Het schooljaar is weer al voor meer dan de helft voorbij en dus was het weer eens tijd voor het oudercontact. Zowel bij Zelie als bij Louis konden we een afspraak maken en naar goede gewoonte doen we dat dan ook.
Ik sta erop dat we dat samen doen. Zo echt van dat het ‘ouder’ contact blijft en geen ‘mama’ contact wordt want dat mamacontacten heb ik al genoeg. Gelukkig heb ik op dat vlak helemaal geen protest van de andere kant en leggen we dan de agenda’s samen om te zien welk uur het best past.
Vorige vrijdag mochten we dan gaan:
- om 17u35 voor Louis
- om 18u00 voor Zelie
mooi aaneensluitend vond ik zo.
Toen we toekwamen, nét op tijd, bleek dat het contact met de juffrouw van Louis als een half uur vertraging had. Niet zo goed dus. Er zaten nog twee mama’s te wachten en dus zag het er naar uit dat de twee contacten elkaar zouden overlappen.
Eens gekeken bij de juffrouw van Zelie maar daar was het ook noppes: de juffrouw had immers niemand gepland vanaf 17u15 en was dus niet aanwezig in haar klas. Onze hoop dat ze misschien toch even vroeger zou terugkomen was ook ijdel: om 18u01 kwam ze terug en konden wij meteen binnen.
Tijdens het hele contact zat ik regelmatig naar buiten te kijken om te zien of de andere mama niet passeerde van bij Louis zijn juffrouw. Niets te zien, dus was ik redelijk gerust.
Het verdict bij Zelie: alles prima, tip top in orde. Niets op aan te merken. De kleine opmerkingen van bij het eerste contact waren volledig in orde nu. Zelie zit zelfs naast een van de meest disruptieve kinderen in de klas en gaat daar uitstekend mee om, zei de juffrouw: ze doet niet mee en houdt hem zelfs een beetje in toom. Haar bijkomende werkboekjes maakt ze mooi binnen de tijd af en haar eerste somplex boekje had ze ook net afgewerkt.
In principe viel dit contact samen met het ‘groot’ rapport (met punten dus), maar omdat de juffrouw zelf ziek was geweest de hele week is dat nog even uitgesteld. Geen vragen daarover mogelijk dus, maar ik denk niet dat we er zullen hebben. Over de hele lijn doet ze het goed, dus zorgen moeten we ons niet maken. Was er iets geweest dan zou de juffrouw er sowieso met ons over gesproken hebben, rapport of niet.
Toen we buiten kwamen bij de juf van Zelie kwam ook net de vorig mama buiten van bij de juf van Louis en konden we dus direct binnen. Prachtig geregeld dus.
Louis doet het ook uitstekend. Hij is heel leergierig en slorpt de dingen op om te leren. Blijkbaar wil hij zelf dingen weten en de juf zegt: ik geef hem dan maar; zolang ze er zelf om vragen is het een teken dat ze er klaar voor zijn. Hij leest al goed en schrijft deftig en de juf heeft de indruk dat hij rapper is dan Zelie. Dat belooft dus.
Zijn emotionele aanvallen, zijn huilbuien die hij thuis heeft, die heeft hij blijkbaar (veel) minder in de klas. Dat geeft dus hoop dat hij er uiteindelijk toch vat zal op krijgen, ook thuis, want uiteindelijk moet het toch ook lastig zijn voor hem alles als zo’n drama te ervaren.
De kindjes van de derde kleuterklas hadden ook hun schoolrijpheidstest gehad en dat was absoluut geen probleem voor Louis. Hij is dus klaar voor het eerste studiejaar.
Niets dan goed nieuws en twee kindjes om trots op te zijn en dat is altijd leuk om horen.
