Tag: Familie

Mag ik nu eindelijk rusten?

Nen mens denkt dat, met dat de examens voorbij zijn, het rustiger wordt. Maar dat was buiten het volgeboekte weekend gerekend.

Eerst was er zaterdagochtend nog een selectieproef voor een job. Niet goed, maar dat gaf niet want zo had ik meer tijd voor wat ook nog moest gebeuren: boodschappen doen en voor Jan gaan supporteren.

Jan had zijn laatste voetbaltornooi voor het nieuwe seizoen herbegint. Een andere mama en papa waren hem komen halen (wegens die selectieproef) en zo heb ik hem maar 3 van de 5 matchen zien spelen, maar ze hebben dat goed gedaan: alleen de eerste verloren en de rest gewonnen. En vooral: ze hebben zich geamuseerd. Het is altijd leuk om zien hoe plezant ze het vinden om te voetballen en dat ze het missen als het even stilligt.

Terwijl ik boodschappen deed en over en weer reed naar Jan, heb ik mijn schoonbroer kunnen optrommelen om te helpen met de andere drie, want voor hen was het ‘seizoen’ nog niet afgelopen: er moest nog gezwommen worden (Zelie, Louis en Anna) en naar de tekenacademie (Louis).

Jan en ik hebben dan niet op de uitreiking van de prijzen gewacht want we werden in Oudenaarde verwacht voor een feestje. Dus na de laatste match vertrokken richting huiswaarts om ons klaar te maken en de rest van het gezin, – 1, op te pikken. Vandaar door naar de tekenschool om Louis op te pikken en dan konden we eindelijk doorrijden.

Zeer leuk feestje gehad in Oudenaarde, zo leuk dat we ons een breuk verschoten toen bleek dat het al 23.30u was en we dringend doormoesten wegens dat we vandaag zelf een feestje gaven, een brunchfeestje dan nog.

De wekker stond om 8u om dan alles klaar te maken voor het feestje hier en nog een geluk dat de familie niet altijd even ‘stipt’ is, want wij hadden gezegd tussen 10.30u en 11.00u en de eerste personen waren hier pas om 11.15u: wij waren net klaar.

’t Was zeer gezelling en er is veel gebabbeld en gegeten geweest (gelukkig) en tegen 15.00u zijn de laatsten dan vertrokken

Een uur later was heel de keuken al opgeruimd en ben ik in mijn bed gecrashed: een goed anderhalfuur geslapen. Het was blijkbaar echt nodig. De agenda voor de volgende week is zo goed als leeg en ik ga toch proberen dat zoveel mogelijk zo te houden.

Foutje in de planning

Vandaag ging ik cursus twee afwerken: voorbereiding doen, structuur en een eerste keer studeren, … maar dat was buiten de planning gerekend.

Niet dat die planning er op het eerste zicht druk uitzag. Er was een wandeling gepland om 14u en Zelie moest om 17.30u op het feest van de plechtige communie van haar vriendin zijn, dus dat viel toch nog mee?

Maar toen bedacht ik dat het toch vaderdag was en ik een cadeautje had voor mijn papa en het toch niet kon maken om het hem niet te brengen. Dus even over-en-weer naar Oudenaarde was het plan. Zelie ging mee, de rest bleef thuis, dus hoe lang kon dat duren als ik om 11u vertrok?

De vertrektijd zat goed, maar toen bleef ik iets langer dan voorzien babbelen met mijn papa en moesten we toch zeker nog eens langs mijn zus passeren en bleef ik daar even babbelen. En nog een geluk ook want bleek dat ik de babyborrel van nichtlief verkeerd op de planning gezet had: die was toch wel vandaag niet zeker?

Studeren ging toch nog wel lukken, hield ik mijzelf voor: wandeling tot ongeveer 15.30? Dan thuis een kwartier later en dan had ik nog anderhalf uur vooraleer ik Zelie moest voeren. Vandaar zou ik dan doorrijden met de rest van het gezin naar de babyborrel.

Pas terug thuis van Oudenaarde om 13.30u, dus net genoeg tijd om iedereen in de auto te krijgen en naar de plaats van afspraak te rijden voor de wandeling. Heel leuke wandeling gehad en ook zeer interessant (ook mede dankzij alle kennis van vriendin Murphy en haar dochter M.), maar wat ik dacht dat anderhalfuur zou duren, duurde uiteindelijk meer dan twee uur. Dus pas thuis om 16.30u.

