voorbij en vinden nog een plaatsje op de allereerste rij voor Bandits, naast zus-lief en vriendin – wat een moeder lijden kan 😉

Twee zeer gelukkige kindjes hielden zich klaar.

Bandits wachten

En ik moet toegeven, het was een zeer, zeer goed concert. Dankzij mijn kinders ken ik de liedjes ook, daar niet van, maar live zijn die mannen echt wel zeer goed. En hun covers zijn ook zeer goed: nooit een kopie van het origineel, wel telkens hun eigen versie er van, en een goede versie erbovenop.

Bandits start

Eventjes was er paniek: plots schril gefluit en iedereen moest het plein verlaten. Het concert werd stilgelegd en de artiesten in allerijl afgevoerd terwijl wij op de rand wachtten. Anna was aan het huilen en Jan en Zelie waren ook bang, maar algauw bleek dat er niets ergs aan de hand was (oef!). Wel een zeer bizar iets om mee te maken en een zeer raar zicht, zo’n leeg concertplein terwijl errond alles als normaal doorgaat.

Het concert werd gelukkig niet afgelast en ze hebben hun set kunnen afmaken en tegen het einde van het concert waren Anna en Jan hun schrik al volledig vergeten.

En zo hebben Jan en Anna ook hun eerste live concert meegemaakt. Ze vonden het zo fantastisch dat ze wilden blijven voor Laura Tesoro, maar daar ik dan wél even mijn been voor stijf gehouden en zijn we naar huis gegaan.