Werkloos zijn is niet echt iets voor mij. Ik verdoe heel veel tijd met nietsdoen. Er is geen structuur en dan verlies ik mijzelf wel eens. Maar het betert. We zijn nu een maand ver en er worden eindelijk dingen gedaan (dingen naast werk zoeken hé).
Eén van de dingen die helpen is dat ik nu weer elke dag kook. Toen ik werkte aten de kinderen warm op school en ik kon in de kantine op het werk eten. Nu eten we dus weer allemaal warm thuis, enfin, de kinderen en ik dus want den anderen is niet op tijd thuis om al mee te eten.
De ochtenroutine is nu wel iets drukker, want er moeten nu vier lunchdozen klaargemaakt worden, maar dat nemen we er maar bij.
Het koken geeft mij dus een reden om iets te doen. Elke dag verse dingen kopen en dan zorgen dat het zo goed als klaar is tegen dat we thuiskomen zodat we niet te laat eten. En aangezien ik dan bezig ben, doe ik voort met andere dingen-die-moeten-gedaan-worden.
De stress van ‘wat eten we vandaag’ heb ik ook weggenomen: de kinderen krijgen hetzelfde menu als op school, maar dan door mij klaargemaakt. Zo heb ik maandag zelf voor het eerst een Beef Stroganoff gemaakt en het was blijkbaar zeer goed gelukt. Toch als ik mocht afgaan op de hoeveelheid de kinderen gegeten hebben.
Er zijn dus ook voordelen aan werkloos zijn, want koken, daar kunt ge mij echt niet mee straffen.