Nabeschouwing

Gisteren een fantastische avond gehad. Prachtige omgeving, prachtige mensen, ongelooflijk veel leuke gesprekken gehad en nieuwe mensen leren kennen. Rond 2u ’s ochtends hebben we onszelf van de tafel weg moeten sleuren, kwestie om onze gastheer en -vrouw toch ook naar bed te laten gaan.

Het eten was zeer lekker, het gezelschap nog beter en de drank vloeide rijkelijk, zeker bij het gezelschap waar den anderen in zat.

Ikzelf heb het kalm gehouden: niet alleen omdat ik BOB was (ben ik trouwens altijd), maar vooral omdat ik deze ochtend lekker vroeg uit mijn bed mocht voor Jan zijn voetbalmatch.

Een hectische voormiddag na een veel te korte nacht en ik heb jammer genoeg het meeste van Jan zijn match moeten missen wegens over-en-weer rijden voor de andere kinderen, maar ik heb toch nog het laatste doelpunt kunnen zien dat zijn ploegje scoorde. Eindrestultaat: 1-10 voor de onze, met 3 doelpunten van Jan.

Twee op twee gewonnen al. Leuk voor die gastjes, na vorig jaar waar ze ongeveer dezelfde resultaten haalden, maar toen stonden ze langs de kant van de verliezers 🙂

Gaan eten

Ondertussen heb ik er al vier jaar oudercomité opzitten en vorig jaar zijn we een nieuwe traditie begonnen: eens allemaal samen komen mét partners. Kwestie dat die mensen ook eens weten met wie wij eens per maand onze avond doorbrengen.

Vorig jaar konden we er niet bij zijn, wegens Anna die in het ziekenhuis lag, maar kijk, vanavond zullen we er wel bij zijn.

Het zijn allemaal zeer fijne mensen in de oudervereniging en sommige partners ken ik al een beetje van andere activiteiten, dus ik kijk wel heel erg uit naar vanavond.

Hoe schoon kan het leven wel niet zijn

Gisteren nog in de blakende zon van ‘s ochtends tot ‘s namiddags op een stoffig voetbalterrein in Sint-Kruis-Winkel (triestige bedoening, de omgeving, niet het tornooi), vandaag onder de bomen in de eigen buurt.

Vandaag organiseerden we onze eerst barbecue in de wijk.

Vrijdag was er al gereden om de nodige stoelen, gisteren werden nog de laatste inkopen gedaan en deze morgen om 11u was afgesproken met andere mensen van de buurt om alles op te zetten.

Tegen 12u30 stond de aperitief klaar en waren de barbecues aangestoken en het leek er even op dat er niet veel volk op ging afkomen: het was zonder inschrijvingen en dus wisten we eigenlijk niet of er nu mensen geïnteresseerd zouden zijn.

Maar kijk, we maakten ons zorgen om niets. Tegen 13u waren alle stoelen volzet (60), stond de buffettafel vol slaatjes, brood en sauzen allerhande en was het ‘vollen bak’.

Het was ongelooflijk gezellig. Tegen 16u zijn we beginnen opruimen en de die-hards zijn dan tot bij ons op de trottoir gekomen om hier verder te kletsen bij, eerst, een dame blanche (vers klaargemaakt ter plaatse met wame chocoladesaus), daarna een grappa om te eindigen in het bier.

Op de affiche stond ‘tot 18u’, hier werd het 19u, ons huis werd omgedoopt tot café ‘In de Schelen Welkom’, burenbanden werden weer aangesmeed en de eerste gesprekken over de volgende activiteit werden aangevat.

Heb ik al gezegd dat wij in de beste wijk van Gent wonen?

Nog water

Eerste dag voetbalkamp is niet doorgegaan. Jan stond deze ochtend op met diarhee en tegen dat we moesten vertrekken had hij al twee keer een ongelukje gehad in zijn broek. Ik vond het dus niet echt opportuun om hem zo op kamp te sturen.

Jan zelf zag het trouwens ook niet zitten, dus misschien dat zijn mentale ingesteldheid er wel iets voor tussen zat. Hij was ook nog heel moe: afgelopen week een kamp, druk weekend met feest en tornooi en vandaag opnieuw beginnen … Hij was niet onmiddellijk te motiveren.

