Tag: Humor

Lachen

Ja, wij hebben twee dagen op een rij van humor gedaan hé.

Eerst was er de Comedy Marathon in Kortrijk voor de Roemeense rioolkinderen (om één of andere reden zit ik nu met Rioolse roemeenskinderen in mijn hoofd. Enfin, we dwalen af…).

Ik moet zeggen dat ik ongelooflijk gelachen heb en hier en daar zelfs zeer aangenaam verrast ben geweest dienen avond.

Anekdote: Michel moest met negen andere mensen op het podium om een quiz te doen waarbij je het antwoord moest geven op de vorige vraag. De quiz werd gepresenteerd door Gunter Lamoot … wiens website Michel gemaakt heeft.

Toen Gunter de mensen vroeg om zichzelf voor te stellen en hij bij Michel kwam verschoot hij zich een relatief ongeluk, waarna hij deed alsof er niets gebeurd was en hij Michel niet kende. Niemand had het gemerkt, maar ik lag plat (en neen: Michel heeft niet gewonnen).

De avond erop was het Dutch Night in de Bal Infernal en de afwezigen hadden meer dan ongelijk. De ‘hollanders’ waren zeer goed en zeer grappig en de MC van dienst deed het zeer goed.

Ik heb zelfs iemand tranen zien lachen (wat mij me plots doet afvragen of haar gezicht de enige plaats was nat geworden was 🙂 ).

We hebben dus heel wat comedy gezien en we kunnen er weer tegen voor een tijdje. Alhoewel, zo een paar avonden wil ik nog wel doen hoor.

Guzman

Javier Guzman. Ik had er al over geschreven dat we er naartoe gingen. We, zijnde mijn wederhelft en zijn broer en ik. Jammer genoeg is broer op het laatste moment ziek gevallen waardoor hij niet meekon. Heel jammer. Vooral dan voor hem.

Ik had al een paar stukjes van de vorige show van Javier Guzman gezien op You Tube en vond hem zeer grappig. Mijn ventje was dan een tijdje geleden in Nederland al eens gaan kijken naar zijn voorstelling en toen hij terug kwam was hij nogal onder de indruk en wist hij niet goed wat er van te denken. Niet dat hij het slecht vond, helemaal niet, maar hij zei gewoon dat het absoluut niet vergelijkbaar was met zijn vorig materiaal en hij wist niet echt goed wat er van te denken.

Alle indrukken uit de filmpjes die ik gezien had heb ik dan maar resoluut uit mijn hoofd gebannen en ik ben er volkomen onbevangen naartoe geweest en ik kan nu volmondig zeggen: de afwezigen hadden ongelijk. Meer dan ongelijk.

De hele voorstelling was fantastisch: hilarische momenten, zwaardere stukken die dan toch op tijd weer licht gemaakt werden, bedenkzame ogenblikken en goede interactie met het publiek zonder het publiek daarbij ongemakkelijk te maken (het is immers geweten dat, als je op de eerste rij zit, je het ‘slachtoffer’ kan worden van zo’n persoon en dat is niet altijd even aangenaam. Meneer Guzman daarentegen hield het gewoon heel beleefd en leek oprecht geïnteresseert in de antwoorden), maar zoals eerder werd gezegd: je komt buiten met een beetje wrange nasmaak en niet het verwachte ontspannen gevoel wegens comedy gezien te hebben.

Die nasmaak zal wel liggen aan het onderwerp van zijn show en vooral aan het feit dat het écht is waarover hij verteld en het geen abstracte situaties betreft. Maar eigenlijk niet zo belangrijk want uiteindelijk heb ik een fantastische voorstelling gezien en een prachtige avond gehad.

Enige minpunt van de avond, en dat had helemaal niets te maken met de voorstelling zelf: een hollander die blijkbaar speciaal afgezakt was om de voorstelling te zien (in Nederland is Javier Guzman blijkbaar volledig uitverkocht, en terecht) wou blijkbaar een conversatie beginnen met de artiest in het midden van de voorstelling. Dat doet ge toch niet! Oelewapper.

Hollanders, pff, ge zoudt ze toch …

Dieptepunt

Ik heb een grens van moeheid bereikt waarvan ik dacht dat het niet mogelijk was.

Eerst het kuisen thuis, daarna de kuren van Anna en nog een beetje stress op het werk, … ik ben zoooo moe dat als ik het risceer om even mijn ogen te sluiten, dat ik gewoon weg ben. Zo goed als onmiddellijk.

Gisteren naar Cabaretten gaan kijken: Gunter Lamoot en Nigel Williams. Wel goed en alles, daar niet van, maar de vermoeidheid sloeg toe met een mokerslag. Tijdens het laatste kwartier van Gunter zat ik te draaien en keren om toch maar wakker te blijven. Bij Nigel Williams hetzelfde geprobeerd maar af en toe begon ik willens nillens toch te knikkebollen.