Zelie moest zich dus klaarmaken voor het feest en haar haar wassen, wat gaf dat ik een beetje later haar haar stond te drogen (als ze het in de lucht laat drogen lijkt het immers alsof ze er in weken niet in gekamd heeft, en dat kon nu toch niet voor een feest) en dus toch geen tijd had om in de boeken te neuzen.

We hebben ons uiteindelijk nog mogen reppen ook opdat Zelie op tijd zou zijn en rond 18.15u stond ik dan met de drie andere kinderen op de babyborrel.

Het nadeel aan activiteiten waar mijn familie mee gemoeid is, is dat een tijdsplanning nooit kan aangehouden worden. Het was een zeer gezellige babyborrel maar in plaats van ten laatste tegen 20.30u thuis te zijn, zoals ik het in mijn hoofd had (studeren, weetwel), waren we uiteindelijk pas om 21.45u thuis. Tegen dat iedereen klaar was voor bed, erin zat en ik weer beneden stond was het 22.15u: geen uur meer om nog te beginnen studeren. Bovendien moest ik om 23.00u Zelie afhalen en had ik nog 15min vooraleer ik naar daar moest vertrekken.

Een studeerloze dag dus vandaag. Morgen zal ik toch wel een tandje moeten bijsteken.

Over en weer

Even over en weer naar Nederland vandaag. Bij mijn broer en zijn gezin. De 9e verjaardag van mijn neefje gaan vieren.

Wat begon als een druilerige dag deze morgen is uitgedraaid op een zalige namiddag met lekker veel zon en leuke babbels in de namiddag. Was het in Nederland nu zoveel beter weer dan hier, of is het hier ook opgeklaard?

Hoedanook, we konden gewoon de hele namiddag (en vroege avond) buiten genieten van het weer en het eten en het gezelschap. Meer moet dat ook niet zijn, nietwaar.

Sleep

Vandaag ga ik mij een beetje door de dag slepen, peins ik zo. Amper 4 uur geslapen vanacht. Dat gebeurt wel eens als je pas om 4.00u ’s ochtends gaat slapen en de wekker om 8.00u al afgaat. Ook al is het weekend.

Want straks komt de familie eten en ik moet nog boodschappen doen zodat ik hen eten kan voorschotelen.

Dus nu rap naar de Colruyt, de laatste dingen halen. Dan koken zodat ik klaar ben tegen 11.00u. Dan zorgen dat het eten zelf klaar is om 12.00u. Zelie en Anna wegbrengen om 13.00u. Samen met de familie Jan naar de voetbal brengen om 14.20u. Allemaal samen naar zijn match kijken om 15.15u. Terug thuis tegen 16.30u (ongeveer toch). Anna afhalen rond 17.00u. Taart eten als we terug zijn en dan tegen 18.00u/18.30u zorgen dat de broodjes en beleg op tafel staan. En gelijk wanneer iedereen uiteindelijk naar huis vertrekt, ik zal voor 22.30u niet kunnen gaan slapen want rond dat tijdstip moet ik Zelie nog afhalen van de voorstelling.

Allez. Rap mijn koffie uitdrinken en eraan beginnen.

Voorbereidingen

Zondag had Jan zijn verjaardagsfeestje met de vriendjes. Overmorgen is het een feestje voor de familie. Dan vieren we Jan én Anna hun verjaardag.

Het wordt een drukbezette dag en naast het programma op de uitnodiging moeten Zelie en Anna ook nog naar het balletoptreden gebracht en gehaald worden.

Er komen dus mensen eten en dat moet op tafel komen. Probleem is dat ik morgen geen tijd heb om iets te doen wegens een hele dag les en na de les moeten Zelie en Anna – weeral – naar de repetitie voor het ballet (generale deze keer) en moet ik ’s avonds helpen op het retoricabal.

Dus heb ik vanavond maar gekookt: frietjes gesneden en voorgebakken voor morgen en de eerste schotel voor zaterdag voor 90% klaargemaakt. Zaterdagochtend kan ik dan de eerste afwerken en de tweede schotel maken en klaar zijn tegen dat de mensen komen … hoop ik toch.

