’t Is weer voorbij …

De drukke week is voorbij en vandaag is het allemaal al zeer rustig gegaan: het is namiddag en ik heb mijn pijama nog altijd aan en het ziet er niet naar uit dat ik mij vandaag nog aankleed 🙂 Ben pas na 9u opgestaan (dank je Anna), we hebben pas rond 10u ontbeten, middageten was om half twee. Deze voormiddag, tussen het late ontbijt en het middageten nog het verslag afgewerkt van de vergadering van dinsdag en deze namiddag wat met de kinderen DVD bekijken, mails lezen en blogs inhalen. Meer moet dat niet zijn.

De vergadering van dinsdag was trouwens zeer goed: vruchtbaar, geanimeerd en goede discussies gehad. Het was een aantal vergaderingen geleden dat dat gebeurd was en bij die vorige vergadering kwam ik daar zo moedeloos buiten: alsof het de mensen niet interesseerde wat er op school gebeurde. Het was op een bepaald moment zelfs zo erg dat we erover dachten om het hele concept van klasafgevaardigde af te schaffen.

Maar dan is er zo’n vergadering zoals dinsdag, waarbij alle ouders hun mening zeggen, waarbij we discussiëren en argumenteren en in debat gaan met de directeur. Waarbij iedereen intens meedoet en waarbij je buiten komt met een goed gevoel, ook als er dan nog niets echt besloten is. Waarbij je beseft dat die vergaderingen effectief wel nut hebben en nodig zijn.

Daarna met nog drie andere ouders iets gaan drinken. In tegenstelling tot de vergaderingen van de oudervereniging die tot 23u duren, duren de klasafgevaardigdenvergaderingen maar tot 22u. We gingen één glas raprap drinken, maar uiteindelijk is het toch middernacht geworden. Maar we waren allemaal content en opgetogen en voelden dat we iets konden bereiken. Wreed wijs dus.

Donderdag was het niet laat: tegen 22u15 was ik thuis. De kine heeft wreed deugd gedaan en mijn zus en ik hebben leuk gebabbeld. Alleen daarvoor al wil ik mij laten martelen (want die behandelingen zijn geen luxe hoor. Pijnlijk op het moment zelf, maar deugd dat dat doet achteraf).

Vrijdag Comedy Zone dus. Eerst Gunter Lamoot en dan Ter Bescherming van de Jeugd, TBJ in het kort. Voor een volledig verslag verwijs ik jullie naar Gentblogt: het is niet omdat mijn wederhelft het geschreven heeft, maar hij zegt volledig wat ik er ook van vond. Toegegeven, ik was niet zo enthousiast om Gunter Lamoot te zien. Hetgeen ik in het verleden van hem zag sprak mij niet altijd aan: stukken wel, andere stukken dat weer totaal niet. Maar vrijdagavond heeft hij mij zeer aangenaam verrast en ik was achteraf dus zeer blij om hem gezien te hebben. Van TBJ had ik al stukken gezien in try-out en ik vond dat toen al wreed goed en ze hebben mij niet teleurgesteld.

Het is niet al te laat geworden: tegen half twaalf waren we thuis en ik ben onmiddellijk in mijn bed gekropen. Ik had wel geen tijd gehad om te eten voor we vertrokken en dus was ik uitgehongerd na het optreden, maar tegen dat ik goed en wel thuis was was ik zo moe dat ik zelfs geen energie meer had om te eten.

Gisterenavond dan naar de laatste avond van Comedy Zone: Crazy Comedy Contest, een wedstrijd waarbij stand-up comedians andere comedians nadoen. Op één na was het genen vetten: één iemand die het niet slecht deed en dat wel een glimlach ontlook, iemand die het goed leek te doen maar op één of andere manier kwam het niet over, bij drie gewoon niet goed: niet overtuigend, flauw, zeer slechte timing, … noem maar op, een ander waarvan je wist dat hij het zeer goed zou kunnen doen maar er gewoon zijn voeten aanveegde en alles afhaspelde. De winnaar winnaar deed het niet alleen goed, maar gewoon fantastisch. De commentaar van de jury zat er op: het was beter dan het origineel. Het was dus een echte winnaar, niet een winnaar-bij-gebrek-aan-beter. Wat wel zeer goed was aan de hele avond was de presentator: fantastisch gewoon! ‘k Heb mij een breuk gelachen en zo maakte hij veel goed wat aan de kandidaten mankeerde.

Alhoewel de optredens dus niet denderend waren was het een enorm leuke avond. Daarna zijn we nog ‘iets’ gaan drinken in de foyer van de Minard en daar was het meer dan goed: P. en haar partner, i. was er ook en zo zaten we het grootste deel van de avond met ons vijven aan een tafeltje. Alle comedians van de avond zaten in het café en nadat P. en vriend naar huis gingen bleven wij nog plakken en zijn er nog een aantal comedians bijgekomen waar Michel mee gebabbeld heeft maar ik niet want ik ken die mensen niet, behalve van zien (en behalve Henk dan), en dan durf ik dat niet. Maar ’t was wreed wijs, (iets te) veel gedronken en uiteindelijk waren we rond half vier thuis.