En dat knikkebollen, dat is eigenlijk iets bizars: ge voelt het gebeuren, uw hoofd zo naar voor zakken of naar achter en ge kunt er niet echt iets aan doen. Tot het hoofd zo ver mogelijk is ingeknikt en dan kom ik meestal met een schok weer volledig tot bewustzijn. Toch voor eventjes.

‘k Ben dus af en toe aan het indommelen geweest, maar in tegenstelling tot den anderen daar, ben ik nooit echt ingeslapen. Heel soms dus een begin of stukje van een mop gemist, maar nooit genoeg om de pointe te missen en goed te kunnen lachen.

Direct na het optreden (schoont)huiswaarts gereden en onmiddellijk in bed gekropen en vanavond ook op tijd in mijnen nest. Hoog tijd dat ik wat slaap inhaal want volgende dinsdag gaan we nog eens naar Cabaretten, deze keer naar Javier Guzman en ik wil van deze keer niet knikkebollen.

Opnames

Gisteren hebben wij gevolg gegeven aan Henk zijn oproep en zijn we naar de Bal Infernal getrokken gewapend met twee digitale fototoestelletjes om zijn optreden op te nemen.

‘Men’ had ons gewaarschuwd om op tijd te zijn gezien het café op dergelijke avonden nogal vlug volzet is. Bijgevolg stonden wij er al op het openingsuur en maar goed ook: tegen 21u15 zat het café vol.

De aanvang van het showgedeelte was maar voorzien om 21u30 en tot dan hebben we ons dus maar geamuseerd om gezellig te babbelen met een aantal bekenden en ook (toen het een beetje te luidruchtig werd en gezien ik doof wordt als er te veel volk tegelijk babbelt) een beetje te lezen.

De avond begon met de Lunatics: mijn eerste keer dat ik dit improtheatergezelschap zag en het is meer dan goed meegevallen. Het ging vlot, was absurd en ik heb zeer hard moeten lachen. Nu noteren in mijn agenda dat ze er elke dinsdag zijn en vanaf nu eens meer gaan kijken.

Ze hebben een goed uur gespeeld en daarna was er een welkome pauze om wat drankjes te halen want ondertussen was het er bloedheet geworden. Tijdens de pauze nog een paar andere bekenden ontmoet en daarna was het tijd voor Henk.

Henk bracht ‘oud’ materiaal, materiaal waarvan hij (nog) geen beelden had en vandaar de oproep om filmmateriaal mee te brengen. Een oproep die geslaagd leek als ik mag afgaan op het aantal video- en andere opnametoestellen aanwezig.

Ook opgemerkt dat Henk inmiddels blijkbaar over een paar groupies beschikt: een aantal meisjes die zich pal voor het podium plantten vlak na het optreden van de lunatics en er niet meer wijkten gedurende de pauze. Wel grappig eigelijk en leuk voor Henk.

Het optreden van Henk was anders dan zijn show nu, maar alleszins even goed. Goed gelachen en ik was duidelijk niet alleen. Zoals mijn ventje zei: de afwezigen hadden ongelijk.

Nu maar hopen dat alle opnames ook goed gelukt zijn en dan kan iedereen binnenkort het resultaat bekijken op You Tube.

Whahaha

Gisterenavond naar Wim Helsen gaan kijken.

Zijn vorige show had ik alleen op video gezien maar vond ik fantastisch, dus toen Henk vorig jaar aankondigde dat hij in het voorprogramma van Wim zou spelen had ik een dubbele reden om zo vlug mogelijk kaartjes te kopen.

Het moest en zou de combinatie van de twee zijn en dus kwamen we uiteindelijk uit in de KVS in Brussel. Brussel omdat het makkelijk bereikbaar is met het openbaar vervoer én omdat we wat vrienden en familie hebben voor wie het ook goed uitkwam als het in Brussel was.

Gisteren waren we dan met acht om de voorstelling te gaan bekijken. Ik had toch een beetje schrik want de meesten die mee waren hadden noch Henk, noch Wim al gezien. Wij wel en we hadden hen zo hard aangeraden dat ik een beetje bang was van ‘wat als zij het nu niet goed zouden vinden’.

Toen Henk zijn ding deed heb ik meer naast mij gekeken dan naar het podium: lachen ze nu? Echt? Ja! Ze lijken het goed te vinden! Joepie! *niet dat ik niet naar de show aan het kijken was, dat uiteraard ook (vrouwen, weet ge wel, multifunctioneel en al), maar ik was toch heel nieuwsgierig naar de reacties*.