Zelie heeft zelfs meegeholpen, maar dan voor zichzelf. Want morgen heb ik dus geen tijd om te koken en zij heeft repetitie van 16.30u tot 21.00u. Ze kan dan uiteraard een broodje meedoen, maar dat eet ze ’s middags ook al. En dus heeft ze een pastasalade gemaakt (met een beetje hulp van mij).

Ik kan soms toch zo georganiseerd zijn, dat ik er zelf bang van word.

Ook een beetje vakantie

Den anderen is weg op vakantie en dus heb ik mij de luxe veroorloofd om toch ook een beetje vakantie te nemen. Niet dat ik altijd veel keus had: zo een extra paar (volwassen)handen om alles geregeld te krijgen met de kinderen komt goed van pas en als die er niet zijn, lukt het mij niet altijd om alles te bolwerken.

Zo bijvoorbeeld vrijdag. Normaal gezien voorzie ik eten, of tenminste toch de ingrediënten. Over de middag probeer ik naar huis te komen (tussen de lestijden door) om al wat voorbereidingen te doen en ’s avonds ook tussen het voeren door. Michel zorgt er dan voor dat er een effectieve maaltijd geproduceerd wordt.

Deze vrijdag was het niet mogelijk geweest om even tussendoor naar huis te komen want de lesgeefster had wat langer les gegeven dan voorzien. Geen voorbereidingen dus. En ook in de namiddag had ze gretig gebruik gemaakt van al de haar toegewezen minuten, dus werd het koersen om op tijd thuis te zijn en op de voetbal te geraken.

20 minuten te laat op de voetbal, wil ook zeggen: 20 minuten minder tijd om over en weer naar huis te gaan en het avondeten te maken (of toch stukken voor te bereiden) met als resultaat dat er om 18.00u nog steeds niets te eten was.

Dan maar de gemakkelijkheidsoplossing: we zijn met zijn allen Jan van zijn training gaan afhalen en we zijn heel gezond naar de Quick gaan eten. Iedereen content, want mama had geen stress en de kinderen hadden frietjes.

Zaterdag heb ik, ondanks de tegenslag ’s avonds met Zelie, toch nog gekookt. Niet al te ingewikkeld, maar toch.

Voor vandaag wist ik al dat ik niet ging koken, kwestie om weer wat stress te vermijden. Zelie en Anna moesten om 14.00u in Oudenaarde staan voor hun repetitie voor ballet, ik slaap graag een beetje uit op zondag, er was gevraagd geweest om nog eens Chinees te gaan eten en dus was de beslissing rap genomen. Het plan was om tegen 12.00u in het restaurant te zijn om dan ten laatste tegen 13.15u te kunnen vertrekken zodat de meisjes mooi op tijd zouden zijn.

En het is gelukt. Lekker tot 10.00u kunnen slapen. Kinderen en mijzelf gewassen in bad. Mooi op tijd vertrokken naar het restaurant. Tijdig bediend en effectief om 13.15u kunnen vertrekken en zo waren de meisjes om 20 minuten voor hun uur al ter plekke. Geen moment moeten stressen.

Voor de rest van de dag moest ik mij ook niet meer opjagen. Samen met de jongens mocht ik bij mijn zus wachten tot de meisjes gedaan hadden (leve familie in een andere stad) en daarna met de meisjes ook bij zuslief. Daar ook avond gegeten en voor één keer waren we op tijd thuis om Anna en Jan op tijd in hun bed te kunnen steken (meestal lopen die bezoekjes een beetje uit).

Zie, je moet niet altijd weg gaan om toch een beetje vakantie te nemen, al is het maar uit de dagelijkse sleur.

’t Is weer voorbij

Soms lijkt het alsof je gewoon eens met je ogen geknipperd hebt, en dat het weekend al voorbij is gevlogen. Maar dat heb je als het weer druk is geweest.

Zaterdag weer bomvol met activiteiten van de kinderen. Alleen Zelie is niet naar de scouts geweest (wegens nog steeds last van de keel en een ganse dag buiten lopen is dan niet echt aan te raden), maar in de plaats kregen we er een ‘activiteit’ bij: een ongelooflijk gezellig familiefeestje bij de nonkel van Michel. Met de familie die we (te) weinig zien, dus dat maakt het dubbel leuk.