Tegen deze middag waren zijn darmprobleempjes voorbij en toen vriendin E. belde om te gaan zwemmen zag hij dat wel zitten. De andere kinderen ook en dus spraken we af om nog eens tot in De Haan te rijden. De gietende regen buiten liet toch niet toe om veel anders te doen en dus gingen we maar binnen in het water spelen.

Twee uurtjes spelen in het zwembad. Veel met Jan en Anna gespeeld en meer dan eens pakpaard gespeeld met die twee rond mijn nek/arm/rug  om de diepere delen te gaan verkennen. Op tijd thuis om te eten en voor één keer zat Jan mooi op tijd in bed.

Toen ik hem vanavond vroeg of hij het zag zitten om morgen op kamp te gaan was hij al veel positiever ingesteld. Wat een dagje bij mama allemaal niet kan doen 🙂

Terug naar de roots

Deze namiddag in de Vlaamse Ardennen gezeten, de streek waar ik mijn jeugd doorgebracht heb en waar vriendin E. nu nog woont.

Een kleine wandeling, waar ik dingen zag die mij terug deden denken aan de fietstochtjes naar vriendin E. haar ouderlijk huis. Herkenningspunten waarvan ik niet meer wist dat ik ze nog kende.

Daarna een koffie gedronken en een pannenkoek gegeten in, nog maar eens, goed gezelschap terwijl de kinderen (eerst 5, dan 6) een beetje verder speelden in de speeltuin.

En zo kabbelt de vakantie lekker voort.

Twee dagen zee

Zo slecht als het weer gisteren was, zo mooi vandaag.

Want gisteren waren we afgesproken om naar zee te gaan. Die afspraak lag al een goede week vast. De eindbestemming was de kust, welk deel van de kust lag open. Of beter, was afhankelijk van het weer.

Druilerig weer gisteren en dus geen strandweer en we schakelden over op plan B: naar Sunparks, Acuafun. Een (sub?)tropisch zwembad waar we de hele namiddag doorgebracht hebben. Zwemmen, glijden, ploeteren in het ondiepe en in het peuterbad, buiten zwemmen, bubbelbad, … we hebben het allemaal gedaan en dan nog eens. Louis heb ik amper gezien, hij was meestal alleen op pad; er was nog een meisje mee waar Zelie het blijkbaar goed mee kon vinden en ik ben grotendeels bij Anna gebleven.

Anna heeft mij enorm verbaasd: ze heeft geploeterd, ging onverschrokken richting diepe (ze stopte wel op tijd), liet zich vallen met haar gezicht onder water en sprong uiteindelijk in het bubbelbad waarbij ze volledig onder water ging en er vrolijk weer uit opstond.

Vandaag ging het dan weer richting zee. Vrienden van ons verbleven er sinds vorige vrijdag. We spraken af met nog andere vrienden en deze namiddag vertrokken we.

De hele namiddag op strand gezeten met 4 volwassenen en 9 kinderen. Zalig weer, de zee was eigenlijk aangenaam van temperatuur en het gezelschap maakte de dag af. In een bootje gevaren met Louis, zandkasteel gemaakt met Zelie en gevliegerd met Anna. Meer moet dat niet zijn.

Morgen trekken we er weer op uit en dan is het eindelijk vrijdag, tijd om Jan weer naar huis terug te brengen.

Drukke weekends zijn wijs

En zo zit het weekend er ook weer op. De tijd vliegt en soms is dat goed, soms minder.

Gisterennamiddag naar mamie gegaan. Beetje gebabbeld, beetje gelezen, beetje boodschappen gedaan en dan een beeetje laat naar huis om te eten.

Zondag kwamen er vier vriendinnetjes. De acht kinderen keken samen naar Alice in Wonderland van Tim Burton en daarna aten we pannenkoeken. De mama kwam toen ook nog langs (mijn vriendin) en ik maakte nog een beetje pannenkoeken bij en wij kletsten ook nog een beetje bij.

Tegen 18u ging het richting Oudenaarde, naar mijn zus. Jan begint morgen met een voetbalkamp in Oudenaarde en hij mag dus komende week bij zijn tante, nonkel en neefjes blijven slapen.

We hebben daar gegeten en de kinderen hebben nog lang met de neefjes gespeeld en op de trampoline gesprongen. Rond 21u15 zijn we dan toch weer naar huis vertrokken, Jan achterlatend. Ik had een krop in mijn keel, maar ik heb mij sterk gehouden. Hij daarentegen had er geen enkel probleem mee 🙂

Ondertussen zitten Anna en Louis in bed en moet ik nog even aan de gedachte wennen dat ik Jan niet meer zal zien tot vrijdag. Maar ik weet dat hij een fantastische week zal hebben, dus ben ik wel wreed blij voor hem.