Kwa moe zijn valt het nog mee vandaag en neen, ik heb absoluut geen kater: zoveel heb ik nu ook weer niet gedronken. Grootste nadeel van zo’n drukke week is de strijk die weer ongelooflijk opgelopen is: die ene avond die ik thuis was zag ik het echt niet zitten om dat dan te doen, maar vanavond pak ik mijn moed in beide handen en zet ik er mij weer aan: eerst nog een machine of twee/drie wassen … kwestie dat ik toch ga weten wat gedaan 🙂

Uitgelopen

Dinsdagavond was het de maandelijkse vergadering van de oudervereniging. Het was de eerste van dit jaar en zoveel stond er niet op de agenda zodat we redelijk vroeg gedaan hadden: toch zo’n 15min voor het voorziene einde.

Maar na zo’n vergadering moet je toch nog een beetje ‘navergaderen’ en dat doen we op onze vaste stek in Het Gebed zonder Einde.

’t Was gezellig en leuk. We hebben nog een aantal zaken grondiger besproken maar vooral zitten praten met een lekker glas wijn erbij.

En plots kon ik gelijk mijn ogen bijna niet meer openhouden en vroeg ik mij dus af waarom ik zo moe was, dus keek ik op mijn uurwerk. Oeps! 1u45. Rap maar naar huis gegaan.

Het was dus 2u15 tegen dat ik in mijn bed zat en al bij al had ik nog vier uur te slapen. Niet zeer positief zo midden in de week, maar ondertussen heb ik het toch gehad.

Impromptu

Gisteren was een leuke dag. Totaal ongepland en meestal blijken dat de beste dagen te zijn.

’s Middags, net toen we aan tafel zouden gaan, kreeg ik telefoon van mijn zus. Of ik geen zin had om langs te komen in de namiddag? Euh … ja, maar ik moest om 17u terug in Gent zijn om Zelie af te halen op sportkamp. Wel, kom dan zo snel mogelijk en dan kon Anna wel daar slapen.

Eerst dus ons eten opgegeten (het stond echt al op tafel en al) en onmiddellijk erna vertrokken. Toegekomen en Anna is, wonder boven wonder, zonder (veel) protest gaan slapen en Louis, Jan en ik hebben ons de rest van de namiddag wreed goed geamuseerd.

Anna is blijven slapen tot een kwartier voor we vertrokken. Louis en Jan hebben een ganse namiddag met hun neefjes geravot en mijn papa is ook langsgeweest. We hebben leuk gebabbeld en koffie gedronken en taart gegeten.

Toen ik ’s avonds thuiskwam bleek er een impromptu vergadering vastgelegd te zijn voor een werkgroep bij het Project waar ik dan maar naartoe gegaan ben en wat een zeer fijne avond gebleken is.

Er waren enkel vrouwen aanwezig, er was zeer lekkere versgebakken appeltaart, er was koffie en appelsiensap, er was zeer goed gezelschap, er was een beetje geklets maar eigenlijk werd er vooral goed vergaderd en knopen doorgehakt.

Impromptu dingen. Meestal wreed leuk.

Uitgelopen

Gisteren was het de laatste vergadering van de oudervereniging van dit schooljaar. Kan ook niet anders want binnen een goede twee weken is de school gedaan, nietwaar.

Het was wel niet de laatste vergadering van het ‘mandaat’ want het mandaat begint pas te lopen eind september, na de verkiezingen, en er is nog een vergadering begin september.

Maar dus de laatste vergadering voor de grote vakantie. En daarna moet er nog navergaderd worden.

Gisteren was dat zeker nodig want het was een bewogen vergadering geweest. Niet dat we daarna doorgeboomd hebben over de vergadering zelf. Absoluut niet: we hebben over vanalles gekletst behalve de vergadering. Ons hoofd geledigd voor de vakantie.

Maar het was gezellig. Eerst in het Gebed gezeten tot die mensen ons buitenstaken wegens lang na sluitingsuur en wegens dat wij nog iets wouden drinken maar het daar niet meer kregen. Dan naar de buren, de Marimain, waar we eigenlijk nog net op tijd waren om nog iets te mogen drinken.

Na een tijdje daar gezeten te hebben begon ik opeens ’te stuiken’: ik zat te knikkebollen en begon, ondanks al het lawaai en het leuke gezelschap, bijna in slaap te vallen en dat vond ik een goed moment om te besluiten om toch maar eens naar huis te gaan.

Mijn beslissing om huiswaarts te keren was blijkbaar ook een teken voor mijn mede -blijvenplakkers en toen we op ons uurwerk keken verschoten we ons een ongeluk: het was half drie. Niet te verwonderen dus dat ik in slaap aan het vallen was.

Vorige nacht dus met moeite vier uur geslapen en ik kan gerust zeggen dat ik het voel in elke zenuw van mijn lichaam.

’t Zal niet laat worden vanavond. Echt niet.

Vergadering

Een heel leuke vergadering gehad gisteren met de ouderverening. Een ‘Buitengewone Algemene Vergadering’. Klink goed, nietwaar?

Maar eigenlijk is het gewoon een eufimisme om te zeggen: we gaan iets gaan eten om de mensen te bedanken die hun mandaat in de vereniging niet meer hernieuwen.

De place to be: Le Grand Bleu. Een echte aanrader, maar dat wist ik al lang.

Het menu: eerst een half kreeftje, gevolgd door een sorbet van limoen. Tongrolletjes gevuld met rivierkreeftstaartjes en puree als hoofdgerecht en geëindigd met een bolletje ijs met aardbeien overgoten met een heerlijke sabayon.

Naast het zeer lekkere eten was er ook een zeer aangenaam gezelschap. Kortom: een zeer leuke avond.