Daarna was Wim aan de beurt. Michel en ik hadden al een stuk van de show gezien in Rotterdam, na de halve finale van Cammaretten, en vonden het toen al zeer goed. Wij waren dus dubbel nieuwsgierig van wat hij er toen uitgelaten had.

Opnieuw was Wim in heel goeie doen. De show liep vlot en gezien hij voor deze show hulp nodig heeft uit het publiek was het afwachten of het in Brussel even vlot zou gaan als in Rotterdam.

De interactie was (uiteraard) anders maar eigenlijk veel grappiger wegens minder voorspelbaar.

De eerst minuten heb ik nog af en toe naar onze gezellen gekeken om te zien of ze het ook goed vonden maar al vlug zag ik dat ze ook 100% overtuigd waren en heb ik zonder verdere angst volop kunnen genieten van de rest van de show.

Ik ben fan. Van beiden. En als u het nog niet bent, wordt u het zeker eens u ze bezig gezien hebt. Gaan kijken dus.

Oproep (weeral)

Soms moet ge eens helpen, nietwaar, en ik doe dat dan met veel liefde. Om het met de exacte woorden van i. te zeggen:

“Zo. We gaan eens van multimediaken doen, hier ten huize.

Lief kwam een aantal maanden geleden tot de conclusie dat hij geen enkele opname heeft van zijn oud stand-upmateriaal en dat dit wel jammer is, want dat zo een aantal geniale (mwoeha) grappen verloren gaan voor het nageslacht.

En dus werd er een datum geprikt samen met de onvolprezen Lunatics en een oproep gelanceerd voor heuse YouTube-opnames. Er zijn een aantal bevriende filmmakers die alvast komen opnemen, maar de bedoeling is zoveel mogelijk verschillende opnames te hebben: met GSMs, kleine en grote camera’s. Al die zaken worden dan op een centrale plaats verzameld en achteraf gemonteerd.

Deze oproep dus om zoveel mogelijk mensen samen te krijgen die komen opnemen. En wel volgende dinsdag, 6 maart 2007, vanaf 21.30 in Le Bal Infernal, Kammerstraat Gent.

Als u daar zin in heeft, mag u gerust the word spreaden met elektronische post of op het interweb. En wij hopen u vooral volgende week te zien in Den Bal, camera in aanslag.”

Uiteraard kan je het ook lezen bij haar ventje hé 🙂

Komen jullie ook? Met de nodige toestellen?

Leute

Vrijdagavond ben ik met Michel meegegaan naar Comedy Zone. Gino Sancti stond op het programma.

Ik had er al zeer goede dingen van gehoord dus mijn verwachtingen waren hoog gespannen. En ik ben niet ongoocheld geweest.

Het begin was een beetje raar, niet echt om te lachen, maar niet slecht: gewoon raar. Maar toen die eerste minuten voorbij waren ging het alleen de hoogte in. En hoe.

Bij momenten bijna over de grond gerold van het lachen terwijl een paar minuten later de tranen van ontroering over mijn wangen stroomden. Fantastisch tempo en alle emoties werden zeer goed bespeeld.

Kortom: zeer en zeer goed. Als ge kunt gaan kijken: doen!

Maar wat ik mij zat af te vragen: op het einde, had Han nu wel of niet een onderbroek aan onder die lange?

Duty over pleasure

Dit jaar ben ik als halve chinese vrijwilliger gebombardeerd geworden tot secretaris voor de vergaderingen van de klasafgevaardigden. Niet dat ik geen kandidaat was: ik heb het zo ongeveer zelf voorgesteld, maar anderzijds was er ook niet echt keuze.

Nu, op zich vind ik dat absoluut niet erg want had ik het niet willen doen dan had ik het ook helemaal niet voorgesteld en was het me dus ook niet gevraagd geweest. Er zijn trouwens maar drie vergaderingen per jaar voor de klasafgevaardigden, dus zo overdreven veel werk is dat nu ook weer niet.

Maar dinsdag had ik daar toch enorm spijt van: dinsdag trad Alex Agnew op in Gent voor Comedy Zone. En het wil toch wel niet zo zijn dat ik nu al een paar maanden zeg dat ik die toch wel eens absoluut live zou willen zien. De (kleine) stukjes die ik al van hem gezien heb vind ik namelijk zoooo goed …

Pech dus als er al maar drie vergaderingen zijn en één er van net op zo’n dag valt. En zeggen dat ik het kon gezien hebben want mijn ventje had toegang voor twee. Maar de plicht riep en dus heb ik maar geluisterd.

‘k Heb ondertussen gekeken naar andere data om zijn show alsnog mee te pikken, maar ik heb pech: de zalen die enigzins in de buurt liggen zijn nu al uitverkocht. Driedubbel f*** (om in de trend van AA te blijven).