Film en pannenkoeken

Ik vind dat nu eens een goede combinatie. Eerst naar de film en daarna een pannenkoek eten.

Eerst gingen we gisteren naar de laatste van Shrek. In de Sphinx. Een zeer leuke cinema, aangename stoelen en geen volk: met amper 11 of 12 in de zaal. Ze verkopen er geen snacks, dus ook geen vervelend geritsel van popcorn of snoep of zo. Gewoon film. OK, de kwaliteit is niet dezelfde als in de Kinepolis, geen dolby surround of 3D, maar mij stoorde het niet, integendeel.

Vandaag dan contrast: Toy Story 3 in Kinepolis én 3D. Voor mij hoeft 3D dus niet, integendeel dus, want ik zie er de helft toch niet van. Maar den anderen was mee en hij mocht dus kiezen (voor een keer hij mee wil) en dus werd het Kinepolis én 3D. Deze keer in een grotere zaal, met zeer goede beeldkwaliteit, maar ook met veel meer mensen, geritsel van snoep en popcorn en een paar moeders die het blijkbaar nodig vonden om de hele tijd uitleg te geven bij de beelden. Maar soit.

Gisteren was het de kinderen en ik. Vandaag dus mét papa erbij én nog en stel vrienden met kind. Het kind is achteraf met ons meegegaan om te blijven spelen. Papa en vriendin zijn achter gekomen om kind op te halen, maar ook om pannenkoeken te eten, want dat had ik beloofd.

Dus na de film pannenkoeken gemaakt en tegelijkertijd de buren uitgenodigd waardoor we uiteindelijk met 13 pannenkoeken gegeten hebben (er is nog een vriendinnetje uit de straat ook bij gekomen), maar gelukkig niet allemaal tegelijk.

En zo is het weekend ook weer voorbij gevlogen, zeer leuk. En, hoe was uw weekend?

Terug

Vertrokken om 15u45 want mijn euro viel dat het wel een gewone werkdag was (voor andere mensen dan toch) en dat er misschien wel file zou kunnen zijn rond Antwerpen en in Nederland. Mijn broer moest ‘s avonds nog weg, dus ik moest daar zeker op tijd zijn én er was sowieso een omleiding rond waar hij woonde en ik moest de weg nog vinden.

Mooi op tijd toegekomen en amper verkeerd gereden na de omleiding. Ik was zelfs een klein half uur te vroeg en had dus tijd om op een bankje in de zon mijn boek nog een beetje te lezen.

Zoon is dan maar overgestapt van de auto van mijn broer in mijn auto om naar huis te rijden. Onderweg veel verteld over zijn drie voorbije dagen en hij zag er zo content uit, het was een plezier om zien.

Thuis gekomen rond 20u en toen waren er hier twee extra kindjes. Er was afgesproken dat de vriendinnetjes E. en L. zouden mogen komen logeren als Louis terug was, vandaar.

Ondertussen zit iedereen in bed, maar het is nog lang niet stil. Maar ja, hoeveel keer blijven er ook vriendjes slapen, nietwaar.

Bakken en braden

De kinderen hadden gehoord van iets dat Popeiland heet en zagen dat wel zitten om er naartoe te gaan. Een vriendin van Zelie ging al een paar jaar en vrienden van ons zouden dit jaar ook gaan, dus food for thought.

Gisteren vroeg een andere vriendin of Louis wou komen spelen vandaag en toen dacht ik weer aan dat Popeiland en besloot dat we toch maar zouden gaan. In plaats van dat Louis zou gaan spelen vroegen we het vriendinnetje dan om mee te gaan.

Er werd deze ochtend nog gebeld met de vrienden waarmee we zouden gaan en toen bleek dat zij ook een vriendje hadden meegevraagd. Totaal: 2 volwassenen en 7 kinderen.

Het zou een leuke uitstap worden: prachtig weer, goed gezelschap, mooie locatie en als kers op de taart bleek dat er nog gratis tickets ook waren.

De verwachtingen zijn uitgekomen and then some. De kinderen hadden een fantastische namiddag en ik ook en meer moet dat niet zijn om de vakantie in te zetten.