Veel bijgebabbeld, te weten gekomen dat er een baby bijkomt in de familie en dat we, naast de trouw in maart, ook naar een trouw in juli zullen mogen gaan. De ‘jongeren’ laten ook van zich horen 🙂

Zondag dan even tot bij een collega-student gereden op de Dag van de Ambachten, samen met Zelie. Schoon dingen gezien en ik wist het wel, want ik had hem al zien droedelen in de les en was volledig onder de indruk. Ze doen dus ook van interieurinrichting en hun prijs/kwaliteitverhouding ziet er zeer goed uit, dus heb ik Michel opgedragen om hen te contacteren in het kader van ons huisproject. We zien dus nog.

En nu uitrusten zodat we morgen weer klaar zijn voor de werkweek.

Leuk einde in zicht

De laatste dag van het jaar en we hebben voor een keer plannen gemaakt. Michel is deze voormiddag nog enkele cadeautjes gaan kopen, vergezeld van Zelie. Als ze terug zijn wordt er rap een boterham gegeten en dan vertrekken we naar de cinema.

Michel had vandaag vrij en dus konden we nog iets plannen met iedereen. We gaan naar de voorstelling van 14u15, Rapunzel bekijken en hopelijk hebben we daarna nog tijd om te gaan schaatsen op het Sint-Pietersplein (maar ik betwijfel het). En vandaar dan doorrijden naar mamie om het einde van het jaar daar, naar goede gewoonte, te vieren in fantastische gezelschap en met goed eten.

Nu nog rap voortdoen en alle cadeautjes van gisteren inpakken voor ze terug zijn. Alvast een leuk feest gewenst vanavond.

Hieperde …enz

Zoals elk jaar net dubbele verjaardag achter de rug. Eigenlijk wel twee speciale cijfertjes dit jaar, want ikzelf bestijg een nieuwe tram en deze blog heeft er 5 jaar opzitten.

En ja, ik weet dat ik de laatste tijd nogal wisselvallig ben in het posten hier, maar de moed om te schrijven ontbreekt mij tegenwoordig ’s avonds en overdag zit nogal wreed vol met tal van dingen te doen. Excusetrut eerste klas aan het woord, maar toch. Ik ga niet beloven dat het gaat beteren in de toekomst, maar ik ga alleszins mijn best doen, want ondanks alles ben ik het nog steeds niet beu om hier te komen leuteren.

Los daarvan, een fantastische avond achter de rug met 16 fantastische madammen die allemaal speciaal voor mij midden in de week hun activiteiten hebben stopgezet om mij gezelschap te houden. Om maar te zeggen, één van die madammen is net terug uit Afrika waar ze een tweetal weken hard gewerkt heeft, en toch vond ze, tussen alle vermoeidheid door, nog de moed om tot hier te komen. Soms weet ik niet waaraan ik het verdiend heb om zoveel en zo’n goede vriendinnen te hebben. Dus dames, bedankt voor de fantastische avond.

Morgen ga ik nog een beetje nagenieten van die verjaardag: een dagje vrijaf dus veel tijd om helemaal niets te doen (en ook een beetje veel te studeren).

Er zijn zo van die dagen

… die zeer leuk zijn. Vandaag was er zo eentje namelijk.

De lessen van deze namiddag en volgende week namiddag zijn vervangen door een workshop. We hadden keuze tussen verschillende workshops en ik koos deze week voor ‘Expressie’. We werden verwacht in de gebouwen van Larf! en gedurende twee uur konden we onszelf uitdrukken op de zotste manieren. Ik heb mij rot geamuseerd.

Het voordeel van die workshop was dat we dan ook vroeger gedaan hadden en ik vroeger aan school stond om de kinderen af te halen. Dat gaf dan weer als voordeel dat we ons eens niet moesten opjagen op op tijd op de voetbaltraining van Jan te zijn.

De dag wordt ook nog eens zeer leuk afgesloten: vanavond ga ik met mijn zus, twee nichten en een vriendin én al hun partners uit eten om daarna naar een fuif te gaan. Ik kijk daar al zo ongelooflijk naar uit, want uitgaan met mijn familie en die vrienden, dat staat garant voor een fantastisch leuke avond.