Tag: Politiek

Gestemd

Zo. Dat is ook weer achter de rug voor een tijdje. Enfin, hopelijk toch want gelijk dat de federale regering aanmoddert en de chantage van sommige partijen dat ze alleen regionaal willen meedoen als ze ook federaal meedoen (of omgekeerd). Met zo’n uitspraken zit ge voor dat ge’t weet weer met verkiezingen.

Dat houdt ge toch eigenlijk niet voor mogelijk, die chantage. Wanneer gaan ze nu eindelijk eens werk maken van alle verkiezingen op één moment te doen: europees, federaal, regionaal én gemeentelijk. Dan zullen er toch een paar dingen niet meer kunnen. Dan gaan de personen tenminste eens en vooral moeten kiezen voor welk niveau ze willen opkomen in plaats van te pas en te onpas zich op een lijst te plaatsen. Dan zal het resultaat federaal en regionaal hoogstwaarschijnlijk toch meer op elkaar afgestemd zijn zodat dergelijke chantage niet meer kan. Alhoewel. Ze zullen dan wel iets anders vinden zeker om mee te dreigen?

Och, ik mag mij daar zo  niet in opjagen. Het haalt toch allemaal niets uit.

Maar kijk, ons stembureau is verhuisd: van Nieuwland naar het nieuw buurthuis van Sluizeken-Tolhuis-Ham en ze hadden het daar zowaar gezellig gemaakt. Met een drankje en een paar tafelkens en zo bleeft ge nog een beetje staan kletsen met de mensen van de buurt en kon je zien wie er eigenlijk zo allemaal in uw buurt woont. Wreed wijs. Jammer van de gietende regen op dat moment, maar dat deed eigenlijk niets af aan de sfeer.

De namiddag was ook eigenlijk wijs, want ik mocht gaan tellen en ik doe dat wel graag. ’t Is wel nogal laat geworden en ik was een beteken moetjes achteraf, maar toch. Ik  hoop dat ik volgende keer weer nen brief krijg. Alhoewel ik gisteren gehoord heb dat ze dat systeem zouden veranderen. We zien wel.

Ziek

Ziek wordt ik van sommige draaiingen die men kan geven aan voorvallen.

De Israëlis vallen de Palestijnen aan en doden daarbij een hoop burgers. Uitleg: awel, de Palestijnen verschuilen zich achter hun burgers, dus de Palestijnen zijn er verantwoordelijk voor dat wij een grote bom zonder discriminatie droppen vanop grote hoogte en waar we dus niet echt controle over hebben.

Ge zoudt toch peizen met hun achtergrond, dat de Israëlis toch zouden weten wat ‘vervolging’ en ‘onverdraagzaamheid’ betekenen?

(en ja, ik weet dat alles veel gecompliceerder is dan dit en dat er nuances zijn en achtergronden en watnogallemaal, maar dienen uitleg maat. Alstublieft hé. En vooral: dat toontje van ‘ik heb toch gelijk’. Ieieiek!)

Bijzitter

Deze namiddag was ik dus opgeroepen om te gaan bijzitten in een telbureau. Ten laatste om 13u45 moest ik mij aanmelden aan bureau 68B.

De voormiddag was nogal zeer druk (naar dokter met Anna, koeken halen, ontbijten, stemmen, buurtdrink, eten maken) waardoor ik maar net op tijd aan het gebouw toekwam: 13u42 en toen moest ik het lokaal nog vinden.

Ik moet toegeven dat ik al (veel) betere aanduidingen heb gezien en ik was blijkbaar niet de enige die dat vond. Meer dan één persoon liep daar in het gebouw rond te dwalen, niet wetende of we nu naar links, rechts, boven of onder moesten.

Na enigzins verkeerd gelopen te hebben vond ik uiteindelijk toch het bureau en ik was de zesde persoon die aankwam. Toen ik mijn naam zei bleek ik eigenlijk pas derde plaatsvervangende bijzitter en de eerste van de plaatsvervangers die toekwam. De aanwezigen waren de voorzitter, zijn secretaris en al drie van de vier bijzitters. Indien niemand verder nog zou opdagen zou ik dus moeten blijven.

Vlak na mij kwam dan de eerste plaatsvervangende bijzitter toe en daarna de tweede plaatsvervangende. De kans dat ik moest blijven was plots gereduceerd tot nihil.

Wij plaatsvervangers hebben tot de allerlaatste minuut mogen wachten om zeker te zijn of we nu al dan niet moesten blijven en om één minuut voor twee is de laatste bijzitter toch nog komen opdagen. Nét op tijd.

De eerste plaatsvervangende bijzitter was opgelucht dat ze toch niet moest blijven: ze heeft blijkbaar twee tieners in huis die in de de examens zitten. De tweede plaatsvervanger en ikzelf hadden de opluchting al meegemaakt toen we wisten dat de eerste plaatsvervanger er was.

En dus heb ik nu onverwacht de namiddag vrij. Niets gepland en alle keuze van de wereld om nog dingen met de kinderen te doen.

Misschien straks eens naar het park?

Verkiezingen

Kijk zie. Over het algemeen ben ik niet zo voor propaganda. Iedereen stemt voor de mensen die hij/zij bekwaam vindt en daar moei ik mij niet mee.

Maar omdat mijn wederhelft blijkbaar per se naar andere vrouwen wilt kijken en ik toch moet weten over wie het gaat, kwam ik op de website van de sp.a terecht en heb ik eens gekeken naar de Kamerlijst voor Oost-Vlaanderen.

En wat blijkt: op de 12e plaats staat Meester Betrand Vrijens.

In een ver verleden ben ik ook advocaat geweest en ik heb toch een paar keer de eer gehad met de heer Vrijens een zaak te hebben. Of neen. Zo mag ik het niet stellen want wij hebben nooit samen gewerkt. Eén keer had ik een zaak waarin hij ook verscheen en één keer heb ik hem gecontacteerd om inlichtingen te verkrijgen.

Als broekje in de advocatuur heb je het niet altijd gemakkelijk en meester Vrijens was één van die zeldzame advocaten die het niet te min vonden om een stagiairken uit de nood te helpen en goed advies te geven, ook al kende hij mij van toeten noch blazen.

Neen, nen sympathieken mens die zijn dossiers zeer goed kent en die het belang van zijn cliënten voorop stelt, en die cliënten, dat waren in grote getale vreemdelingen die hier verblijf probeerden te verkrijgen.

Moest ik sp.a stemmen (ik ga dat hier nu echt niet aan jullie neus hangen hoor, in tegenstelling tot Michel) dan zal dienen mens zeer zeker mijn stem krijgen. Als jullie sp.a stemmen, geef hem de jouwe ook maar. Ge zult het u niet beklagen.

Opwarming van de aarde

Ah ja. ’t Is allemaal niet waar. Het wordt overdreven en er wordt de mensen nodeloos angst aangejaagd.

Neeneenee. Ge moet daar eerst eens rustig naar laten kijken en een wetenschappellijk onderzoek naar laten doen (want dat is nog nooit gedaan, nietwaar) en dan pas conclusies trekken.

Leve het Vlaams Belang. We mogen voortdoen gelijk dat we bezig waren.

Afgelasten

Wij hadden plannen voor 10 juni: ‘s ochtends gaan stemmen, in de namiddag een verjaardagsfeest(je) en dan ’s avonds de kiesuitslag volgen, al dan niet op TV.

Deze middag krijg ik post en wat vind ik daar: een schoon roze enveloppe met in koeieletters “KIESWET” erop. Ik wist direct hoe laat het was.

Juist: ik ben aangeduid als bijzitter om te helpen tellen in de namiddag.

In se vind ik dat niet zo erg en eigenlijk wel wijs: ik ben al eens voorzitter geweest. Alleen jammer dat het verjaardagsfeestje moet afgezegd worden (en eigenlijk ook dat ik niet weer voorzitter ben).

VB

Naar aanleiding van dit, dit en dit. 

Politiek ben ik totaal niet geëngageerd: ik volg het niet, weet niet echt waarvoor de meeste partijen staan en als ik ga stemmen breng ik meestal mijn stem uit op een naam, niet op een partij. Ik weet ongeveer welke richting ik prefereer en dus zal ik wel degelijk de namen kiezen uit de lijst van één partij omdat ik mij in die standpunten het best vind.

Daarentegen kan ik wel zeggen dat ik tegen het Vlaams Belang ben. Niet zozeer omdat ik mij helemaal niet akkoord kan verklaren met of kan vinden in hun (partij)standpunt. Maar vooral om hun inconsequentie.

Ze roepen A, maar doen zelf B.

Ze klagen C aan maar kunnen absoluut geen antwoord geven hoe het dan wel te doen.

Veel schreeuwen en geen enkele oplossing.

Zo is het natuurlijk gemakkelijk.

Andere partijen beseffen tenminste dat ze moeten samenwerken om dingen te bekomen en dat “ikke, ikke, en de rest kan stikken” nu eenmaal niet werkt in een democratie.

Vandaar dat ik aan één kant wel voorstander ben om heb te laten deelnemen aan het echte beleid. Want vanuit de coulissen schreeuwen dat ze het allemaal beter kunnen ZONDER ooit te zeggen hoe het effectief beter moet is toch maar zeer gemakkelijk. Als ze zouden beleid moeten voeren, zou wel blijken dat hun slagzinnen niet werken en zou “de kiezer” wel inzien dat het veel blazen zonder inhoud is.

Langs de andere kant werkt dat dan toch weer niet.

Stel, ze zetelen mee in het lokale beleid op gemeentelijk vlak, iets lukt niet, dan kunnen ze zeggen “ja maar, het komt doordat we gehinderd worden door de “hogere regionen” (= provincie, gemeenschap, gewest, federale)”. Dus zolang ze niet nationaal regeren hebben ze altijd wel een zondebok om de schuld op af te schuiven.

En zelfs, zouden ze nationaal zetelen, dan zal het wel Europa zijn die ze kunnen gebruiken als afschuifmanoeuver. En zo zullen ze wel altijd een excuus vinden … tot ze de democratie kunnen afschaffen en gewoon hun wil opleggen.

Misschien dat het vandaag de dag niet meer zo’n vaart zal lopen als pakweg 70 jaar geleden, maar misschien wel.

En dat is toch een risico dat ik liever niet neem.